با سلام خدمت دوست گرامی آقای پوربهزاد :-* :-*
من دوست داشتم جواب این متن را از طریق پیغام خصوصی به شما بگم ولی گفتم شاید عمومی بگم مفید تر باشه البته قبلش باید بگم که حق کپی رایت این موضوع با من هست و اگه سلیقه جامعه اسبدار در آینده عوض شد که همین الان هم با حرف هایی که زدم و اسب هایی که معرفی کردم فکر کنم تاثیرات هر چند کوچک نسبت به نگاه به عکس و خصم(دشمن) و اسب داشته ام
این که شیخ حاجات از اوصاف اسب خوب نقل کردند به نظر من نمیتونه به شما اسب خوب را معرفی کنه مثل این که ما بگم یک انسان خوب باید صادق و عالم و شجاع و مدیر و ..... باشه درست هست ولی شما معیار شجاعتتتون که گفتی یعنی چه؟!!!!!!!
معیار نجابت چی هست؟؟
تفاوت جوهر و جرات در اسب چی هست؟؟؟؟
اما در رابطه با اوصاف اسبیت و نه عکسیت!! ;d و نه خصمیت(دشمنی=حیوانی که فقط برای انسان خرج داره و هیچ هنری نداره از دشمن کمتر نیست این را مطمئن باشید) ;d ;d
من سه آیتم برای یه اسب عالی یا ممتاز قائل هستم :
1- استیل و فیگور اسب پای آخور
2- نحوه حرکت اسب و اصلوب بدنی و سر و دم گیری اسب در حالت لنژ و یا وقتی که شما اسب را توی مانژ رهاش میکنید. (من خودم تو این حالت اسبی که سر توی سینه و دم را راست بگیره قبول دارم البته این بحث دم گیری فقط برای سه نژاد کرد و عرب و دره شور هست و اسب ترکمن احتیاج به تبصره آخر نداره ;d ;d ولی توی گرفتن سر توی سینه یا سر رو کول بودن هیچ تخفیفی قائل نیستم)
3- اسب زیر زین ( که خودش به دو بخش الف و ب تقسیم میشه)
3-الف: نحوه حرکت اسب توی قدم ( اسب مورد نظر من باید تو این حالت دست ورچین به قول ما اصفهانی ها یا بهتر بگم خمینی شهری ها داشته باشه و یا به قول بعضی ها سر قدمش خوب باشه البته در این حالت سر باید مثل قبل توی سینه باشه و دم گرفتن اسب هم دیگه جزئیات نژادی خاص خودش را داره)
4-ب: نحوه حرکت اسب توی یورتمه و چهار نعل( خیلی از اسب ها هستند که قدم خیلی عالی دارند ولی وقتی که اسب را به قول ما شلش میکنند کم میارند مثال معروفش نژاد آمریکن سادل هست که قدم خیلی عالی داره ولی توی چهار نعل دیگه نه نمیتونه ;d ;d ;d)
حالا به نظرتون من بهتر گفتم یا شیخ حاجات؟؟؟؟؟ ??? ???