واقعیت این است که تصور غلطی میان دانش آموختگان رشته دامپزشکی وجود دارد ! آنها انتظار دارند رشته دامپزشکی ، دامپزشکان را به جامعه معرفی نماید . در حالیکه این دامپزشکان هستند که باید در معرفی رشته خود به جامعه تلاش نمایند و اهمیت آن را به جامعه بقبولانند ! متاسفانه مادی گرایی مردم سرزمین ما به ویژه در سالهای بعد از انقلاب یا بهتر بگویم بعد از جنگ آنها را به ورته و بیراهه کشانده است . و دامپزشکان نیز از این گمراهی دور نمانده اند . آنها می خواهند از نظر مالی تامین باشند و نیستند . زیرا بیشتر دامپزشکانی که کار درمان انجام می دهند فی الواقع دست مزد خود را از دامداران می گیرند . دامداران شرافتمندی که دستهای پینه بسته و صورت آفتاب سوخته شان آدم را شرمنده می کند و واقعیت این است که همکاران من مجبورند برای امرار معاش و سیر کردن شکم عیال و اولادشان برایشان کیسه بدوزند ! دعایشان این باشد که حیوانی مریض شود تا آنها درمانش کنند ! ( خودمانیم عجب شغلی است ، اگر به دید شغل و منبع درآمد دیده شود و البته پزشکان که دیگر جای خود دارند )!
این بهترین زمینه کاری دامپزشکی است .
داروخانه های دامپزشکی یکی دیگر از زمینه های کاری است . بیشتر به یک سوپر مارکت دارو شبیه است ! دکان داری که عاقبتش ورشکستگی است !
آزمایشگاه های دامپزشکی نیز هستند اما چرخشان نمی چرخد چون درمانیها همه چیز را می دانند و نیازی نمی بینند از تکنیکهای آزمایشگاهی کمک بگیرند ! از سوی دیگر دامداران نیز تمایل ندارند و آن را صرف هزینه و وقت می دانند هنوز باید فرهنگ سازی شود . در زمینه طیور کمی جای امیدواری است !
ادارات دامپزشکی هم هستند . می شود استخدام شد و به یک میز چسبید و هی کاغذ نوشت و منگنه کرد و آمار گرفت و بعد ریخت توی سطل آشغال !
شیلات هم هست که مهندسین شیلات وارث بی چون و چرای آن هستند .
مسوول فنی شرکتهای بسته بندی مواد غذایی و کشتارگاه های طیور هم می توانید باشید . در این مکانها نه علم لازم دارید نه عمل ! کافی است کور و کر و خر باشید و سر برج به جای آخر برج حقوقتان را بگیرید !
کارخانجات تولید خوراک دام و طیور هم هستند . اینجا خودتان را به کوری و کری بزنید کافی است !
صندوق بیمه محصولات کشاورزی بانک کشاورزی نیز یکی دیگر از زمینه های کاری دامپزشکان است با آزمون و مصاحبه و حراست و ... که دو حالت دارد یا سالم و قانونی کار می کنید که دامدار زیان دیده ناراضی خواهد بود و نفرینتان می کند یا نه زیر میزی می گیرید و کار راه می اندازید ..! که ...
اینها همه که گفتم صحبت از کار دامپزشکی است نه دانش دامپزشکی !
دامپزشکی رشته ای است بسیار متنوع و دوست داشتنی از گربه حیاط خانه تا گربه سانان حیات وحش را در بر می گیرد ! شما بسته به علاقه خود می توانید مطالعات خود را در همان زمینه تقویت کنید . نمی دانید چقدر لذت بخش است درمان و مداوای اسب بینوای زبان بسته ای که از درد به خود می پیچد و از لقد زدن و گاز گرفتن خود هم دریغ ندارد .شما می توانید اصول اولیه را در دانشکده از استادان بیاموزید و از امکانات دانشگاه برای تقویت خود مثلا در زمینه دلفینها استفاده کنید و از استادی که در آن زمینه بیشتر و بهتر می داند مشاوره بگیرید . مثلا حقیر در دانشکده که بودم مرتب درباره اسب می خواندم و از دکتر رضا خانی راهنمایی می گرفتم و همین جا از او تشکر می کنم که چه صبورانه به من یاد می داد و هنوز هم از دست تماسهای من آرامش ندارد .( البته استاد عادت نداشتند همه چیز را به همه بیاموزند باید می رفتی می خواندی و بلد می شدی و ایشان کتاب معرفی می کردند و رفع اشکال می نمودند و دریغا که برخی دانشجویان که دوست داشتند آماده خور باشند او را به کم فروشی متهم می کردند که او اگر بخواهد می تواند درس بدهد !). خلاصه اینکه دامپزشکی برای من دوست داشتنی تر از آن است که زبان به دشنامش باز کنم ...
برای خانمها شاید از نظر کاری کمی سنگین باشد . اما نه به آن دلیل که دکتر طاهری عزیز فرمودند چرا که حتی اگر بخواهید شبانه روزی نیز کار درمان انجام بدهید شاید هفته ای یک شب آرامشتان را صدای تلفنی برهم بزند که بعد از مداوای حیوان بی نوا تمام خستگی از تنتان به در خواهد رفت . البته برای کار درمانی دامداران به دامپزشکان خانم خیلی خیلی دیر اعتماد می کنند و باید واقعا توانمند ظاهر شوید تا موفق شوید و در این میان از بدگویی ها و طعنه زدنهای مشتی برهنه از فرهنگ نیز در امان نخواهید بود .
در پایان آرزوهایتان را برایتان آرزو می کنم ...پاهایتان را دنبال کنید ...
