کار روزانه با اسب
- شروع کننده موضوع ناشناس
- تاریخ شروع
تربیت همیشه حوصله میخواد وصبر؟!آتیلا گفت:
آتیلا جان
همیشه به جلو بران(آرام ,مستقیم وبه جلو),دهنه را توی دهان اسب نکش(از جلو اسبت رو جمع نکن چون پاهاش خارج میشه.و...؟!) وپاهای اسب راتا میتوانی به زیر بدن هدایت کن؟!(به مرور و ورزیدگی بیشتر جلوتنه وسروگردن سبک شده وبالا میآید وتحرک خود را در دستهای مطمئن ونرم شمادنبال میکند.!)
سه کلمه آرام ,مستقیم وبه جلو به تعبیری کل بخش تربیت درآن خلاصه می گردد که با اضافه شدن بعضی ریزه کاری هااسب را تا مراحل بالا همراهی میکند وخوداصلاح کننده 90٪ از مشکلات حرکتی است وبالعکس انجام مغایر آن به وجودآورنده ...؟!
جمع کردن اسب از جلو ,ضمن اینکه تمام تحرک ایجاد شده رانابود می کند اسب را به سمت فرم غلط اندام,انقباضات عدیده جلوتنه وعدم بهره برداری از تمام پتانسیل وهدایت به سمت آسیب رهنمون میسازد؟!
واما کشیدن بخش خلفی به زیر وکشیدن گامهااگربا تماس مطلوبی از دهنه و یکپارچگی جریان انرژی همراه باشد(یعنی شما تحرک به وجود آمده در اثراعمال ساق را در زیرنشیمن خود وازآنجا برروی دستان خود حس کنید.!)گام به گام شمارا به سبک کردن جلوتنه وتجمع بیشتر وبهره برداری از انرژی تولید شده هدایت می کند؟!
جمع کردن اسب از جلو ,ضمن اینکه تمام تحرک ایجاد شده رانابود می کند اسب را به سمت فرم غلط اندام,انقباضات عدیده جلوتنه وعدم بهره برداری از تمام پتانسیل وهدایت به سمت آسیب رهنمون میسازد؟!
واما کشیدن بخش خلفی به زیر وکشیدن گامهااگربا تماس مطلوبی از دهنه و یکپارچگی جریان انرژی همراه باشد(یعنی شما تحرک به وجود آمده در اثراعمال ساق را در زیرنشیمن خود وازآنجا برروی دستان خود حس کنید.!)گام به گام شمارا به سبک کردن جلوتنه وتجمع بیشتر وبهره برداری از انرژی تولید شده هدایت می کند؟!
من سئوالت رودوست دارم اینطور جواب دهم.kamyab گفت:
شما دورویکرد در تربیت اسب حتی در سطوح بالا می بینید
1- اصلاح حرکت از جلوبه عقب (زمان بری کوتاهتر,آسیب وطول عمر وکارکرد کوتاهتر؟!)که کلیه ابزار جانبی مثل بغلبند, رین کولان,شامبون و...را در رسیدن سریع تر به مقصود مجاز می شمارد.
2- اصلاح حرکت از عقب به جلو (زمان بر)
aghil askari
Member
میشه در مورد اینکه چگونگی کشیدن پای اسب به زیر بدن بیشتر توضیح بدید
و همچنین در مورد اصلاح حرکت از عقب به جلو ( این رو کامل و کاربردی توضیح بدید لطفا )
و همچنین در مورد اصلاح حرکت از عقب به جلو ( این رو کامل و کاربردی توضیح بدید لطفا )
من قبلا" درباره این موضوع باسرفصلی به ظاهرمتفاوت تر بادکتر طاهری عزیز گفتگو داشتیم که درذیل پیوست شده است.
دادار و بهنام چه حرکاتی و يا آموزش های به اسب ميديد که اسب گردنو بده زير عضلات شکم رو تخت کنه و منقبظ به عقب و عضلات کفل رو به بالا تا کمر حالت نرمتری و عضلات کمر تنس(انقباظ) کمتری بگيرند
البته فکر کنم رونکلر و شابلن اين دو تا رو تا حدودی که فهميدم خوب اثر داره
ميدونيد مهم برای من حرکاتی هست که باعث آزاد شدن عضلات کمر در سواری ميشه که اسب وزن سوار رو با عضلاتش بگيره نه با کمر
يک سوال ديگه اينه که چه حرکاتی تو سواری پرش و يا ... بيشترين فشار رو به کمر اسب ميياره
اميدوارم منظورم رو متوجهه بشيد
دکتر عزیز
یکی ازمشکلاتی که اکثراسبهای ما رو بادرد کمر مواجه میکند ضربه زدن به کمر در هنگام سواری(حال در هرگامی) و همین ضربات در هنگام کار با چوب (کاوالتی یاپرش,بعد از فرود) در زمانی است که ستون فقرات اسب به درستی شکل نگرفته(در حال تغییر وکامل شدن است).
شما خود بهتر از من می دانید که ستون فقرات اسب از نهایی ترین اندام های حرکتی استکه به تکامل میرسد(بسته به نژاد اسب بین 6 -5 سالگی) حال تا قبل از این هر ضربه ای که توسط مربی ویا سوار ناشی به کمر اسب واردمیشود تاثیر عمیق تری برجای می گذارد(لزوم نشست سبک برای اسبهای جوان).
اما در باره بخش اول سئوال
شما برای اینکه اثر ثقل نشست خود را درتمام عضلات اسب پخش نماییدواز حداکثر توان اسب استفاده کنید ,نیاز به ایجاد فرمی محدب از بالاترین نقطه سر تا مفصل خرگوشی دارید(تمام فضای عضلانی).
پاهایی که به خوبی به خط ثقل اسب می رسند,کمری که به واسطه کارکردعضلات شکمی اسب (زیزین وجانبی) بالا آمده,گردنی که بنا بر تناسب اندام به خوبی توسط اسب حمل میگردد(وزن آن بر روی دستهای سوار نیست!) وسری که بواسطه دهان با سرانگشتان سوارحرف می زند(منقبض نیست!).
در یک جمله انرژی است که از پاها ایجاد ودر کمر, جدوگاه ,گردن وتا به بالاترین نقطه سر وبر روی دهنه جریان دارد(حال هر نقطه منقبض این جریان رامسدود می کند).
برای ایجاد این تحدب, تقویت عضلات شکمی بسیار مهم است,این به معنی عدم توجه به عضلات کمرویا عضلات گردن ویا...نیست.
به شخصه ضمن کار در لنژ واستفاده از حرکات انتقالی,عضلات شکمی وگردن(جانبی) و کمر وکپل وعضلات زیزین شکمی را در پایه اول تاحدودی تقویت می کنم (لنژ درست یک حرکت سنگین وکامل است!!).
در مرحله بعدی از گشت تپه (نه دائم!؟) در حرکت قدم با دستجلوی آزاد وبسته به پیشرفت وزاویه شیب به گام یورتمه ارتقا داده که شیب سر بالایی در حرکت قدم با دستجلوی آزاد که اسب سر خود را به پایین می کشد عضلات کمر, کپل وشکم راتقویت می کند وباپایین کشیدن سر در سربالایی,پاها را بیشترفعال کرده ,کمر را در صورت اجازه نشست شما بالا می آوردوشروع خوبی برای فعالیت داخل مانژ است.
وکار در سراشیبی به تقویب عضلات شانه وجدوگاه کمک می کند,حتی شما در شیب های مناسب از تعبیه مانع برای اسبهای باتجربه هم می توانید استفاده ببرید.
واما در داخل مانژ
اسبی را که با این تمرینات تقویت کردیدهنوز نا متعادل است پس قادر به حفظ آهنگ نیست.
اسبی که نامتعادل است نمی تواندبه خوبی از کارکردعضلات بهره ببرد واگردارای عضلاتی آزاد باشد برد با شماست.
در این مرحله به شخصه حرکت رو به جلو را بدون توجه به تنبل بودن ویا پرخون بودن مورد توجه قرار می دم واسب را مستقیم به سمت دهانه هدایت می کنم (با دستهای نرم ولی نه تسلیم).
به طوریکه با اثرساق خود راکشیده وبه سمت دهانه ببرد(تا اینجا با دستهام کاری انجام ندادم) کم کم وارد دایره ها میشودبا نیم نگاهی به حفظ آهنگ ولی بدون اصرار(دایره وحفظ آهنگ با دایره بخصوص با اسبهای پرخون,بهش کلک می زنم ,به جای در گیر شدن با دهان)
حال من نیازدارم که اسب روبیشتر متوجه ساق هام کنم تا پاها را فعال کنم وفعال ترکردن پاها وجریان انرژی بر روی دهنه,یعنی بالاتر آمدن کمر.
برای اینکار,حرکات ساده جانبی در گام قدم رااستفاده میکنم وهمچنین چرخشها بر روی دست وبااین کارها,سعی در حساس ترکردن به ساق میکنم.وحرکات انتقالی به جلو ومعکوس رابیشتر استفاده میکنم,.
دایره ها و نیمدایره ها (مستقیم ومعکوس) با اثرات مختلف,کم کم دردایره هاپاها فعال تر شده ودهانه را جستجومی کند.(هنوزبادستهام کاری ندارم!) کم کم نشیمن رو هم سبک وارد بازی می کنم برای انتقال ثقل اسب وانتقال بهتر انرژی به سمت دهنه .
وحرکت انتقالی وانتقالی و..
روز به روز پاها زیرتر ,جلو تنه سبکتر وحمل وافراشتگی سروگردن توسط اسب آسانتر میشود.
ولی من بازهم RollKor نکردم شامبون هم نزدم,چون سوادش رونداشتم.
وهنوزتا تجمع خیلی راه دارم,شاید هیچوقت نرسیدم.
آخرین ویرایش:
♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
چرا مطلب اینجوریه؟ ادغام بشن؟
واما درباره حرکت وآموزش حرکت اسب ازعقب به جلو که در ارسال بالابا همین دیدگاه به توسعه حرکت توضیح داده شده, قبل ازاسب نیازبه آموزش و باور سوارکار بر استفاده از این روش دارد.
درتاپیک های گذشته اشاره ای تیتر وار به سه سطح سواری داشته ام که دراینجا مختصری به آنها اشاره می کنم.
سوارمبتدی در شروع کاربا اسب تمام تصورش ازهدایت وکنترل وحتی تحریک اسب ,ارتباط با آن چیزی است که در جلوی خود دارد (سر وگردن اسب) وبرای تمام خواسته های خود (پیچیدن ,دورزدن ,کند کردن وحتی تند کردن)از تنها اثری که جلو تنه را به زعم او درکنترل قرار میدهداستفاده میکند وآن دستجلو هاست وبه جرئت بیش از 95% ازنیاز های خود را بادستهابر طرف می کنداین نقطه مرحله آسیب جدی به اسب وسوار درمراحل آموزشی است. :hmmsmiley02: (Foreleg Riding)
با پیشرفت درسواری وآشنایی بااصول واثرات هدایت وکنترل ناخودآگاه وارد فازبعدی سواری یعنی سواری بر میان تنه میگردد وسعی می کندبرای دستیابی به قوسهای بهتر وهدایت با اثرات تعریف شده ,نشست وهدایت نشست را در کار با اسب به کارگیرد.برای این کار نشستهای مختلف,کنترل نشست وانتقال ثقل را تجربه میکند.اثرات دست راسبک ترکرده وبا اعتماد به نفس به کارایی اثرات سعی در هدایت میان تنه اسب به جهت ها وانتقال ثقل جهت کنترل وتندوکند کردن وتغییر نوع گام برداری اسب می نماید..:mellowsmiley
Ribcage Riding)باپیشرفت درسواری وآشنایی باحرکات مختلف اسب ولزوم اجرای صحیح حرکات جهت دستبابی به توسعه درحرکت وفرم سوار نیاز به توسعه وافزایش طول گامهاوکنترل موقعیت آن چه را که درپشت نشست خود داردراضروری می بینددراین مرحله وارد فازسوم سواری خود یعنی استفاده صحیح ازساق می گردد دراین مرحله بازهم ضمن سبکترکردن دستها واستفاده از نشست صحیح به فراخور نوع حرکات درخواستی وانتقال وهدایت وزن با استفاده ازاثرات موثر ساق سعی درتمرکز,کنترل وهدایت آنچه که در پشت سر دارد.:smilingsmiley
Hindquarter Riding)به طورکلی سواردارای سه اثر اصلی(ساق ,نشست,دستها) وبه فراخور پیشرفت وآشنایی با اصول حرکت دارای سه سطح سواری براساس دانسته های خود است واین سطوح نیزهیچ ارتباطی به مدت سواری نداشته وفقط به دانسته ها ونیازها وسبک سواری او بستگی دارد .
امیدوارم خیلی کلی گویی نکرده باشم.
وسواری ازعقب به جلو یعنی هدایت وکنترل آنچه در پشت نشست دارید و دریافت وکنترل وهدایت آنچه در پیش روی شماست.
آخرین ویرایش:
aghil aliyari
Member
به طور کلی برای آماده سازی اندامهای هر موجودی که شما مربی او هستید باید با علم interval آشنا باشید ، رعایت این تاکتیک سبب می گردد که آماده سازی به صورت کاملاً اصولی صورت گیرد.
در اینجا موضوع را در رابطه با اسپ ها پیگیری می کنیم ؛ دوهاى تمرينى آرام( interval ) یا فاصله تاکتيکى :پس از اینکه اسپ شما آماده سواری گشت ، ابتدا باید 3 الی 4 دور ( معمولاً دور مانژها معادل 2400 الی 2800 متر است ، اگر شما خارج از مانژ سواری می کنید می توانید این فاصله را در نظر بگیرید ) به صورت قدم آرام دور مانژ بزنید تا به خوبی عضلات اسپ گرم شده و خود را آزاد سازند.
بعد از نرمش و گرم شدن اسپ ، به آرامی شروع به یورتمه رفتن نموده و پس از گذشت مدت زمان مناسب که اسپ ریتم صحیح را به خود گرفت و مقداری ضربان پیدا کرد شما یورتمه را تبدیل به چهارنعل جمع و حساب شده می نمایید تا زمانی که به شماره افتادن نفس اسپ مشاهده شود ، آنگاه به صورت آرام و مرحله ای حرکت اسپ را به قدم نزدیک می کنیم و مدتی اسپ را با قدم زدن حرکت می دهیم ، این کار سبب می گردد تا خون از بدن اسپ جمع و دوباره پخش شود و خستگی اسپ به این شکل گرفته می شود ( توجه داشته باشیم که این امر فقط به منظور دلایل ذکر شده است و نباید آنقدر به طول بی انجامد که اسپ سرد شود ) حال دوباره حرکت اسپ را به صورت مرحله ای به چهارنعل رسانده و پس از گذشت مدت مذکور دوباره وارد مرحله نفس گیری می شویم و باز هم قدم شروع می شود تا به وقتی که احساس کنیم نفس اسپ جان گرفته. (این تاکتیک می تواند چندین بار تکرار شود ، که تعداد دفعات و همچنین زمان هر مرحله بستگی به وضعیت و توان اسپ ، وزن سوارکار و نحوه سواری دارد و باید به هنگام تمرین براورد و محاسبه گردد ) بعد از اتمام زمان سواری روند را کند می کنیم تا به پایین آمدن سوار از اسپ نزدیک شویم ،اما حتماً باید اسپ را پس از سواری مدتی یدک ببریم تا حرارت بدن اسب به آرامی پایین آید ، حال دیگر انجام این تاکتیک تمام شده و ما می توانیم اسپ را با حفظ فاصله لازم با کله گی و طناب در دست ، رها کنیم که به غلت زدن و خاراندن خود بپردازد و آماده شستن و استراحت شود.
در انجام این مراحل ضمن این که اسپ از سواری خسته نمی شود ، موجب می گردد آسیب و فشارهای اسپ به حداقل رسیده و همچنین اسپ برای آماده شدن و رسیدن به بالاترین حد توان خود به صورت تخصصی و علمی هدایت شود.
در اینجا موضوع را در رابطه با اسپ ها پیگیری می کنیم ؛ دوهاى تمرينى آرام( interval ) یا فاصله تاکتيکى :پس از اینکه اسپ شما آماده سواری گشت ، ابتدا باید 3 الی 4 دور ( معمولاً دور مانژها معادل 2400 الی 2800 متر است ، اگر شما خارج از مانژ سواری می کنید می توانید این فاصله را در نظر بگیرید ) به صورت قدم آرام دور مانژ بزنید تا به خوبی عضلات اسپ گرم شده و خود را آزاد سازند.
بعد از نرمش و گرم شدن اسپ ، به آرامی شروع به یورتمه رفتن نموده و پس از گذشت مدت زمان مناسب که اسپ ریتم صحیح را به خود گرفت و مقداری ضربان پیدا کرد شما یورتمه را تبدیل به چهارنعل جمع و حساب شده می نمایید تا زمانی که به شماره افتادن نفس اسپ مشاهده شود ، آنگاه به صورت آرام و مرحله ای حرکت اسپ را به قدم نزدیک می کنیم و مدتی اسپ را با قدم زدن حرکت می دهیم ، این کار سبب می گردد تا خون از بدن اسپ جمع و دوباره پخش شود و خستگی اسپ به این شکل گرفته می شود ( توجه داشته باشیم که این امر فقط به منظور دلایل ذکر شده است و نباید آنقدر به طول بی انجامد که اسپ سرد شود ) حال دوباره حرکت اسپ را به صورت مرحله ای به چهارنعل رسانده و پس از گذشت مدت مذکور دوباره وارد مرحله نفس گیری می شویم و باز هم قدم شروع می شود تا به وقتی که احساس کنیم نفس اسپ جان گرفته. (این تاکتیک می تواند چندین بار تکرار شود ، که تعداد دفعات و همچنین زمان هر مرحله بستگی به وضعیت و توان اسپ ، وزن سوارکار و نحوه سواری دارد و باید به هنگام تمرین براورد و محاسبه گردد ) بعد از اتمام زمان سواری روند را کند می کنیم تا به پایین آمدن سوار از اسپ نزدیک شویم ،اما حتماً باید اسپ را پس از سواری مدتی یدک ببریم تا حرارت بدن اسب به آرامی پایین آید ، حال دیگر انجام این تاکتیک تمام شده و ما می توانیم اسپ را با حفظ فاصله لازم با کله گی و طناب در دست ، رها کنیم که به غلت زدن و خاراندن خود بپردازد و آماده شستن و استراحت شود.
در انجام این مراحل ضمن این که اسپ از سواری خسته نمی شود ، موجب می گردد آسیب و فشارهای اسپ به حداقل رسیده و همچنین اسپ برای آماده شدن و رسیدن به بالاترین حد توان خود به صورت تخصصی و علمی هدایت شود.