با عشق بخوانید...
- شروع کننده موضوع نفس
- تاریخ شروع
قلبم گرفته است و جهانی ترانه می خواهم
یک آرزوی واقعی جاودانه می خواهم
از بین چارچوب غزلها ی دفترم
امشب کمی زیاد،عاشقانه می خواهم
شاید عبور کنی و مرا دید هم ...بزن
بنگر که ضجه و اشک زنانه می خواهم
اسبت که تاخت،شبیخون زدی به تب
حالا منم که داد دلم را شبانه می خواهم
بهتر که خامشم، من و فریاد ساکتیم
اقرار می کنم که بیا،تازیانه می خواهم
یادم نبود درد دلم را نگم ولی
امشب برای گریستن،بهانه می خواهم
یک آرزوی واقعی جاودانه می خواهم
از بین چارچوب غزلها ی دفترم
امشب کمی زیاد،عاشقانه می خواهم
شاید عبور کنی و مرا دید هم ...بزن
بنگر که ضجه و اشک زنانه می خواهم
اسبت که تاخت،شبیخون زدی به تب
حالا منم که داد دلم را شبانه می خواهم
بهتر که خامشم، من و فریاد ساکتیم
اقرار می کنم که بیا،تازیانه می خواهم
یادم نبود درد دلم را نگم ولی
امشب برای گریستن،بهانه می خواهم
دوباره خواند نگاهش مرا به مهمانی
تو از نگاه من و او، بگو چه می دانی؟
هزار بار تبسم گرفت جان و ولی
خدا که بود شاهد این جان گرفتن آنی
امید برفی من باز در جهنم درد
مرا بیاب،نیمه شبی سرد و تلخ و بارانی
اگرچه ریخت برگ غزلهام زیر پای دلت
همیشه راضیم به همین ریزش و پریشانی
از او که هست معنی عمرم بگیر تا
هم او که باز می کشدم رو به سمت ویرانی
بگو چکار کنم تاخت را قدم بکنی؟
بگو چکار کنم اسب قاتل جانی؟!
تو از نگاه من و او، بگو چه می دانی؟
هزار بار تبسم گرفت جان و ولی
خدا که بود شاهد این جان گرفتن آنی
امید برفی من باز در جهنم درد
مرا بیاب،نیمه شبی سرد و تلخ و بارانی
اگرچه ریخت برگ غزلهام زیر پای دلت
همیشه راضیم به همین ریزش و پریشانی
از او که هست معنی عمرم بگیر تا
هم او که باز می کشدم رو به سمت ویرانی
بگو چکار کنم تاخت را قدم بکنی؟
بگو چکار کنم اسب قاتل جانی؟!
علی اصفهانی
Active member
اینارو همه شونو خودتون میگین ؟ کم کم یه دیوان شعری چاپ کنین ... اسمش چی باشه ؟ باعشق بخوانید؟
میخواستم شبیه تو باشم که آسمان
سهم مرا از آبی چشمش همیشه داد
آنگاه من دوباره شدم تو، و بی دریغ
پیوست با همیشه ی ما تیغ بامداد
شاید عجیب بود که در پهنه ی شبی
ناگه طلوع کند آن آفتاب عدل و داد
اکنون که ناظریم به آن روزهای درد
چیزی نمانده به جز ناله های باد
من شیهه های خودم را کشیده ام
این آسمان و این تو و این لحظه های شاد
...
سهم مرا از آبی چشمش همیشه داد
آنگاه من دوباره شدم تو، و بی دریغ
پیوست با همیشه ی ما تیغ بامداد
شاید عجیب بود که در پهنه ی شبی
ناگه طلوع کند آن آفتاب عدل و داد
اکنون که ناظریم به آن روزهای درد
چیزی نمانده به جز ناله های باد
من شیهه های خودم را کشیده ام
این آسمان و این تو و این لحظه های شاد
...
علی اصفهانی
Active member
احسنت ! از اشعار قدیمیتون بود ؟ یا تازه سرودین ؟
علی اصفهانی
Active member
ممنون،شما لطف دارید.