♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
آنان، بیمه نبودن، نداشتن لباس و تجیزات ورزشی، حقوق کم، نداشتن جایگاه مناسب، کم بودن میزان جایزه حمایت نشدن، نبود آموزش و برنامه نداشتن را از مهمترین مشکلات فراروی توسعه این رشته ورزشی عنوان کرده اند.
این مشکلات و کمبودها در حالی است که استان گلستان قطب پرورش اسب و سوارکاری در کشور به شمار می آید.
همه ساله کورس پاییزه و بهاره اسبدوانی در مجموعه سوارکاری گنبد کاووس واقع در استان گلستان برگزار می شود و تاکنون 150 سوارکار حرفه ای در گلستان شناسایی شده اند.
عبدالرحیم آرمیده چابکسواری در این زمینه افزود: میزان جایزه ای که برای سوارکار در نظرگرفته شد، کم است و باید افزایش یابد از سوی دیگر در حال حاضر فقط 10 درصد از کل جایزه هر کورس به سوارکار داده می شود و بقیه بین مربی و مالک اسب تقسیم می شود.
وی اظهار داشت: چابکسواران فقط به دلیل عشق و علاقه به این ورزش می پردازند و از نظر مالی تامین نیستند.
دوره های آموزشی خاصی برای سوارکاری برگزار نمی شود
وی خاطرنشان کرد: نیاز است برای حمایت از ورزشکاران برنامه ای جامع تدوین شود، زیرا میزان حوادث در این رشته ورزشی بسیار زیاد است اما با این حال دوره های آموزشی خاصی برای سوارکاری برگزار نمی شود و این ورزش به صورت سنتی در منطقه جریان دارد.
این چابکسوار گلستان بیان داشت: وضعیت پیست سوارکاری گنبد نامناسب و غیراستاندارد است و نیاز به مرمت و تعمیر دارد و برای فعالیت در این رشته ورزشی آموزش نیاز ضروری است و باید در این زمینه برنامه ریزی شود.
وی عنوان کرد: جایگاه شغلی و حرفه ای مناسب برای چابکسواران در نظرگرفته نمی شود و بیشتر به دید کارگر به آنان نگریسته می شود.
به گفته آرمیده، جلیقه ها و لباسهای ورزشی خاصی وجود دارد که از مهره ها و ستون فقرات ورزشکاران در برابر آسیب دیدگی محافظت می کند که چابکسواران منطقه به این تجهیزات مجهز نیستند.
این چابکسوار، چکمه، جلیقه و کلاه ایمنی را از جمله تجهیزات مورد نیاز این رشته ورزشی اعلام کرد.
چابکسواری دیگری از گنبدکاووس گفت: به رغم فعالیت در این رشته ورزشی بیمه نیستیم و فقط در روز کورس بیمه هستیم.
عنایت قللر عطاء در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: باید برای حمایت از این ورزشی ترتیبی اتخاذ شود تا چابکسواران از مزایای بیمه ورزشی در تمام طول سال برخودردار شوند.
وی بیان داشت: مسئولان برای رفع مشکلات فراروی چابکسواران برنامه ریزی و حمایت کنند، زیرا ورزش اسبدوانی با چابکسواری پیوندی ناگسستنی دارد.
به چابکسواران به چشم کارگر نگریسته می شوند. به سوارکاران به چشم کارگر نگریسته می شود و چابکسواران باید به عنوان کارگر نزد مربیان کارکنند تا اجازه دهند در روز کورس سوارکاری کند.
به گفته قللرعطاء، برای فعالیت در اسبدوانی باید محدویت سنی در نظرگرفته شود، زیرا اکنون بچه های نوجوان و کم سن و سال نیز در کورس اسبدوانی شرکت می کنند که این مسئله خطر آفرین است.
ستار مهرانی چابکسواری از " روستای چاروایلقی" گنبد افزود: به رغم مشکلات فراوان در این رشته ورزشی حمایت چندان و اصولی نمی شود.
به گفته او، سوارکاری قدمت دیرینه ای دارد و برای توسعه و رونق این رشته اصیل و پرطرفدار باید از ورزشکاران این رشته حمایت بیشتری شود.
هنوز خاطره تلخ چابکسور گلستانی که در حین مسابقه بر اثر سقوط از اسب جانش را از دست داد، از یاد و خاطر ورزش دوستان و ورزشکاران این مرز و بوم فراموش نشده است.
به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، اگر چه فرزندان ایرانی همیشه یاد گرفتند که " آن مرد با اسب آمد" ولی خردسالان گلستان معنی جمله " آن اسب آمد و آن چابکسوار دیگر نیامد را نیز درک کرده اند.
"عبدالرحمن قللرعطاء"، چابکسوار فقید گلستانی سالها پیش در کورس اسبدوانی تهران در حالیکه چند متر بیشتر تا پایان خط مسابقه باقی نمانده بود از اسب سقوط کرد و جانش را از دست داد.
مرگ "عبدالرحمن" تلنگری است برای همه آنهایی که متولی حمایت از ورزش دیرپای سوارکاری و اسبدوانی هستند، زیرا توسعه این ورزش بدون توجه به مشکلات چابکسواران این رشته ورزشی ممکن نیست."
این مشکلات و کمبودها در حالی است که استان گلستان قطب پرورش اسب و سوارکاری در کشور به شمار می آید.
همه ساله کورس پاییزه و بهاره اسبدوانی در مجموعه سوارکاری گنبد کاووس واقع در استان گلستان برگزار می شود و تاکنون 150 سوارکار حرفه ای در گلستان شناسایی شده اند.
عبدالرحیم آرمیده چابکسواری در این زمینه افزود: میزان جایزه ای که برای سوارکار در نظرگرفته شد، کم است و باید افزایش یابد از سوی دیگر در حال حاضر فقط 10 درصد از کل جایزه هر کورس به سوارکار داده می شود و بقیه بین مربی و مالک اسب تقسیم می شود.
وی اظهار داشت: چابکسواران فقط به دلیل عشق و علاقه به این ورزش می پردازند و از نظر مالی تامین نیستند.
دوره های آموزشی خاصی برای سوارکاری برگزار نمی شود
وی خاطرنشان کرد: نیاز است برای حمایت از ورزشکاران برنامه ای جامع تدوین شود، زیرا میزان حوادث در این رشته ورزشی بسیار زیاد است اما با این حال دوره های آموزشی خاصی برای سوارکاری برگزار نمی شود و این ورزش به صورت سنتی در منطقه جریان دارد.
این چابکسوار گلستان بیان داشت: وضعیت پیست سوارکاری گنبد نامناسب و غیراستاندارد است و نیاز به مرمت و تعمیر دارد و برای فعالیت در این رشته ورزشی آموزش نیاز ضروری است و باید در این زمینه برنامه ریزی شود.
وی عنوان کرد: جایگاه شغلی و حرفه ای مناسب برای چابکسواران در نظرگرفته نمی شود و بیشتر به دید کارگر به آنان نگریسته می شود.
به گفته آرمیده، جلیقه ها و لباسهای ورزشی خاصی وجود دارد که از مهره ها و ستون فقرات ورزشکاران در برابر آسیب دیدگی محافظت می کند که چابکسواران منطقه به این تجهیزات مجهز نیستند.
این چابکسوار، چکمه، جلیقه و کلاه ایمنی را از جمله تجهیزات مورد نیاز این رشته ورزشی اعلام کرد.
چابکسواری دیگری از گنبدکاووس گفت: به رغم فعالیت در این رشته ورزشی بیمه نیستیم و فقط در روز کورس بیمه هستیم.
عنایت قللر عطاء در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: باید برای حمایت از این ورزشی ترتیبی اتخاذ شود تا چابکسواران از مزایای بیمه ورزشی در تمام طول سال برخودردار شوند.
وی بیان داشت: مسئولان برای رفع مشکلات فراروی چابکسواران برنامه ریزی و حمایت کنند، زیرا ورزش اسبدوانی با چابکسواری پیوندی ناگسستنی دارد.
به چابکسواران به چشم کارگر نگریسته می شوند. به سوارکاران به چشم کارگر نگریسته می شود و چابکسواران باید به عنوان کارگر نزد مربیان کارکنند تا اجازه دهند در روز کورس سوارکاری کند.
به گفته قللرعطاء، برای فعالیت در اسبدوانی باید محدویت سنی در نظرگرفته شود، زیرا اکنون بچه های نوجوان و کم سن و سال نیز در کورس اسبدوانی شرکت می کنند که این مسئله خطر آفرین است.
ستار مهرانی چابکسواری از " روستای چاروایلقی" گنبد افزود: به رغم مشکلات فراوان در این رشته ورزشی حمایت چندان و اصولی نمی شود.
به گفته او، سوارکاری قدمت دیرینه ای دارد و برای توسعه و رونق این رشته اصیل و پرطرفدار باید از ورزشکاران این رشته حمایت بیشتری شود.
هنوز خاطره تلخ چابکسور گلستانی که در حین مسابقه بر اثر سقوط از اسب جانش را از دست داد، از یاد و خاطر ورزش دوستان و ورزشکاران این مرز و بوم فراموش نشده است.
به گزارش خبرنگار مهر در گرگان، اگر چه فرزندان ایرانی همیشه یاد گرفتند که " آن مرد با اسب آمد" ولی خردسالان گلستان معنی جمله " آن اسب آمد و آن چابکسوار دیگر نیامد را نیز درک کرده اند.
"عبدالرحمن قللرعطاء"، چابکسوار فقید گلستانی سالها پیش در کورس اسبدوانی تهران در حالیکه چند متر بیشتر تا پایان خط مسابقه باقی نمانده بود از اسب سقوط کرد و جانش را از دست داد.
مرگ "عبدالرحمن" تلنگری است برای همه آنهایی که متولی حمایت از ورزش دیرپای سوارکاری و اسبدوانی هستند، زیرا توسعه این ورزش بدون توجه به مشکلات چابکسواران این رشته ورزشی ممکن نیست."