براي استفاده صحيح از هر وسيله ابتدا بايد آن را شناخت و از طريق اين شناخت با كاربرد آن آشنا شد. اسب داراي سر، گردن،كمر، دست، پا مي‌باشد كه اين اعضا بر روي ستوني به نام اسكلت بنا شده به همراه آنها تعدادي عضله در نواحي مختلف شامل: عضله‌هاي صورت، گردن، كتف، دست‌ها، كمر، كپل و رانها تشكيل اندام حركتي را مي‌دهند. يك مربي بايد با كل اين سيستم و سپس كاربرد هر يك از اعضاء آن آشنا باشد. به عنوان مثال آگاهي از چگونگي قرار گرفتن عضله‌هاي روي كمر در طرفين ستون فقرات به مربي امكان مي‌دهد از خواص آن آگاه شده و از نقش سازنده آن در تحرك اسب و نرمي و رواني اين حركت بهره‌مند شود.
الف : قسمت جلو اسب ب : قسمت وسط بدن اسب ج : قسمت عقب اسب
سر كمر تهيگاه
گردن پشت كفل
شانه پهلو مقعد
سينه جدوگاه دم
دست و سينه ( دنده‌ها ) اعضاي عقبي ( پاها )
ميان دست و سينه شكم اعضاء تناسلي نر
دست و سينه محل بستن تنگ‌ها
اعضاي جلوئي (دست‌ها)
نقش مفاصل خرگوشي در تحرك و چگونگي فعال كردن آنها مربي را ياري مي‌دهد تا اسبي چست و چالاك در اختيار داشته باشد.
آگاهي از سنگيني جثه و فشار ناشي از اين وزن به همراه شتاب حاصل از تحرك درجه آسيب پذيري تاندونها و مفاصل اسب را براي مربي روشن مي‌كند.
منبع: کتاب مربی و مربی گری در ورزشهای سواره
