نحوه برخورد مربی در اولین زمین خوردن

reihaneh

Member
عده ای با اولین زمین خوردن یه ترس دائم از اسب یا افتادن مجدد درونشون به وجود میاد (یا حتی سواری رو کنار میزارن :() و در عوض عده ی دیگه ای اولین زمن خوردن براشون میشه یه خاطره قشنگ و بعد از اون هم دیگه کل ترسشون از اسب و افتادن و سواریو ... می ریزه
فکر میکنید در این بین عکس العمل مربی تا چه حد تعیین کننده هست ؟ و به نظرتون عکس العمل صحیح باید چطور باشه؟
اگر لطف کنید و تجربه خودتون رو هم بگید میتونه کمک کنه
 
خیلی بستگی به طرز افتادن و آسیب دیدن شاگرد داره...
reihaneh گفت:
عده ای با اولین زمین خوردن یه ترس دائم از اسب یا افتادن مجدد درونشون به وجود میاد (یا حتی سواری رو کنار میزارن :() و در عوض عده ی دیگه ای اولین زمن خوردن براشون میشه یه خاطره قشنگ و بعد از اون هم دیگه کل ترسشون از اسب و افتادن و سواریو ... می ریزه
فکر میکنید در این بین عکس العمل مربی تا چه حد تعیین کننده هست ؟ و به نظرتون عکس العمل صحیح باید چطور باشه؟
اگر لطف کنید و تجربه خودتون رو هم بگید میتونه کمک کنه
 

reihaneh

Member
میشه حالتای مختلف رو در نظر گرفت ولی شخصا منظورم زمانی بود که سوار آسیب چندانی ندیده باشه و به لحاظ جسمی بتونه مجدد سواری کنه
شاید در غیر این صورت (یعنی در صورت آسیب دیدگی جدی) معمولا اولین عکس العمل رسوندن کمک های اولیه و رسیدگی به آسیب دیدگی سوارکار باشه
 
به نظر من تو همچین شرایطی بهترین کاری که مربی میتونه بکنه،عادی و معمول نشون دادن حادثه هست...
و البته زدن اون به شوخی...
reihaneh گفت:
میشه حالتای مختلف رو در نظر گرفت ولی شخصا منظورم زمانی بود که سوار آسیب چندانی ندیده باشه و به لحاظ جسمی بتونه مجدد سواری کنه
شاید در غیر این صورت (یعنی در صورت آسیب دیدگی جدی) معمولا اولین عکس العمل رسوندن کمک های اولیه و رسیدگی به آسیب دیدگی سوارکار باشه
 

علی واحدی

Active member
reihaneh گفت:
میشه حالتای مختلف رو در نظر گرفت ولی شخصا منظورم زمانی بود که سوار آسیب چندانی ندیده باشه و به لحاظ جسمی بتونه مجدد سواری کنه
شاید در غیر این صورت (یعنی در صورت آسیب دیدگی جدی) معمولا اولین عکس العمل رسوندن کمک های اولیه و رسیدگی به آسیب دیدگی سوارکار باشه
ریحانه عزیز، خواهر خوبم:
اولین مسئله این است که شما به میزان اطلاعات و تجربه مربیتان اعتقاد و ایمان داشته باشید. اگر شما از یک مربی مجرب برخوردار باشید که در کل زمان سوارکاری شما در مانژ حضور داشته و چشم از شما و حرکاتتان برندارد مطمئن باشید که از حالت زمین خوردنتان به شدت حادثه و میزان آسیبی که به شما رسیده است کاملا آگاه است. تجربه شخصی بنده این است که بدون توجه به او اول به سراق اسبش میروم و اسبش را میگیرم. این زمان به شاگرد اجازه میدهد که خود را بازیافته و برخود مسلط شود و بتواند با شما مکالمه نماید(البته باز هم میگویم در صورتیکه مربی تشخیص دهد که آسیب جدی در کار نیست). سپس با اسبش بسراق او میروم که طبعا اگر جسارت نباشد و شاگرد لوسی نباشد از زمین بلند شده است و همینطور که اسبش را نوازش میکنم از او میخواهم که مجددا سوار شود (البته باز هم سطح سوارکاری شاگرد مهم میباشد و مثلا اگر از 30 جلسه به بالا و با خودم کار کرده باشد فریاد میزنم که بلند شو و اسبت را بگیر چون در این 30 جلسه مرا شناخته است که شناخت مربی در درجه اول است) اگر اوائل کارش باشد بعد از سوار شدن دهنه اسبش را گرفته و همانطور که او سوار است اسبش را دستکش نموده و از خاطرات زمین خوردنهای هولناک خودم برایش میگویم تا زمین خوردنش را چیزی عجیب و غریب و خطرناک نبیند و اعتماد بنفسش را بیابد و بداند و بفهمد که زمین خوردن در سوارکاری امری بدیهیست و در طول کار با یک مربی مجرب او میتواند یاد بگیرد که چگونه زمین بخورد بدون اینکه آسیب ببیند. چون یک مربی خوب در تمریتاتیکه به سوارش میدهد او را آماده کرده و زمین خوردن صحصیح را هم بدون اینکه سوارکار بفهمد به او یاد میدهد.(یادتان هست که برای نوازش شانه داخل اسب مربیتان بشما میگفت پایین بروید تا جاییکه میتواننید و اگر هم افتادید مهم نیست ;) :D ;)). شادمان باشید. برادرتان.
 

kamyab

Member
پاسخ : نحوه برخورد مربی در اولین زمین خوردن

خوش بحال همشهری ها و شاگردهای برادر :-*
 

سنا

Active member
reihaneh گفت:
عده ای با اولین زمین خوردن یه ترس دائم از اسب یا افتادن مجدد درونشون به وجود میاد (یا حتی سواری رو کنار میزارن :() و در عوض عده ی دیگه ای اولین زمن خوردن براشون میشه یه خاطره قشنگ و بعد از اون هم دیگه کل ترسشون از اسب و افتادن و سواریو ... می ریزه
فکر میکنید در این بین عکس العمل مربی تا چه حد تعیین کننده هست ؟ و به نظرتون عکس العمل صحیح باید چطور باشه؟
اگر لطف کنید و تجربه خودتون رو هم بگید میتونه کمک کنه
البته يكي از شاگرد ها ريحانه جان هم اونجا بود و ديد كه بدجوري از اسب بلند شد و به زمين با كمر كوبيده شد و موقع زمين خوردن چييييييييييييغ(اشتباه ترين كار ممكن واسه دختر ها ::) ) زد ::) ::) !! بعد از زمين خوردن به شدت ترسيده شد و اسبش رو هم به زور دستكش كرد و سوارش هم نشد و رفت
فكر ميكنيد بتونه دوباره سوار شه و با آسودگي خاطر سواري كنه يا نه ترس از افتادن هيچوقت ولش نكنه!؟
شايد از اسب هم زده شد ::)
 

علی واحدی

Active member
سـَــنـــا گفت:
البته يكي از شاگرد ها ريحانه جان هم اونجا بود و ديد كه بدجوري از اسب بلند شد و به زمين با كمر كوبيده شد و موقع زمين خوردن چييييييييييييغ(اشتباه ترين كار ممكن واسه دختر ها ::) ) زد ::) ::) !! بعد از زمين خوردن به شدت ترسيده شد و اسبش رو هم به زور دستكش كرد و سوارش هم نشد و رفت
فكر ميكنيد بتونه دوباره سوار شه و با آسودگي خاطر سواري كنه يا نه ترس از افتادن هيچوقت ولش نكنه!؟
شايد از اسب هم زده شد ::)
همیشه باید امیدوار بود سنا جان خواهر خوبم.
 

reihaneh

Member
سـَــنـــا گفت:
البته يكي از شاگرد ها ريحانه جان هم اونجا بود و ديد كه بدجوري از اسب بلند شد و به زمين با كمر كوبيده شد و موقع زمين خوردن چييييييييييييغ(اشتباه ترين كار ممكن واسه دختر ها ::) ) زد ::) ::) !! بعد از زمين خوردن به شدت ترسيده شد و اسبش رو هم به زور دستكش كرد و سوارش هم نشد و رفت
فكر ميكنيد بتونه دوباره سوار شه و با آسودگي خاطر سواري كنه يا نه ترس از افتادن هيچوقت ولش نكنه!؟
شايد از اسب هم زده شد ::)
در این مورد درسته که شاگرد به نسبت بد زمین خورد ولی خدا رو شکر آسیبی جسمی خاصی ندیده بود ، حالا عکس العمل مربی، سایرین و خودش رو میگم تا شاید بشه فهمید این ترس و ترک احتمالی سواری از چی ناشی میشه چون خود زمین خوردن که جزء سواریه و غیر قابل حذف
- قبل از هر چیزی دلیل این زمین خوردن شاید دادن یه اسب نسبتا تیز، با امکان کنترل سخت، و ناآشنا به اثرات سوار به یک سوار مبتدی بود
- بعد از زمین خوردن مادر ایشون دویدن داخل مانژ که گرچه با توجه به نگرانیشون قابل درکه ولی همین باعث میشه فرد مطمئن بشه اتفاق خیلی خاصی افتاده و همچنین عملا کلاس و سوار شدن مجدد منتفی بشه
- من نمیتونستم صدای مربی رو بشنوم ولی گمان نمیکنم صحبت خاصی با اون شاگرد کردن ،(در این مورد شخصا با نظر جناب پرورده بر اسب که زدن جریان افتادن به شوخی بود موافقم،معمولا در این موارد خندیدن و وسط کشیدن پای یه جعبه شیرینی خیلی چیزا رو حل میکنه
- خود شاگرد غیر از اون جیغ که به هر حال یه عکس العمل لحظه ای بود اینقدری که از آبروریزی و ضایع شدنش به خاطر افتادن ناراحت بود با خود افتادن و درد اون مشکلی نداشت،این مشکل همون اول میتونست با چند کلام ساده مربی رفع بشه که نشده بود و از طرفی هم شاگرد حرف هیچ کس رو مثل مربی اونم در همون لحظه اول قبول نمیکنه همونطوری که اون با حرفای من و سنا عادی بودن زمین خوردن رو اونقدرا هم قبول نکرد :-\
- شخصا فکر میکنم سوار شدن مجدد در همون لحظه یا کمی بعد (بسته به آسیب جسمی فرد) خیلی موثره و ترس های بعدی رو از بین می بره ،البته با خشونت و داد و بیداد کردن سر شاگرد برای سوار شدن موافقم نیستم ولی جدیت و جذبه لازمه طوری که شاگرد نتونه نه بگه
- فکر میکنم شرایطی که پیش اومد باعث میشه آخرین خاطره اون شاگرد تا جلسه بعدی فقط لحظه خوردن زمین باشه و ترس بعد از اون که با تکرارش توی ذهن شدید تر هم میشه و احتمال ادامه سواری رو کمتر هم میکنه :(

این برداشت شخصی من از این جریان بود و تایید و ردش به عهده دوستان
 
متاسفانه,بعضی اوقات هم جریان به شوخی وخنده به پایان نمی رسه.

سوارکارمبتدی که درداخل مانژسواری می کنه تمام اطمینانش روبه مربی سپرده.
واین اطمینان را نبایدباسپردن اسبهایی که سوارکاران با تجربه هم در سواری با آنها مشکل دارند,به اتفاق سپرد.
 

سنا

Active member
reihaneh گفت:
این برداشت شخصی من از این جریان بود و تایید و ردش به عهده دوستان
oliveira گفت:
متاسفانه,بعضی اوقات هم جریان به شوخی وخنده به پایان نمی رسه.

سوارکارمبتدی که درداخل مانژسواری می کنه تمام اطمینانش روبه مربی سپرده.
واین اطمینان را نبایدباسپردن اسبهایی که سوارکاران با تجربه هم در سواری با آنها مشکل دارند,به اتفاق سپرد.
كاملا درسته كاملا
 

علی واحدی

Active member
oliveira گفت:
متاسفانه,بعضی اوقات هم جریان به شوخی وخنده به پایان نمی رسه.

سوارکارمبتدی که درداخل مانژسواری می کنه تمام اطمینانش روبه مربی سپرده.
واین اطمینان را نبایدباسپردن اسبهایی که سوارکاران با تجربه هم در سواری با آنها مشکل دارند,به اتفاق سپرد.
دقیقا موافقم که سوار تمام اطمینانش به مربیه و با کوچکترین اشتباه مربی ممکنه که عمر سواریه یک شخص مستعد تا آخر خراب بشه یا اصلا تموم بشه.
 

لارا

New member
من بهشخصه حتی از همون ابتدا از زمین خوردن خیلی نمی ترسیدم
ولی تو باشگاهی که من کار می کنم هیچ وقت کسی رو از زمین خوردن نمی ترسونن به کسایی هم می ترسن مربیم می گه که فوقش می افتی دوباره بلند می شی وسوار اسبت میشی دفعه ی بعد هم برامون شیرینی می یاره
من خیلی از مربی ها رو دیدم که وقتی کسی می خوره زمین ( هر چند آسیبی هم ندیده باشه) اینقد شلوغ می کنن که نگی و با این که سوار کار سالم هست میگن نمی خواد امروز سوار شی
خدا رو شکر که مربی من عاقلانه وخوب با این قضیه بر خورد می کنه
 
متاسفانه اصل مسئله داره بدیهی به نظر میرسه.

لزوما" سوار کارنباید از اسب زمین بخوره.
زمین خوردن از اسب ,عموما"بدلیل حرکتی غیر منتظره ویاخواست بیش از حد توانایی از اسب وسوارمیباشد ویا انجام حرکتی اشتباه که این اتفاق با اسبهای تربیت شده ومتعادل وسوار ها ومربیان صبوربه صفر میرسد.! ???
 
آره ‏.اینم کاملا درسته...
oliveira گفت:
متاسفانه اصل مسئله داره بدیهی به نظر میرسه.

لزوما" سوار کارنباید از اسب زمین بخوره.
زمین خوردن از اسب ,عموما"بدلیل حرکتی غیر منتظره ویاخواست بیش از حد توانایی از اسب وسوارمیباشد ویا انجام حرکتی اشتباه که این اتفاق با اسبهای تربیت شده ومتعادل وسوار ها ومربیان صبوربه صفر میرسد.! ???
 
مربی من کاملا طبیعی با این موضوع برخورد کرد و خیلی مساله رو عادی و طبیعی جلوه داد برام با شوخی هایی که کرد و البته کتمان نمیکنم که داشتم میمردم از کمر درد!!!ولی بلند شدم و به هر سختی دوباره سوار اسب شدم و یورتمه و چهار نعل...!!!
اما در مورد جیغ باید بگم که نمیشه نکشید:pیک عکس العمل غیر ارادی و کاملا طبیعیه در خانمها (با اینکه مربیم از صدای جیغ خانمها اصلا خوشش نمیاد!!!) و این بستگی به خود شخص سوارکار داره که با جیغش بزنه همه چیز رو خراب کنه و روحیه خودشو اسب رو خراب کنه و جو رو به هم بریزه.یا هیچ کدوم از این کارها رو نکنه و مثل بچه آدم جیغش رو بکشه و بخوره زمین بعد هم بلند شه و سوار اسب و ادامه ماجرا;)
 
مربی من کاملا طبیعی با این موضوع برخورد کرد و خیلی مساله رو عادی و طبیعی جلوه داد برام با شوخی هایی که کرد و البته کتمان نمیکنم که داشتم میمردم از کمر درد!!!ولی بلند شدم و به هر سختی دوباره سوار اسب شدم و یورتمه و چهار نعل...!!!
اما در مورد جیغ باید بگم که نمیشه نکشید:pیک عکس العمل غیر ارادی و کاملا طبیعیه در خانمها (با اینکه مربیم از صدای جیغ خانمها اصلا خوشش نمیاد!!!) و این بستگی به خود شخص سوارکار داره که با جیغش بزنه همه چیز رو خراب کنه و روحیه خودشو اسب رو خراب کنه و جو رو به هم بریزه.یا هیچ کدوم از این کارها رو نکنه و مثل بچه آدم جیغش رو بکشه و بخوره زمین بعد هم بلند شه و سوار اسب و ادامه ماجرا;)
خب تبریک میگم
شیرینی فراموش نشه.
دفعه دیگه فاصله جیغ وزمین خوردن راکمتر کنید:p
ا..پ .

واز کلاه سواری استفاده کنید.