مقررات مربوط به خطاهای فنی ورزشی
بارزترین مصداق مقررات، مقررات ناظر بر خطاهای ناشی از عملیات ورزشی است.
هر ورزش اصولا" دارای یک مجموعه مدونی است که تحت عنوان قوانین یا مقررات تهیه و در اختیار فدراسیون یا هیات ها قرار دارد.
در این مجموعه ها معمولا" کلیه مقررات مربوط به زمین، بازیکنان، داوران،تخلفات و جرایم و امثال آنها با دقت ذکر شده است.
هرگاه حادثه بر اثر حرکات خطای ورزشکار باشد مسئولیت قانونی کامل بر عهده او خواهد بود و همانند یک مجرم عادی که در خارج از زمین ورزشی مرتکب جرمی میشود مجازات خواهد شد. بدیهی است اقدامات غیر ورزشی که در حین فعالیت ورزشی انجام می گیرد مانند فحاشی یا کتک کاری ورزشکاران قابل طرح در حقوق ورزشی نیست.
مرتکب تحت عنوان مجرم عادی قابل مجازات است.
نه ورزش و نه اماکن ورزشی اصولا" وسیله ای برای مصونیت ورزشکار متخلف نیست.
ضرب و جرح از سوی ورزشکار و حتی در زمین های ورزشی، مشمول معافیت نیست، جرم محسوب و مرتکب مجازات خواهد شد.
خطاهای پیش بینی نشده
هرچند سعی شده است که کلیه مصادیق خطاهای ورزشکاران در مقررات مربوطه ذکر گردد و داوران موظفند برابر آن اعلام نظر نمایند ولی بسیاری از حرکات که ظاهرا" لازمه همان ورزش نیز به حساب می آیند ممکن است سبب حادثه شود.
به عبارت دیگر عدم پیش بینی بعضی از حرکات ورزشی در مصادیق خطاها به معنای مجاز بودن انجام آنها بطور مطلق نیست زیرا در چنین صورتی به ورزشکار اجازه داده ایم که در پوشش حرکات ظاهرا" ورزشی به هر اقدامی برای دست یابی به اهداف مجرمانه دست بزند.
برای مثال آیا بازیکن فوتبال مجاز است در میانه میدان توپ را به بازیکنی که در نزدیکی او قرار دارد بکوبد و مدعی شود که این گونه حرکات لازمه آن ورزش بوده و از جمله خطاهای مذکور در مقررات نیست؟
بی گمان پاسخ منفی است. در جامعه ما ورزش وسیله ای است برای سلامتی، توانمندی و نشاط و نهایتا" تربیت نسلی برومند و هرگز نمی توان از آن به عنوان وسیله ای برای ارضاء تمایلات ضد انسانی استفاده نمود .در همین رابطه در مقررات هر ورزش پس از شمارش انواع خطاها با ذکر یک ماده، هر گونه سوءاستفاده از ورزش را ممنوع اعلام کرده اند.این جملات هرچند کلی است ولی داوران، مرجع صالح برای تمییز مصداق بوده و در هر حال مانع هر گونه سوء استفاده است.
از جمله این موارد است ماده 8-22 مقررات بین المللی واتر پلو: مرتکب بدرفتاری شدن که شامل بکار بردن الفاظ رکیک و پافشاری در بازی ناجوانمردانه و غیره است.
پافشاری در بازی ناجوانمردانه عبارت است از اعمالی که با روح مقررات مغایرت دارد.
بنابراین خطاهای ورزشی منحصر به موارد خاص مندرج در آیین نامه نیست بلکه هر حرکت ورزشی که خطرناک، مخالفت شئون ورزشی یا خلاف اخلاق ورزشی بوده نیز خطا محسوب و مرتکب در مقابل حوادث ناشی از آن مسئول است و بر عکس فعالیت ورزشی در چارچوب مقررات مجاز بوده و در مقابل نتایج سوء آن پاسخگو نخواهد بود.