بزکشی

[sohrab]

بزکشی ورزش ملی افغانستان وهمچنان یک بازی سنتی گروهی است که بر روی پشت اسب انجام می‌شود. این بازی در میان مردمان آسیای میانه از جمله هزاره‌ها، تاجیکان، ازبکها، قرقیزها و ترکمنها و اقوام افغان انجام می‌شده است و بعضاً هنوز نیز انجام می‌شود ولی ریشه آن مبهم است.

نحوه انجام بازی به این صورت است که عده ای سوارکار برای کنترل لاشه یک بز یا گوساله تازه ذبح شده با هم به رقابت می‌پردازند. سوراکاران باید لاشه بز را در حین سوارکاری از روی زمین برداشته و آنرا و با پیشی گرفتن از رقبا در محل مشخصی که معمولاً یک دایره علامت گذاری شده در زمین بازی است به زمین بگذارند. بازیگران بازکشی که در افغانستان چپ‌انداز نامیده می‌شوند گاه برای کسب مهارت به سالها تمرین نیاز دارند.

لاشه مورد استفاده در بازی معمولاً یک بز تازه ذبح شده است که آنرا برای سفت شدن حدود ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می خوابانند. گاهی برای افزودن بر وزن لاشه درون آنرا پر از سنگ می کنند.

بنا بر نوشته دایره‌المعارف ایرانیکا بزکشی در افغانستان از حمایت دولتهای متوالی برخوردار بوده است به نحوی که در زمان محمد ظاهرشاه (تا ۱۹۷۳) این مسابقات همزمان با جشن تولد شاهنشاهی برگزار می‌شد. رژیمهای بعدی تاریخ مسابقه را به سالروز سازمان ملل متحد تغییر دادند. در شمال افغانستان حداقل قبل از تجاوز شوروی در ۱۹۷۹، تا چند صد سوارکار می‌توانستند همزمان با هم در نوع خاصی بزکشی که در زبان دری به توده‌برآئی معروف است به رقابت بپردازند. این رقابت در جشنهای عروسی و ختنه‌کنان رایج بود.

لاشه مورد استفاده در بزکشی معمولاً ذبح شده و دست و پاهایش از زانو به پایین قطع می‌شود. لاشه را سپس ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می‌خوابانند تا سفت شود. گاهی درون لاشه را پر از سنگ می‌کنند تا وزنش بیشتر شود.

به نقل از سایت فارسی ویکی پدیا

 

[ناشناس]

بزکشی با اسب

بزکشی ورزش ملی افغانستان[نیازمند منبع] وهمچنان یک بازی سنتی گروهی است که بر روی پشت اسب انجام می‌شود. این بازی در میان مردمان آسیای میانه از جمله هزاره‌ها، تاجیکان، ازبکها، قرقیزها و ترکمنها و اقوام افغان انجام می‌شده است و بعضاً هنوز نیز انجام می‌شود. ریشه آن مبهم است.

نحوه انجام بازی به این صورت است که عده ای سوارکار برای کنترل لاشه یک بز یا گوساله تازه ذبح شده با هم به رقابت می‌پردازند. سوراکاران باید لاشه بز را در حین سوارکاری از روی زمین برداشته و آنرا و با پیشی گرفتن از رقبا در محل مشخصی که معمولاً یک دایره علامت گذاری شده در زمین بازی است به زمین بگذارند. بازیگران بازکشی که در افغانستان چپ‌انداز نامیده می‌شوند گاه برای کسب مهارت به سالها تمرین نیاز دارند.

لاشه مورد استفاده در بازی معمولاً یک بز تازه ذبح شده است که آنرا برای سفت شدن حدود ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می خوابانند. گاهی برای افزودن بر وزن لاشه درون آنرا پر از سنگ می کنند.

بنا بر نوشته دایره‌المعارف ایرانیکا بزکشی در افغانستان از حمایت دولتهای متوالی برخوردار بوده است به نحوی که در زمان محمد ظاهرشاه (تا ۱۹۷۳) این مسابقات هم‌زمان با جشن تولد شاهنشاهی برگزار می‌شد. رژیمهای بعدی تاریخ مسابقه را به سالروز سازمان ملل متحد تغییر دادند. در شمال افغانستان حداقل قبل از تجاوز شوروی در ۱۹۷۹، تا چند صد سوارکار می‌توانستند هم‌زمان با هم در نوع خاصی بزکشی که در زبان دری به توده‌برآئی معروف است به رقابت بپردازند. این رقابت در جشنهای عروسی و ختنه‌کنان رایج بود.

لاشه مورد استفاده در بزکشی معمولاً ذبح شده و دست و پاهایش از زانو به پایین قطع می‌شود. لاشه را سپس ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می‌خوابانند تا سفت شود. گاهی درون لاشه را پر از سنگ می‌کنند تا وزنش بیشتر شود.

 

[ناشناس]

پاسخ : بزکشی با اسب

بزکشی ورزش ملی افغانستان و همچنان یک بازی سنتی گروهی است که بر روی پشت اسب انجام می‌شود. این بازی در میان مردمان آسیای میانه از جمله هزاره‌ها، تاجیکان، ازبکها، قرقیزها و ترکمنها و اقوام افغان انجام می‌شده است و بعضاً هنوز نیز انجام می‌شود. ریشه آن مبهم است.

نحوه انجام بازی به این صورت است که عده ای سوارکار برای کنترل لاشه یک بز یا گوساله تازه ذبح شده با هم به رقابت می‌پردازند. سوراکاران باید لاشه بز را در حین سوارکاری از روی زمین برداشته و آنرا و با پیشی گرفتن از رقبا در محل مشخصی که معمولاً یک دایره علامت گذاری شده در زمین بازی است به زمین بگذارند. بازیگران بازکشی که در افغانستان چپ‌انداز نامیده می‌شوند گاه برای کسب مهارت به سالها تمرین نیاز دارند.

لاشه مورد استفاده در بازی معمولاً یک بز تازه ذبح شده است که آنرا برای سفت شدن حدود ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می خوابانند. گاهی برای افزودن بر وزن لاشه درون آنرا پر از سنگ می کنند.

بنا بر نوشته دایره‌المعارف ایرانیکا بزکشی در افغانستان از حمایت دولتهای متوالی برخوردار بوده است به نحوی که در زمان محمد ظاهرشاه (تا ۱۹۷۳) این مسابقات هم‌زمان با جشن تولد شاهنشاهی برگزار می‌شد. رژیمهای بعدی تاریخ مسابقه را به سالروز سازمان ملل متحد تغییر دادند. در شمال افغانستان حداقل قبل از تجاوز شوروی در ۱۹۷۹، تا چند صد سوارکار می‌توانستند هم‌زمان با هم در نوع خاصی بزکشی که در زبان دری به توده‌برآئی معروف است به رقابت بپردازند. این رقابت در جشنهای عروسی و ختنه‌کنان رایج بود.

لاشه مورد استفاده در بزکشی معمولاً ذبح شده و دست و پاهایش از زانو به پایین قطع می‌شود. لاشه را سپس ۲۴ ساعت قبل از بازی در آب سرد می‌خوابانند تا سفت شود. گاهی درون لاشه را پر از سنگ می‌کنند تا وزنش بیشتر شود.

 

[reihaneh]

پاسخ : بزکشی با اسب

در مسابقات سنتي بز كشي يا حمل بز با اسب كه همه ساله در مناطق مختلفي چون تاجيكستان، ازبكستان و افغانستان برگزار مي شود، شركت كنندگان بايد مهارت خود را در هدايت اسبها و حمل لاشه بز به اثبات برسانند!
بز كشي يك بازي سنتي گروهي است كه شركت كنندگان در آن سوار كاراني ماهرند. اين مسابقات در كشوري چون افغانستان طرفداران بسياري دارد. افغانها ريشه اين بازي را به روزگاران باستان برمي گردانند و معتقدند كه اين بازي يك سرگرمي باستاني با قدمت بسيار است. بسياري ريشه و اصل نام اين مسابقات را به شكار بزهاي كوهي توسط قهرمانان اسب سوار مربوط مي دانند.
اسبهايي كه در اين مسابقات استفاده مي شوند، به آموزشهاي خاصي نياز دارند. اين اسبها بايد چهار نعل تاختن در سرعتهاي هولناك را بخوبي بياموزند و به سوار كار خود اين اجازه را بدهند كه بتواند لاشه بز را از روي زمين بخوبي بردارد و آن را حمل كند.
سواركاران معتقدند كه اسبها نيز به اندازه آنها از شركت در اين گونه مسابقات لذت مي برند. قيمت اسبهاي آموزش ديده از 700 تا 2500 دلار در نوسان است كه به ميزان آمادگي اسبها و مسابقاتي كه برنده آن شده اند نيز وابسته است.
اين اسبها به طور منظم تغذيه مي شوند و مربيان اسبها در چند روز مانده به مسابقات، اسبها را در قسمتي از روز گرسنه نگه مي دارند و سپس به سواركاري با آنها در مسافتهاي طولاني مي پردازند.
سواركاران اغلب اسبهاي خود را به رنگهاي آنها مي نامند و براساس رنگ اسب، آن را نامگذاري مي كنند. مسابقات بز كشي معمولاً در جشنهاي عروسي هم برگزار مي شود. يكي از مسابقاتي كه همواره در كنار مسابقات بز كشي برگزار مي شود، مسابقات كشتي است كه در كنار سواركاري از مهمترين برنامه هاي جشنهاي محلي است. مسابقات كشتي در فصل بهار و معمولاً در روزهاي آفتابي برگزار مي شود. اگرچه شركت در مسابقات براي همگان آزاد است، اما سواركاران شركت كننده در اين مسابقات بايد مردان قوي و ماهري باشند كه توانايي دقايقي سخت و توانفرسا را داشته باشند.
آنان بايد از اسبهاي نر براي مسابقات استفاده كنند و هم تيمي هاي آنها هم بايد افرادي ماهر و با تجربه باشند تا بتوانند از يكديگر بخوبي حمايت نمايند. به هنگام آغاز مسابقه، افراد مي توانند با شلاق به جان اسبهاي رقباي خود بيفتند و با ضربات شلاق مانع تاخت و تاز و سرعت گرفتن آنها شوند !سواركاران گاه كلاه هاي ضخيمي بر سر مي گذارند و چكمه هاي بلندي بر پا مي كنند و شالهايي بلند به دور كمر خود مي بندند.
تنها در منطقه پارميرز مسابقات بز كشي در فصل تابستان و در مراسم عروسي برگزار مي گردد و در ساير مناطق افغانستان اين مسابقات در تمامي فصول برگزار مي شود.
گاه در ميانه زمستان و در حالي كه زمين مسابقه پوشيده از برف است، مسابقات بز كشي انجام مي شود و همگان براي تماشاي آن در اطراف زمين حاضر مي شوند. در پاره اي از مناطق زنان از روي سقف خانه ها مسابقات را تماشا مي كنند.
برندگان مسابقات بز كشي از جوايزي چون دستار و پارچه هاي ارزشمند، پول نقد و حتي تفنگ برخوردار مي شوند. در حالي كه تعدادي از شركت كنندگان در مسابقات داراي اسبهاي اختصاصي هستند تعدادي از آنها نيز تنها سواركاراني هستند كه با اسبهاي اجاره اي براي صاحبان آن اسبها سواركاري مي كنند و علاوه بر كسب جايزه از مسابقه، جايزه خوبي از صاحبان اسب هم دريافت مي كنند.
يك سواركار ماهر مي تواند هر اسبي را كه مايل باشد از صاحبان اسب و براي شركت در مسابقات دريافت نمايد. جالب آنكه بسياري از گردشگراني كه از اين مسابقات ديدن مي كنند، ابراز تمايل مي نمايند كه در اين مسابقات شركت كنند و خطرات احتمالي آن را هم پذيرا مي شوند، امري كه شايد باعث برگشتن آنها به كشورشان با دست و پاي شكسته شود!

منبع:http://www.qudsdaily.com/archive/1385/html/12/1385-12-15/page27.html#0

 

[♘امیرحسین♞]

Afghan horse riders compete over slaughtered sheep during a "Bushkashi" game in a field in the suburbs of capital Kabul on February 27, 2009.​

 

[ناشناس]

بزکشی، بازی سنتی در افغانستان است که در فصل های خزان و بهار در دشت های شمال و شمال شرق کشور مان برگزار می شود. هیچ اصلی برای ثبت نام بازی کنان وجود ندارد. هرکس می تواند با اسبش به میدان داخل شده و بازی نماید. رسم چنین است که پیش از روز برگزاری بازی بزکشی گوساله یا هم بز بزرگ را حلال کرده سر و دست و پاهایش را از زانو و ارنجش قطع میکنند. بز یا گوساله را به میدان بزرگ که در نهایت ان یک بیرق نصب شده است قرار می دهند. به کسی که در اين بازی شرکت می کند چاپ انداز می گویند. چاپ انداز ها بز را از زمین برداشته و بعدا بز را به قطعه مشخصی که دايره حلال ناميده می شود، می اندازند.

 

[سنا]

چه بازيايي!!! :
جالبه
ممنون دوستان

 

[مــحـمـد رضــا]

چه بازيايي!!! :
جالبه
ممنون دوستان

آره واقعا" دیدنی و بی نظیره

باید ببینین

 

[سنا]

شما ديديد؟

 

[مــحـمـد رضــا]

شما ديديد؟

بله
خیلی جالبه و ترسناک ، وحشتناک میتازن

 

[mahsima]

عکسها که بیشتر شبیه جنگه.
خیلی دوست دارم یه بار ببینم چیز جالبی باید باشه.
حالا چرا بز؟!

 

[parisa]

این مسابقه جالبی هست که همه دوستدارن ببینن یا حتی اگر هم شده برای یک بار توش شرکت کنن
این مسابقه یکی از مسابقات عجیب، خطرناک ،پر هیجان وبسیار زیبا هست که امید وارم خدا قسمت کنه منم یک بار توش شرکت کنم :dodgy:
یا حدلقل یک بار از نزدیک ببینم نه اینکه از شبکه 4 یا فیلم هندی ببینمش :tonguesmiley:

 

[mohsen karbasi]

نژاد اسباشونم بگید.

 

[لادن]

نژاد اسباشونم بگید.

دو نژاد اسب بومي توي اون منطقه از فلات ايران، افغانستان و تاجيكستان، شهرت دارن
يكيش «قتغن» هست كه يك اسب نيرومنده كه به قدرت و پايداري شهرت داره
و اسب دیگه‌اي هم هست كه از قتغن بزرگتره و در فاریاب و بلخ بیشتر وجود داره، به اسم «ختلان»
هر دوی این گونه اسبو برای مسابقات بزکشی پرورش می‌دهند.


اين لينك هم ببينيد: اسبان بومى ايران