sohrab
Active member
تیره های اسب اصیل عرب
پنج خط خونی اسب اصیل که به "الخمسه" مشهورند و تا امروزکم و بیش با همان خصوصیات نژادی به گسترش خود ادامه می دهند شامل تیره های "کهیلان" ، "صگلاوی" ، "عبیان" ، "حمدانی" و "حدبان"می باشند.
گونه های "مناگی" ، "شویمان" ، "جلفان" و "دحمان" از گستردگی کمتری برخوردارند.
با گذر زمان زیر شاخه هایی در هر یک از تیره های اصلی به وجود آمد که معمولا به صورت پسوندی به تیره اصلی اضافه می شد. این پسوند گاه برگرفته از نام مادیانی مشهور یا نام خانواده پرورش دهنده زیر شاخه مذکور و گاه دربردارنده اتفاقات وماجراهایی آمیخته با افسانه است.
هر تیره ای در صورتی که به طور خالص پرورش می یافت از نشانه های ویژه ای برخوردار بود که آن را از سایر تیره ها متمایز و قابل تشخیص می نمود.
در اینجا خصوصیات و زیر شاخه های این تیره ها ذکر می شود
کهیلان:
دارای ظاهر متوازن با خط الراسی هموار، سینه ، پشت ، کپل ، بازو و رانی عریض و پهن بوده . در این تیره پیشانی غالبا صاف و مسطح و در برخی از موارد دارای برامدگی مختصری در بالای چشمان میباشد. سر معمولا پهن و کوتاه با فکهای برجسته و گوشهایی کوچک و برافراشته شناخته می شده . این تیره غالبا دارای طبعی آرام بوده . سه شاخه توسعه یافته کهیلان شامل کهیلان عجوز ، کهیلان حیفی و گونه کمیاب تر کهیلان کروش است
درکهیلان کروش خط الراس کمی غیر مستقیم تر از دو گونه دیگر است.
حمدانی:
حمدانی به طور تاریخی به کهیلان نسبت داده می شود.با این تفاوت که نسبت به کهیلان دارای ساختاری کشیده ترو عضلانی تراست . ازخصوصیات برجسته حمدانی میتوان به پشت بسیار قوی جدوگاه مشخص و برجسته، استخوان های قوی ومفاصل بزرگ اشاره کرد. سر در حمدانی تمیز و گوه ای شکل بدون برجستگی ها و جزئیات استخوانی و کمی طویل تر از کهیلان است .کپل تا حدودی تخم مرغی است که نمایانگر قدرت و استقامت می باشد. حمدانی در دنیا به عنوان تیره ای تحمل پذیر و مقاوم شناخته میشود و در عین حال خلق و خویی آرام دارد.رنگ غالب در این تیره کهر با سفیدی کم و نیله می باشد.حمدانی ، تیره ی محبوب خانواده سعود است و از اهمیت ویژه ای جهت کشش برخوردار است . از زیر شاخه های مهم این تیره می توان به حمدانی سمری اشاره کرد.
عبیان:
این تیره از کهیلان و حمدانی پاک نژاد تر و کوچکتر است .
عبیان به حرکت مغرورانه و گام های بلند مشهور است. از ویژگی های سر در این تیره می توان به یرآمدگی پیشانی (جیبا) و پوزه ظریف اشاره کرد . ویژگی های مهم در این تیره سینه و بازوی پهن ، شانه بسیار برجسته با جدوگاه طویل و برجسته ، استخوان های تمیز و دست و پای بسیار صاف است. عبیان دارای روحیه و جرات بیشتری از کهیلان و حمدانی است. رنگهای غالب در این تیره شامل کهر، نیله ، شاه بلوطی و با نشانه های سفیدی بیش از حمدانی است. از شاخه های مهم این تیره می توان به عبیان شراک و عبیان العبد اشاره کرد.
صگلاوی:
صگلاوی در مقایسه با دیگر تیره ها از خلوص بیشتری برخوردار است . این تیره دارای ساختاری شبیه به عبیان است و با ظاهری ظریف ، استخوانهای خوب ، سر ظریف و گردنی کشیده شناخته می شود . این اسبان به سرعت و چالاکی مشهورند ولی نسبت به سایر تیره ها از استقامت کمتری برخوردارند . رنگ غالب در این تیره کهر و شاخه مشهور آن صگلاوی جدران می باشد.
حدبان:
این تیره در بسیاری جهات به حمدانی شبیه بوده از جمله شباهت ها می توان به استخوان های بزرگ و ساختار ماهیچه ای اشاره کرد .حدبان به نجابت و داشتن خلق و طبع آرام مشهور بوده.رنگ غالب در این تیره کهر و در صورت داشتن نشانه های سفیدی ، مقدار آن ناچیز می باشد.
پنج خط خونی اسب اصیل که به "الخمسه" مشهورند و تا امروزکم و بیش با همان خصوصیات نژادی به گسترش خود ادامه می دهند شامل تیره های "کهیلان" ، "صگلاوی" ، "عبیان" ، "حمدانی" و "حدبان"می باشند.
گونه های "مناگی" ، "شویمان" ، "جلفان" و "دحمان" از گستردگی کمتری برخوردارند.
با گذر زمان زیر شاخه هایی در هر یک از تیره های اصلی به وجود آمد که معمولا به صورت پسوندی به تیره اصلی اضافه می شد. این پسوند گاه برگرفته از نام مادیانی مشهور یا نام خانواده پرورش دهنده زیر شاخه مذکور و گاه دربردارنده اتفاقات وماجراهایی آمیخته با افسانه است.
هر تیره ای در صورتی که به طور خالص پرورش می یافت از نشانه های ویژه ای برخوردار بود که آن را از سایر تیره ها متمایز و قابل تشخیص می نمود.
در اینجا خصوصیات و زیر شاخه های این تیره ها ذکر می شود
کهیلان:
دارای ظاهر متوازن با خط الراسی هموار، سینه ، پشت ، کپل ، بازو و رانی عریض و پهن بوده . در این تیره پیشانی غالبا صاف و مسطح و در برخی از موارد دارای برامدگی مختصری در بالای چشمان میباشد. سر معمولا پهن و کوتاه با فکهای برجسته و گوشهایی کوچک و برافراشته شناخته می شده . این تیره غالبا دارای طبعی آرام بوده . سه شاخه توسعه یافته کهیلان شامل کهیلان عجوز ، کهیلان حیفی و گونه کمیاب تر کهیلان کروش است
درکهیلان کروش خط الراس کمی غیر مستقیم تر از دو گونه دیگر است.
حمدانی:
حمدانی به طور تاریخی به کهیلان نسبت داده می شود.با این تفاوت که نسبت به کهیلان دارای ساختاری کشیده ترو عضلانی تراست . ازخصوصیات برجسته حمدانی میتوان به پشت بسیار قوی جدوگاه مشخص و برجسته، استخوان های قوی ومفاصل بزرگ اشاره کرد. سر در حمدانی تمیز و گوه ای شکل بدون برجستگی ها و جزئیات استخوانی و کمی طویل تر از کهیلان است .کپل تا حدودی تخم مرغی است که نمایانگر قدرت و استقامت می باشد. حمدانی در دنیا به عنوان تیره ای تحمل پذیر و مقاوم شناخته میشود و در عین حال خلق و خویی آرام دارد.رنگ غالب در این تیره کهر با سفیدی کم و نیله می باشد.حمدانی ، تیره ی محبوب خانواده سعود است و از اهمیت ویژه ای جهت کشش برخوردار است . از زیر شاخه های مهم این تیره می توان به حمدانی سمری اشاره کرد.
عبیان:
این تیره از کهیلان و حمدانی پاک نژاد تر و کوچکتر است .
عبیان به حرکت مغرورانه و گام های بلند مشهور است. از ویژگی های سر در این تیره می توان به یرآمدگی پیشانی (جیبا) و پوزه ظریف اشاره کرد . ویژگی های مهم در این تیره سینه و بازوی پهن ، شانه بسیار برجسته با جدوگاه طویل و برجسته ، استخوان های تمیز و دست و پای بسیار صاف است. عبیان دارای روحیه و جرات بیشتری از کهیلان و حمدانی است. رنگهای غالب در این تیره شامل کهر، نیله ، شاه بلوطی و با نشانه های سفیدی بیش از حمدانی است. از شاخه های مهم این تیره می توان به عبیان شراک و عبیان العبد اشاره کرد.
صگلاوی:
صگلاوی در مقایسه با دیگر تیره ها از خلوص بیشتری برخوردار است . این تیره دارای ساختاری شبیه به عبیان است و با ظاهری ظریف ، استخوانهای خوب ، سر ظریف و گردنی کشیده شناخته می شود . این اسبان به سرعت و چالاکی مشهورند ولی نسبت به سایر تیره ها از استقامت کمتری برخوردارند . رنگ غالب در این تیره کهر و شاخه مشهور آن صگلاوی جدران می باشد.
حدبان:
این تیره در بسیاری جهات به حمدانی شبیه بوده از جمله شباهت ها می توان به استخوان های بزرگ و ساختار ماهیچه ای اشاره کرد .حدبان به نجابت و داشتن خلق و طبع آرام مشهور بوده.رنگ غالب در این تیره کهر و در صورت داشتن نشانه های سفیدی ، مقدار آن ناچیز می باشد.
