liza
Member
گونهای از اسب با نژاد ایرانی که در منطقه ترکمن صحرا زیست کرده و پرورش مییابد. رنگ آنها بیشتر خاکستری رنگ و بدنی کشیده و لاغر دارند. شکم آنها بر خلاف بسیاری از نژادهای دیگر اسبها، تخت و به معنی دیگر شکم آنها لاغر است. صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است.
اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگیهای منحصر به فردی از جمله: قد 148 تا 155 سانتیمتر، گوشهای بلند ومتحرک، سینه فراخ و متناسب، کپل کم شیب با عرض خوب، مفاصل قوی، سمهای محکم با زاویه مناسب، تحمل حرکات سنگین ورزشی و…است. رنگهای اصلی این نژاد : کهر، نیله، کرنگ، سمند و قره کهر میباشد.
نژادهای شناخته شده از اسب ترکمن در سه گروه : یموت، آخال تکه، چناران(مخلوط از تلاقی اسب ترکمن وعرب) دسته بندی شده اند.
اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسبهای بانژاد ترکمن درسالهای گذشته ذخیرههای ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافته است. اسب ترکمن در نزد ترکمنها پیشینهای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته است.
گفتنی است برنامههای اشتباه نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسبهای ترکمن زده است و متاسفانه تعداد اسبهای ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافته است.
- امروزه خالصترین اسبهای ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می باشد. خوشبختانه در سالهای اخیر توجه بیشتری به تولید اسبهای ترکمن شده است. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری می شوند.
قد: اغلب 158 - 148 سانتیمتر
سر: صورت کشیده، خشک، استخوانی و ظریف، چشمها براق و حدقه برجسته، گوشها بلند و نازک و خوش فرم و کاکل کم پشت.
گردن: در آخال تکه بلند، باریک، اتصال به سر ظریف و با زاویه عمودی نسبت به بدن ولی در یموت کوتاه تر، عضلانی و قویتر، زاویه عمودی کمتر.
اندامهای حرکتی: پاها بلند، خشک و نازک با تاندونها و مفاصل قوی و متناسب. قلمها بلند، گامها نرم و سبک و حرکات باشکوه، سم در یموت قوی ولی در آخال تکه غیر مستحکم، عدم وجود موهای پشت بخلق.
بدن: اسکلت قوی، اندامها بلند و کشیده و لاغر اما بسیار نیرومند، جدوگاه برجسته، شانه بلند، شیب کمر به طرف جلو و فاقد برجستگی، شکم تازی و در قسمت نزدیک به کپل جمع شده، کپل در طول بدن کشیده.
پوست و مو: پوست فوق العاده نازک ولی سفت، موهای سطح بدن کوتاه، نازک، ابریشمی با درخشندگی خاص، یال بسیار کم پشت و کوتاه، اتصال دم اندکی بالاتر از سایر نژادها، دم در حین حرکت آزاد و پایین.
رنگ: بیشتر رنگها در این نژاد دیده میشود که با درخشندگی خاصی همراه است.
اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگیهای منحصر به فردی از جمله: قد 148 تا 155 سانتیمتر، گوشهای بلند ومتحرک، سینه فراخ و متناسب، کپل کم شیب با عرض خوب، مفاصل قوی، سمهای محکم با زاویه مناسب، تحمل حرکات سنگین ورزشی و…است. رنگهای اصلی این نژاد : کهر، نیله، کرنگ، سمند و قره کهر میباشد.
نژادهای شناخته شده از اسب ترکمن در سه گروه : یموت، آخال تکه، چناران(مخلوط از تلاقی اسب ترکمن وعرب) دسته بندی شده اند.
اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسبهای بانژاد ترکمن درسالهای گذشته ذخیرههای ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافته است. اسب ترکمن در نزد ترکمنها پیشینهای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته است.
گفتنی است برنامههای اشتباه نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسبهای ترکمن زده است و متاسفانه تعداد اسبهای ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافته است.
- امروزه خالصترین اسبهای ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می باشد. خوشبختانه در سالهای اخیر توجه بیشتری به تولید اسبهای ترکمن شده است. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری می شوند.
قد: اغلب 158 - 148 سانتیمتر
سر: صورت کشیده، خشک، استخوانی و ظریف، چشمها براق و حدقه برجسته، گوشها بلند و نازک و خوش فرم و کاکل کم پشت.
گردن: در آخال تکه بلند، باریک، اتصال به سر ظریف و با زاویه عمودی نسبت به بدن ولی در یموت کوتاه تر، عضلانی و قویتر، زاویه عمودی کمتر.
اندامهای حرکتی: پاها بلند، خشک و نازک با تاندونها و مفاصل قوی و متناسب. قلمها بلند، گامها نرم و سبک و حرکات باشکوه، سم در یموت قوی ولی در آخال تکه غیر مستحکم، عدم وجود موهای پشت بخلق.
بدن: اسکلت قوی، اندامها بلند و کشیده و لاغر اما بسیار نیرومند، جدوگاه برجسته، شانه بلند، شیب کمر به طرف جلو و فاقد برجستگی، شکم تازی و در قسمت نزدیک به کپل جمع شده، کپل در طول بدن کشیده.
پوست و مو: پوست فوق العاده نازک ولی سفت، موهای سطح بدن کوتاه، نازک، ابریشمی با درخشندگی خاص، یال بسیار کم پشت و کوتاه، اتصال دم اندکی بالاتر از سایر نژادها، دم در حین حرکت آزاد و پایین.
رنگ: بیشتر رنگها در این نژاد دیده میشود که با درخشندگی خاصی همراه است.