ريشه هاي عرب در مسابقات اسب دواني

♘امیرحسین♞

♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
ريشه هاي عرب در مسابقات اسب دواني

با كشيده شدن ماشه، هفت اسب از دروازه شروع خارج شده در مسير مسابقه به حركت در مي آيند. همه آنان در نقاط مختلف آمريكا پرورش يافته اند. همه آنان از پدر و مادر هاي متفاوت به وجود آمده اند و پيشينه شان با يكديگر فرق مي كند. اما كدام يك از آنها نژاد عرب دارد؟

پاسخ صحيح: همه آنها.

اسب هاي نژاد اصيل امروزي از تبار سه نوع اسب نر هستند: بيرلي(1) ترك، دارلي(2) عرب و گودولفين(3) بربر. همه اين اسب ها بين سال هاي 1689 و 1724 از خاور ميانه و شمال آفريقا به اروپا وارد شدند. پس از درآميختن اين اسب ها با ماديان هاي انگليسي نسل هاي جديد تيزپا و قدرتمندي به دنيا آمدند.

تاريخ اسب سواري و مسابقات اسب دواني با تاريخ دنياي عرب يكي است. در قرن شانزدهم مبلغان اسلام سوار بر اسب در خاور ميانه سفر مي كردند. اعرابي كه در قرن هشتم بر اسپانيا غلبه كردند سوار بر اسباني چنان تيزپا و قوي بودند كه علاوه بر حمل افراد مي توانستند وسايل نقليه آن زمان را نيز به حركت درآورند.

آوازه اين اسب ها به سرعت در اروپا بر سر زبانها افتاد و تا جايي پيش رفت كه هنري اول انگلستان يك نريان عرب را از اسپانيا وارد كرد. ديري نپاييد كه اشراف سالاري بريتانيا مسابقه اسب دواني را به عنوان برترين شيوه وقت گذراني انتخاب كردند و اين فعاليت، نام مستعار "ورزش شاهان" را به خود اختصاص داد.

يك اسب از نژاد دارلي عرب براي نخستين بار در سال 1730 به ويرجينيا آورده شد. با محبوبيت يافتن مسابقات اسب دواني، ماديان ها و نريان هاي بيشتري به دنياي نو وارد گشتند. سيبيسكيت(4) كه تقريبا شناخته شده ترين اسب مسابقاتي قرن بيستم است از نوادگان اصيل يك اسب عرب بود. هزاران اسب عرب تبار ديگر نيز همچنان دنباله روي او هستند.

1. Byerly
2. Darley
3. Godolphin
4. Seabiscuit
 
بالا