♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
استفان گرشيك- ترجمه آيدا محمودي:
آنها خيلي سازگار هستند، پوست ضخيم و انرژي فراواني دارند.
در منطقه ساحلي «كامارگ» در جنوب فرانسه، اسب‌هايي نيمه‌وحشي زندگي مي‌كنندكه مقاوم‌ترين و سرسخت‌ترين نوع اسب در جهان هستند.
افسانه‌هاي زيادي وجود دارد كه نشان مي‌دهد، اسب‌هاي كامارگ و محيط زندگي غيرعادي شان، تا چه اندازه با هم متناسب و هماهنگ هستند.
يكي از اين افسانه‌ها درباره لويي سيزدهم، پادشاه فرانسه است. او در ابتداي قرن هفدهم ميلادي به فكر افتاد تا اسب‌هاي وحشي كامارگ را، كه به نام منطقه‌شان شناخته مي‌شوند و به شكل آزاد و رها در مناطق ساحلي جنوب فرانسه زندگي مي‌كنند، اصلاح نژاد كند. به نظر او اين اسبها با قدي حدود يك متر و 35سانتي‌متر و پاهاي پهن و قوي‌شان، خيلي بدقواره به نظر مي‌رسيدند. لويي سيزدهم براي اصلاح نژاد آنها، اسب‌هايي با نژادهاي خوب از انگلستان، اسپانيا و حتي شمال آفريقا خريد و به فرانسه آورد و در بين گله‌هاي اسب‌هاي وحشي كامارگ رها كرد. اما بيشتر اسبها تلف شدند و چندتايي هم كه مقاومت كردند، كره‌اي به دنيا نياوردند.به نظر مي‌رسيد، منطقه اسرارآميز كامارگ پذيراي هيچ اسب غريبه‌اي نيست و فقط به اسب‌هاي كوتاه، سفيد و وحشي خود اجازه زندگي مي‌دهد.
كره اسب ها دو ساعت بعد اذ تولد مي توانند روي پاي خود بايستند.رنگ آنها قهوه اي يا سياه است و بعدهابه رنگ پدر و مادرشان بر مي گردند
اين منطقه كه در ساحل دريا قرار دارد، جايي است كه در آن رودخانه «رون» روي زمين هموار جاري مي‌شود.كامارگ منطقه‌اي پر از مرداب و درياچه‌هاي كوچك است. در تمام فصل زمستان، باد سرد شمالي در اين منطقه مي‌وزد و تابستان‌هاي داغ، نيش پشه‌ها و خرمگس‌ها، زندگي را براي همه موجودات زنده دشوار و تا حدي ناممكن مي‌كند.اينجا فقط جانوراني مي‌توانند زندگي كنند كه با محيط سازش داشته باشند و در وضعيت اقليمي آن مقاومت كنند، مثل اسب‌هاي كامارگ كه پوست ضخيم بدنشان قابل مقايسه با پوست خرس قطبي است و به آنها كمك مي‌كند تا زمستان سرد منطقه را تحمل كنند.
آنها در زمستان‌هاي سرد، با پوزه‌هايشان برف‌ها را كنار مي‌زنند تا علف‌هاي خشك براي خوردن بيابند، يا از بوته‌هاي خارداري تغذيه مي‌كنند كه هرگز اسب‌هاي ديگر آن را نمي‌خورند. اين اسبها، حتي در صورت لزوم، زير آب هم به دنبال غذا مي‌گردند.
اسب‌هاي كامارگ ، تابستان‌ها، براي مقابله با نيش پشه‌ها و خرمگس‌ها، به كنار مرداب مي‌روند و توي گل‌ها غلت مي‌زنند تا لايه‌اي ضخيم و محافظت‌كننده از گل سطح بدنشان را بپوشاند.قانع‌بودن، تحمل و طاقت زياد و شجاعت، سه ويژگي اسب‌هاي كامارگ است.
البته به‌جز اين اسبها، نوعي گاو وحشي هم در اين منطقه زندگي مي‌كند و اسب‌هاي كامارگ به‌خوبي با خطر شاخ‌هاي اين گاوها آشنايي دارند و به همين دليل به محض روبه‌رو‌شدن با آنها، به سرعت فرار مي‌كنند.
ماديان ها در سه هفته قبل از تولد كره خود، روي چمن هاي مرطوب به پشت مي خوابند و به اين شكل استراحت مي كنند
قدرت پاهاي اين اسبها هم بيشتر به اسب‌هاي افسانه‌اي شبيه است، فرقي نمي‌كند كه در ميان گل‌ولاي مرداب يا روي قلوه‌سنگ‌هاي كف رودخانه باشند، آنها در هر صورت مي‌توانند با سم‌هاي پهن‌شان به سرعت بدوند. از ديگر كارهاي عجيب اين اسبها استراحت در غارهايي است كه خودشان درون گلهاي خشك‌شده مي‌سازند.كره اسبها كه معمولاً در بهار به دنيا مي‌آيند، كارشان فقط خوردن است و هر روز تقريباً يك كيلوگرم به وزن بدنشان اضافه مي‌شود. كره‌ها هنگام تولد قهوه‌اي يا سياه‌رنگ هستند، اما خيلي زود پوست ضخيم خاكستري روشن بدنشان را مي‌پوشاند.
اين اسبها معمولاً به شكل گلهاي حركت مي‌كنند و وقتي با شتاب درون آب‌ها مي‌دوند، آب از زير سم‌هايشان به همه طرف مي‌پاشد و منظره‌اي زيبا را پديد مي‌آورد؛ شايد ديدن چنين صحنه‌هايي باعث شده كه فرانسوي‌ها با افتخار اين اسبها را، «اسب‌هاي دريا» بنامند؛ اسب‌هايي با انرژي و طاقت فوق‌العاده عجيب انگار كه نيرويشان را از رودخانه‌ها و دريا مي‌گيرند.
هنوز درباره اين اسبها، رازهاي زيادي وجود دارد. مثلاً هيچ‌كس نمي‌داند، اين اسبها از كجا به اين منطقه آمده‌اند. بعضي از كارشناس‌ها مي‌گويند حدود دوهزار سال پيش رومي‌ها اين اسبها را به كامارگ آورده‌اند. بعضي ديگر ريشه اين حيوان‌ها را از آسيا مي‌دانند.
به هرحال امروزه در بقاياي غارهاي عصر سنگ، نقاشي‌هايي از اسب‌هايي شبيه اين اسبها در منطقه جنوب فرانسه كشف شده‌اند، اين نقاشي‌ها بيش از 16هزار سال قدمت دارند.
امروزه ثابت شده كه ويژگي‌هاي ظاهري اين اسبها به خاطر نوع تغذيه و محل زندگي شان است، چون حدود بيست سال پيش، چند رأس از اين اسبها را به منطقه‌اي در ايتاليا بردند، غذاي آنها به‌طور مرتب علوفه تازه و سيب بود؛ پس از چند نسل، اسبها بزرگ‌تر شدند، به شكلي كه ديگر شباهتي به اسب‌هاي كامارگ نداشتند.
آنها خيلي سازگار هستند، پوست ضخيم و انرژي فراواني دارند.
در منطقه ساحلي «كامارگ» در جنوب فرانسه، اسب‌هايي نيمه‌وحشي زندگي مي‌كنندكه مقاوم‌ترين و سرسخت‌ترين نوع اسب در جهان هستند.
افسانه‌هاي زيادي وجود دارد كه نشان مي‌دهد، اسب‌هاي كامارگ و محيط زندگي غيرعادي شان، تا چه اندازه با هم متناسب و هماهنگ هستند.
يكي از اين افسانه‌ها درباره لويي سيزدهم، پادشاه فرانسه است. او در ابتداي قرن هفدهم ميلادي به فكر افتاد تا اسب‌هاي وحشي كامارگ را، كه به نام منطقه‌شان شناخته مي‌شوند و به شكل آزاد و رها در مناطق ساحلي جنوب فرانسه زندگي مي‌كنند، اصلاح نژاد كند. به نظر او اين اسبها با قدي حدود يك متر و 35سانتي‌متر و پاهاي پهن و قوي‌شان، خيلي بدقواره به نظر مي‌رسيدند. لويي سيزدهم براي اصلاح نژاد آنها، اسب‌هايي با نژادهاي خوب از انگلستان، اسپانيا و حتي شمال آفريقا خريد و به فرانسه آورد و در بين گله‌هاي اسب‌هاي وحشي كامارگ رها كرد. اما بيشتر اسبها تلف شدند و چندتايي هم كه مقاومت كردند، كره‌اي به دنيا نياوردند.به نظر مي‌رسيد، منطقه اسرارآميز كامارگ پذيراي هيچ اسب غريبه‌اي نيست و فقط به اسب‌هاي كوتاه، سفيد و وحشي خود اجازه زندگي مي‌دهد.
كره اسب ها دو ساعت بعد اذ تولد مي توانند روي پاي خود بايستند.رنگ آنها قهوه اي يا سياه است و بعدهابه رنگ پدر و مادرشان بر مي گردند
اين منطقه كه در ساحل دريا قرار دارد، جايي است كه در آن رودخانه «رون» روي زمين هموار جاري مي‌شود.كامارگ منطقه‌اي پر از مرداب و درياچه‌هاي كوچك است. در تمام فصل زمستان، باد سرد شمالي در اين منطقه مي‌وزد و تابستان‌هاي داغ، نيش پشه‌ها و خرمگس‌ها، زندگي را براي همه موجودات زنده دشوار و تا حدي ناممكن مي‌كند.اينجا فقط جانوراني مي‌توانند زندگي كنند كه با محيط سازش داشته باشند و در وضعيت اقليمي آن مقاومت كنند، مثل اسب‌هاي كامارگ كه پوست ضخيم بدنشان قابل مقايسه با پوست خرس قطبي است و به آنها كمك مي‌كند تا زمستان سرد منطقه را تحمل كنند.
آنها در زمستان‌هاي سرد، با پوزه‌هايشان برف‌ها را كنار مي‌زنند تا علف‌هاي خشك براي خوردن بيابند، يا از بوته‌هاي خارداري تغذيه مي‌كنند كه هرگز اسب‌هاي ديگر آن را نمي‌خورند. اين اسبها، حتي در صورت لزوم، زير آب هم به دنبال غذا مي‌گردند.
اسب‌هاي كامارگ ، تابستان‌ها، براي مقابله با نيش پشه‌ها و خرمگس‌ها، به كنار مرداب مي‌روند و توي گل‌ها غلت مي‌زنند تا لايه‌اي ضخيم و محافظت‌كننده از گل سطح بدنشان را بپوشاند.قانع‌بودن، تحمل و طاقت زياد و شجاعت، سه ويژگي اسب‌هاي كامارگ است.
البته به‌جز اين اسبها، نوعي گاو وحشي هم در اين منطقه زندگي مي‌كند و اسب‌هاي كامارگ به‌خوبي با خطر شاخ‌هاي اين گاوها آشنايي دارند و به همين دليل به محض روبه‌رو‌شدن با آنها، به سرعت فرار مي‌كنند.
ماديان ها در سه هفته قبل از تولد كره خود، روي چمن هاي مرطوب به پشت مي خوابند و به اين شكل استراحت مي كنند
قدرت پاهاي اين اسبها هم بيشتر به اسب‌هاي افسانه‌اي شبيه است، فرقي نمي‌كند كه در ميان گل‌ولاي مرداب يا روي قلوه‌سنگ‌هاي كف رودخانه باشند، آنها در هر صورت مي‌توانند با سم‌هاي پهن‌شان به سرعت بدوند. از ديگر كارهاي عجيب اين اسبها استراحت در غارهايي است كه خودشان درون گلهاي خشك‌شده مي‌سازند.كره اسبها كه معمولاً در بهار به دنيا مي‌آيند، كارشان فقط خوردن است و هر روز تقريباً يك كيلوگرم به وزن بدنشان اضافه مي‌شود. كره‌ها هنگام تولد قهوه‌اي يا سياه‌رنگ هستند، اما خيلي زود پوست ضخيم خاكستري روشن بدنشان را مي‌پوشاند.
اين اسبها معمولاً به شكل گلهاي حركت مي‌كنند و وقتي با شتاب درون آب‌ها مي‌دوند، آب از زير سم‌هايشان به همه طرف مي‌پاشد و منظره‌اي زيبا را پديد مي‌آورد؛ شايد ديدن چنين صحنه‌هايي باعث شده كه فرانسوي‌ها با افتخار اين اسبها را، «اسب‌هاي دريا» بنامند؛ اسب‌هايي با انرژي و طاقت فوق‌العاده عجيب انگار كه نيرويشان را از رودخانه‌ها و دريا مي‌گيرند.
هنوز درباره اين اسبها، رازهاي زيادي وجود دارد. مثلاً هيچ‌كس نمي‌داند، اين اسبها از كجا به اين منطقه آمده‌اند. بعضي از كارشناس‌ها مي‌گويند حدود دوهزار سال پيش رومي‌ها اين اسبها را به كامارگ آورده‌اند. بعضي ديگر ريشه اين حيوان‌ها را از آسيا مي‌دانند.
به هرحال امروزه در بقاياي غارهاي عصر سنگ، نقاشي‌هايي از اسب‌هايي شبيه اين اسبها در منطقه جنوب فرانسه كشف شده‌اند، اين نقاشي‌ها بيش از 16هزار سال قدمت دارند.
امروزه ثابت شده كه ويژگي‌هاي ظاهري اين اسبها به خاطر نوع تغذيه و محل زندگي شان است، چون حدود بيست سال پيش، چند رأس از اين اسبها را به منطقه‌اي در ايتاليا بردند، غذاي آنها به‌طور مرتب علوفه تازه و سيب بود؛ پس از چند نسل، اسبها بزرگ‌تر شدند، به شكلي كه ديگر شباهتي به اسب‌هاي كامارگ نداشتند.
!!! اونا هیچ نیازی به تربیت ما ندران.این ماییم که اونا رو میخوایم و برای خودمون تربیت می‌کنیم