کهر

[♘امیرحسین♞]

کهر. [ ک َ هََ ] (ص ، اِ) رنگی باشد اسب و استر را، ودر فرهنگ گوید به تازی کمیت خوانند. (فرهنگ رشیدی ).رنگی باشد اسب و استر را، و آن را کمیت هم می گویند.(برهان ). رنگی باشد مر اسبان را که به عربی کمیت خوانند. (آنندراج ) (انجمن آرا). رنگ سرخ مایل به تیرگی که مخصوص به اسب و استر است ، و کمیت نیز گویند. (ناظم الاطباء). رنگ سرخ مایل به تیرگی (مخصوص اسب و استر). رنگ قرمز، سیرتر از کرن (کرنگ ). (فرهنگ فارسی معین ): چه جای اسب کهر که اگر گنج گهر مرا باشد، تو را باشد. (از انجمن آرا). || اسب یا استری که رنگ آن سرخ تیره رنگ باشد. (ناظم الاطباء). اسب یا استری که به رنگ کهر باشد. کمیت . (فرهنگ فارسی معین ).
- امثال :
کهر کم از کبود نیست . (امثال و حکم ص 1254) :
تو هم کمتر نه ای از آن رنودا
کهر کمتر نباشد از کبودا.

ایرج میرزا (از امثال و حکم ایضاً).

 

[♘امیرحسین♞]

مو های اسب های کهر قهوه ای نسبتاً تیره است و یال, دم و انتهای پاها و پوزه آن ها سیاه می باشد. رگه های مختلفی از کهربایی وجود دارد که مهم ترین آن ها کهر روشن, کهر تیره و کهر گیلاسی می باشند.
کهربایی