متاسفانه همونطوري كه دوستان گفتن اسب اونقدر تو دست ما منزوي ميشه كه موقع پيدا كردن آرامش ميره تو باكسش چون ميدونه اونجا آسيبي بهش نميرسه
ما ذات اصلي اسب كه همون آزادي خواهي هست رو از اسب دور كرديم
موجوداي بيچاره تو دست آدميزاد شدن وسيله اي براي خوشگذروني و تفريح آدما غافل از اينكه اونم يه موجوده و زندست و بايد متقابلا احساس لذت كنيم نه اينكه با آزار اون خودمون لذت بريم
خيلي ها رو ديدم كه اسب خريدن اما ماهي 2 بار هم به زور ميان سر ميزننن به اسبشون
آخه اين انصافه؟ خوبه كه مثلا يكي بياد با ما ازدواج كنه بعد ما رو حبس كنه تو يه اتاق كوچيك بعدش ماهي دو بار با بد رفتاري بياد سراغمون؟
درسته كه آدميزاد رو نميشه با اسب كه حيوونه مقايسه كرد اما منطقي كه نگاه كنيم بايد واسه همين حيوون هم شخصيت بالايي در نظر بگيريم كه به آزاديش توهين نشه
ايراني جان متشكرم از باز كردن اين تاپيك
