چگونه مي توان به کودکان سواري آموخت ؟

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

بپر پایین، بپر بالا
از کودک بخواهید و به او آموزش دهید به روش Western یا مدرن از اسب به سمت زمین بپرد و با گذشتن از زیر شکم اسب دوباره او را از طرف دیگر سوار اسب کنید زیرا سوارکاران باید قادر باشند از سمت راست و چپ اسب سوار شده بر پشت اسب بنشینند.
در روش Western
از کودک بخواهید با گذراندن پای چپ یا راست خود از روی گردن اسب سر خورده و روی زمین فرود آید.
در مرحله بعد از زیر شکم اسب گذشته در سمت دیگر او را سوار کنید. در ابتدای این تمرین با کمک شما سوار شود، اما بعد از مدتی که سوارکار حرفه ای شد خودش بدون استفاده از رکاب جفت پا زده روی اسب بپرد و در زین قرار بگیرد.
در روش مدرن یا کلاسیک از کودک بخواهید به جلو خم شده و با گذراندن پا ی مخالف از روی کپل اسب جفت پا فرود آید و از زیر شکم اسب رد شده در طرف دیگر سوار شود.
روز اول حتما با صبر او را کمک کنید. با گرفتن دست کودک او را در پایین آمدن همراهی کنید. یا اگر شاگردتان خیلی کوچک است شانه هایش را هم بگیرید زیرا روز او باید همه چیز در آرامش و تؤام با شادی باشد. اما بعد از چند جلسه انجام این تمرین را به خودش واگذار کنید.
واکنش بچه ها:
آنها پایین را نگاه میکنند و شاید بشنوید میگویند، نه!!! اما وظیفه شماست تا با جملات مثبت به آنها اعتماد به نفس و جسارت دهید.
پونی ها و اسبچه ها کوتاه قد هستند و پریدن بچه ها روی زمین نه تنها خطری برایشان ندارد بلکه تمرینی است برای زمین خوردن و از بین بردن هیجان یا ترس از زمین خوردن.
با انجام این تمرین اعتماد به نفس ، چابکی و چالاکی و ورزیدگی کودک را بالا برده، او رامتوجه ارتفاع کم اسب از زمین میکنید. در ابتدا امکان دارد درست روی مچ پا فرود نیایند و نقش زمین شوند اما هیچ مشکلی نیست !!! کم کم قلق انجام تمرین را میآموزند تا چگونه بپرند تا آسیبی به مچ و پا ها یشان وارد نیاید.
توجه توجه: حتما دستیار داشته باشید و اسبتان کاملا آرام و تربیت شده باشد (خصوصا بهنگام عبور از زیر شکم.)

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

چرخاندن کلاه ایمنی
در جلسات اول که تمرینات و آمادگی در ایست انجام میشود، با دادن یک کلاه کوچک سواری به کودک از او بخواهید در حالیکه صاف نشسته نفس راحت میکشد و سرش بالاست کلاه را دور کمرش بچرخاند این چرخش در جهت عقربه های ساعت و خلاف آن با استفاده راحت و آزادانه از دستها و بازو ها انجام گیرد.
و بدین گونه که کلاه را از دست راست به چپ و در ادامه به سمت پشت کمر بچرخاند. بعد از پایان این تمرین کلاه را بصورت کاسه در دست بگیرد و قفل و بند آنرا داخل کلاه گذاشته و از جهتی که سایه بان به سمت خارج یا کنار باشد(به دلیل جلوگیری از برخورد سایه بان کلاه با بینی یا صورت کودک) آنرا بالا انداخته و با کشیدن دستها به آسمان کلاه را در هوا بگیرد.
در ابتدا انجام این تمرین برای کودک سخت است، امکان دارد کلاه را چند سانتیمتر بیشتر به بالا پرتاب نکند.
انگار دستها قف است و بالا نمیرود. عجله نکنید!! چون اصلا عجله ای در کار نیست. در اثر مرور زمان و گذشت چند جلسه تمام نقائص برطرف میشود. در ابتدا مهم این است که سوار کوچکتان روی اسب نشسته و جای نشستش محکم و تعادلش برقرار شود.

 

[sohrab]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

ممنون از مطالب جالبتون.
اگر در مورد آموزش سوارکاری به کودکان به کتاب یا وب سایتی در این زمینه دسترسی دارید، لطفا اسمش رو بگید.

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

با درود فراوان نجیب زاده
نه!!! من بزرگترین وب سایتم مربی بزرگوار و عزیزم آقای سازوار هستن. کسیکه 8 سال افتخار شاگردیشون را داشتنم. اینها تجاربی است که در کنار ایشان کسب کردم. در ضمن هرکتاب و سایتی با جامعه ....ما فرق داره.
ماییکه یک مدرسه پونی نداشته و در بعضی موارد اصلا فکر میکنیم پونی اصلا قابل استفاده نیست. من کتابهای زیادی دارم اما اصلا به درد ایران که به لحاظ آموزش سوارکاری بسیار بسیار ... است، نمیخورد.
ما باید اینجوری که من شروع کردم، شروع کنیم. فرهنگ سازی کنیم. خیلی خیلی اوضاع شیر تو شیر برادر!!!

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

برای جلسه اول این تمرینات کافی است و زمان آن بستگی به توانایی و ذوق شاگرد کوچکتان دارد. بعد از آن با توضیح اینکه" به محض حرکت اسب با او حرکت کن! شروع به دست گردان کردن او بهمراه اسب کنید." اصلا به کودک فشار نیاورید و در صورتیکه درانجام هر یک از تمرینات کندی یا احساس ناتوانی کرد یک آس ِ دیگر رو کنید و اصلا اجازه ندهید او در ابتدای کار احساس عجز و ناتوانی کند و تمام مدت انجام هر کار کوچکی را مورد تشویق و تحسین قرار دهید آنوقت میبینید با چه اعتماد به نفسی همش از پدر ومادرش میخواهد او را نگاه کرده و مورد تشویق قرارش دهند.
مامان سوگند یکی از شاگردانم اصلا احساس خوبی نسبت به حیوانات ندارد حال سوگند در ابتدا همش به مامانش میگفت: " مامی اصلا سخت نیست!! بیا! بیا! نوازشش کن. ببین چقدر نرم ِ!! بیا بیا ببین چه جوری بهش هویج میدم." تازه جالب بدونید این سوگند من مامی خوشگلش را بالاخره سوار اسب کرد.
اینجا بود که من حس کردم کمی موفق بودم.
در مرحله پیشرفته تر یعنی بعد از چند جلسه دو تمرین که کمی به نسبت انجام آن سختتر است را به او آموزش دهید.
درو کن و سرخوردن از روی کپل به سمت زمین بعد از کمی که در ادامه خواهم گفت کار آموزش را در لنژ آغاز کنید.
لنژ کردن برای ساختن یک سوارکار خوب و 6 د نگ یک معجزه است. حتما براتون میگم چه کار کنید.........

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

سرخوردن از روی کپل

در صورتیکه اسب بسیار بسیار بسیار آرام و نجیب در خدمت دارید میتوانید جسارت بالاتر و بیشتری به سوار کار کوچکتان بدهید. از او بخواهید نشست خود را از روی زین بلند کرده و آن را به سمت جدوگاه اسب هدایت کند و در تمام این لحظات با او همراه شوید دستتان دورکمرش باشد و او را از روی گردن به سمت صورت اسب سر دهید.
در مرحله بعد از او بخواهید نشست خو درا به سمت عقب بلند کرده و از روی قاچ عقب زین بگذراند و روی مهره های کمری اسب بنشیند و کم کم به عقب و دم اسب سر بخورد و از روبه روی دم به زمین فرود آید.
در انجام این تمرین بسیار بسیار احتیاط کنید و اول به اسبتان آموزش دهید بهنگام انجام این تمرین آرام بایستد و بعد با صبر مبادرت به انجام این تمرین کنید. در انتهای این تمرین بچه ها بیشتر خود را باور میکنند و به توانایی خود بیشتر و بیشتر واقف میگردند و آن ذهنیتی که از قبل داشتند و فکر میکردند سواری کار سختی است برایشان سهل و آسان میگردد. اجازه دهید بچه ها خود نمایی کنند شما در این کار نقش بسزایی دارید.


درو کن یا شیرین کاری

برای انجام تمرین درو کن از راست از سوار بخواهید پای چپ را از گردن اسب گذرانده و یک وری روی اسب بنشیند. پای راست را روی پای چپ گذاشته و باسن را در زین به سمت خارج بچرخاند و همزمان دو دست را روی قاچ جلو و یا گردن اسب گذاشته به جلو خم شود.
اگر تا اینجا ی تمرین را خوب انجام داده باشد میتواند پای چپ را از زیر پای راست رد کرده و از پشت کپل اسب گذرانده و دوبا ره روی زین بنشیند.
استفاده از فشار دستها روی گردن یا قاچ جلو اسب نباید چشم پوشی کرد این تمرین یکی از بهترین تمرینهای ارائه شده برای نرمش مفصل لگن به ران و چابکی و چالاکی سوار است.
شاید مجبور باشید چند بار مطلب را بخوانید تا دقیقا متوجه منظور شوید. اما ارزشش را دارد. تلاش کنید و مطالعه که خیلی خیلی عقبیم باید با سرعت نور بشتابیم . موفق باشید

 

[DADAR]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

doste aziz shouka

chand vaghti hast ke khabari az matalebe zibatoon khabari nist
baz ham montazereh ersale tajrobeh ha va matalebe khobet hastim!!!!!!1

 

[ALI SHABAH]

اموزش برای کودکان توسط یک اسب با تجربه ! ! !

اموزش برای کودکان
تهیه شده از مجله دنیای اسب
همکار گرامی جناب اقای سهیل یوسف نیا
__________________________________________________

همیشه برای وارد کردن من به چراگاه سر من را نسبت به در عقب قرار دهید و پیش از رها کردن من خود به آرامی از آن خارج شوید.
وقتی مرا وارد اصطبل یا آخور می کنید مراقب باشید بدنم مستقیماً وارد درگاه می شود و کفل های من به لبه درگاه برخورد نکند.
اگر این کار را انجام دهید تصادفاً لگد نمی خورید زیرا ممکن است من از احساس آزادی هیجان زده شوم و بالا و پایین بپرم.(درست مثل شما که از مدرسه آزاد می شوید- سرشار از بازی و شادی!)
پس از اینکه وارد آخور شدیم ، فوراً مرا باز نکنید و خود از پشت من خارج نشوید! زیرا ممکن است با پای عقب خود شما را لگد بزنم(ممکن است به دلیل احساس آزادی یا تهدید همسایه فضولی که از بالای تیغه چوبی سرش رو به آخور من آورده این کار را بکنم) همیشه مرا درون آخور به منتهی الیه سمت چپ و دور از در هدایت کنید.سر من رو به شما باشد در فاصله مناسبی از پاهای من قرار دارید و لگد نخواهید خورد.اندکی بعد صرف کنید ولی مطمئن باشید!
موقعیت شما بر پشت اسب پیش از این اجزاء بدن خود را برای شما توضیح دادم بنا بر این قادر خواهید بود چگونگی حرکت و حفظ تعادل مرا درک کنید. حالا باید مظمئن شویم که شما هم می دانید
قسمت های مختلف بدنتان دقیقاً کجا قرار گرفته اند.
وقتی ما خواهیم توضیح دهیم که چگونه باید روی من بنشینید و چگونه باید از بدن خود برای من استفاده کنید، بسیار مهم است که قسمت صحیح از بدن خود را در وضعیت مناسب قرار داده و در صورت نیاز فقط ناحیه صحیح را حرکت داده یا از آن استفاده کنید.
وقتی سوار شدید باید در وضعیتی روی زین بنشیند که رویپشت من باقی بمانید و در عین حال
راحت ترین حالت ممکن برای من هم باشد.
وقتی افراد برای اولین بار سواری می کنند اغلب گمان می کنند بهترین راه برای ماندن روی من آویزان شدن به چیزی به وسیله دستهایشان است(چیزی مثل جلوی زین ، مهارها یا قطعه ای از یال من) یاحتی گره کردن پاهایشان به دور من، مطمئن باشید که این کار نه تنها شما را بالا نگه نمی دارد بلکه ممکن است سقوط های خطرناکیبه همراه داشته باشد ! شما نمی توانید با " آویزان شدن" مدت زیادی روی من باقی بمانید.
وقتی شما ایستاده اید ، راه می روید یا می دوید هرگز برای اجتناب از افتادن به چیزی آویزان
نمی شوید ،بلکه از وضعیت بدن خود استفاده می کنید . در صورت لزوم آن را تغییر می دهید تا خود را متعادل نگهدارید. در موقع سواری نیز باید همین کار را انجام دهید.
فقط یک قسمت از بدن شما وجود دارد که همیشه به جایی از بدن من " آویزان " است. آن هم ماهیچه های قسمت داخلی ران شما هستند که در تمام مواقع چسبیده به زین هستند و هربار که لازم باشد برای ایمنی خود آن هم محکم فشار می دهید این محل را موضع شما روی زین می گویند.
نباید مثل یک فندق شکن همواره با ران های خود فشار وارد کنید. زیرا این کار به سرعت آنها را خسته می کند ولی همواره بایدآنها در وضعیت مناسبی نگهدارید که در صورت نیاز به سرعت بتوانید آنها را فشار دهید.
وقتی برای اولین بار سوار می شوید باید در گودترین قسمت زین نشسته و وزن خود را روی ران هایتان قرار دهید . روی زین مثل صندلی راحتی ننشینید که شانهایتان عقب بوده و وزنتان در انتهای بدنتان باشد ! این کار شما را نامتعادل کرده و موجب ناراحتی من می شود.
زانوهایتان باید به قسمت آویخته زین نزدیک و به سمت شانه های من باشد. اگر زانوهایتان از زین دور باشد رانهایتان خیلی جداشده و در وضعیت مناسب نخواهد بود.
ساق پای شما همیشه باید آزاد باشد تا بتوانید از آن برای کنترل کردن من استفاده کنید.
وقتی از کمک پای خود استفاده نمی کنید باید کف تان دقیقاً زیر زانوی شما باشد به صورتی که بند چرمی بها به طور مستقیم به پایین آویزان شوند.
اگر ساق پای شما زیر زانوهایتان نباشد مثل این است که بخواهید روی زمین طوری بایستید که پاهای شما به فاصله یکسانی جلوتر یا عقب تر از زانوهای شما باشند . این کار را امتحان کنید.
پاهای خود را به صورتی درون رکاب قرار دهید که بیشتر وزنتان در قسم داخلی پا بوده و پاشنه پایین تر از پنجه باشد. اگر وزن خود را روی قسمت خارجی پای خود بیندازید رانهای شما از زین دور خواهند شد.
وقتی پاشنهایتان بالا و پنجه هایتان پایین باشد در اولین مرحله از شیرجه قراردارید که احتمالاً آخرین کاری است که روی پشت من انجام خواهید داد !
مفصل مچ پای شما می تواند به صورت ضربه گیر مناسبی عمل کند اگر آن را باز کنید ضربه ناشی از حرکت را جذب می کند که در غیر این صورت ممکن است شما از پشت من پرتاب شوید. پایین بردن پنجه و بالا کشیدن پاشنه می تواند از حرکت رو به بالای ناخواسته جلوگیری کند.
شما باید سر خودرا بالا نگه دارید و چشمهایتان هم از بین گوشهای من به جلو نگاه کند. بالا تنه خود را همانطور نگه دارید که روی زمین می ایستید اگر چه با انداختن وزن خود روی رانهایتان انحناء کوچکی در ستون فقرات خود خواهید داشت . شانهایتان باید صاف و سینه تان باز باشد- البته نباید مثل یک مجسمه ژنرال خشک باشد – ولی نباید مثل حمل کننده های آرد به جلو خم شوید.
برخی افراد عادت دارند مهار را بین انگشت کوچک خود و بقیه انگشتان نگه دارندو هر شیوه مشابهی مقبول است .
اگر ازمهار و افسار توامان استفاده می کنید مهار را به شیوه مهار تنها نگه دارید. افسار را از بین انگشت کوچک و انگشت حلقه عبور داده و از طرف دیگر به همراه مهار با انگشت شصت نگه دارید.
بازوی خود را به طور طبیعی نزدیک بدن نگه دارید(آرنجهای خود را باز نکرده و آنها را مثل بال پرنده نگه دارید).
ساعد خود را طوری نگهدارید که با مهار یک خط راست ایجاد کند که تا دهنه ادامه داشته باشد.
دستهایتان باید کنار هم قرار گیرند و طبیعتاً شصت هایتان رو به روی هم قرار خواهد گرفت؛ مهارها را در جلوی زین و اندکی بالاتر از کتف های من نگه دارید . وقتی فقط از مهار افسار استفاده می کنید آن را با چهار انگشت خود نگهدارید طوری که از قسمت انگشت کوچک وارد شده و به وسیله انگشت ها نگه داشته شود.
برای کوتاه کردن مهارها:
برای کوتاه کردن مهار سمت چپ ، شصت دست چپ خود را شل کرده و به کمک شصت راست خود آن را حرکت دهید. سپس آن را به وسیله دست چپ خود تا طول دلخواه جابجا کرده و بگذارید با دست راست حرکت کند.
برای کوتاه کردن مهار راست این روش ها را معکوس کنید.
سر خود را مثل کدو نگهدارید!
به پایین نگاه کنید ...
روبرو را نگاه کنید !

مانند بید مجنون نباشید !
قوز نکنید ...
صاف و راست بنشینید !


نوازنده پیانو نباشید !
دستهای خود را بالاتر از آرنجهای خود نبرید ..
دستهایتان را پایین نگهدارید !

مثل مرغ بال نزنید !
آرنجهایتان را بیرون نیاورید ...

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

salam dear dadar
shad bashid. hatman baz ham miam.
saram khaili sholoooooooghe. ama .......miaaaaaam. sepas az tavajoheton. l

 

[مرضیه]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

منتظرتون خواهیم بود ، بیصبرانه...

 

[Dr_Ghaffari]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

درود و آفرين
امروز فرصتي يافتم تا مطالب شما ؛ شوكاي مهربان را بخوانم . براي من غنيمت بود . اميد وارم شما و فرزندانتان تندرست باشيد . بهترين ها را برايتان آرزو مي كنم .

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

salam Mr Dr Gafarri
mamnon az hosne tavajoheton.

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

Marzie Jan salam
mamnon, be zoodi miam o edameh midam. ghooooll ghooooooooool

 

[مرضیه]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

باشه پس منتظرم...

 

[shuka]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

 

[♘امیرحسین♞]

پاسخ : آموزش سوارکاری به کودکان به تجربه من

مطلب بگذارید بجای چشمک شوکا خانم.

 

[ناشناس]

چگونه مي توان به کودکان سواري آموخت ؟

در رشته ورزش سواری- به خصوص برای کودکانی که به این ورزش تمایل دارند- مسایل و معضلات پیچیده و بغرنجی وجود دارد که تا حل کامل این مسایل نمی توان ورزش سواری را به خوبی آموخت. به عقیده مربیان مجرب و کارکشته ، در دنیا هیچ دو کودکی وجود ندارند که از نظر یادگیری سواری با هم یکسان باشند. از این رو، آموزش سواری به صورت دستورالعمل های انفرادی درمی آید.

در این مطلب از گفت و شنود "بلیر" و "کیسی" که دو تن از مربیان باتجربه مکزیک هستند استفاده می کنیم و امیدواریم، راهنمایی این دو مربی برای یادگیری ورزش سواری کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

کیسی- سواری را از سنین خیلی پایین شروع نکنید زیرا بچه ها از نظر جسمی قادر به مراقبت خود نیستند و اگر یکبار حقیقتاً بترسند آنوقت آمادگی خود را برای آموزش سواری از دست خواهند داد. بهتر است صبر کنید تا به قدر کافی از نظر جسمی قوی و محکم شوند تا بتوانند روی اسب خود را کنترل نمایند،در این صورت آنها خیلی سریع و آسانتر یاد خواهند گرفت. به نظر من، سن مناسب شروع یادگیری بین 5 تا 6 سال است.

بلیر- بچه ها با هم متفاوت هستند . بعضی از آنها در سن 6 سالگی مستقل ، قوی با انگیزه واقعی برای شروع یادگیری سواری می باشند. در عین حال ممکن است در بین بچه ها با بچه 9 ساله ای روبرو شوید که خیلی خجالتی و کمرو باشد. در این صورت سواری خود راه خوبی برای مبارزه با آن است. آنها از نظر جسمانی قادر خواهند بود که اسب را کنترل نمایند و از نظر روحی استقلال و اتکاء به نفس را روی اسب خواهند آموخت. عده ای از بچه ها در 6 سالگی آماده فراگیری سواری نیستند به همین جهت مشکل است که سنی را برای شروع سواری تعیین کرد و تازه این به عوامل زیر بستگی دارد:

1- چه اسبهایی در دسترس است؟
2- والدین بچه چه مقدار پول و چه مدت زمانبرای یادگیری سواری فرزند خود تخصیص خواهند داد؟
3- آیا اسب متعلق به خود بچه است؟
4- اسب در کجا پانسیون است؟

کیسی-سواری را برای بچه ها با اسبهای آرام شروع کنید. همه آنها زمانی که سواری را شروع می کنند می ترسند ، اگرچه ممکن است از ترسشان چیزی به شما نگویند ولی تا چند جلسه این حالت برای آنها ادامه خواهد داشت تا اینکه به قدر کافی به خودشان و اسب اطمینان پیدا کنند. از این رو ابتدا شما به اسب خوب، آرام و مطمئن احتیاج دارید . ابتدا در محوطه محدودی تعلیم آغاز می شود تا زمانی که بچه به خوبی بتواند سواری کند.

همه مبتدیان در این محوطه قدم، یورتمه و چهارنعل را آموزش می بینند و به محض اینکه هین درسها را یاد گرفتند، میتوانید به کارهای دیگر بپردازید.

بلیر-فکر می کنم تعلیم یک بچه درست شبیه آموزش یک اسب جوان است همانطور که برای تعلیم یک اسب جوان مجبورید چندین مایل راه را طی کنید و مدت زمانی را صرف کنید تا بتوانید اسب خوبی تربیت نمایید به همان اندازه احتیاج است تا بتوانید سوارکار خوبی آماده نمایید.

کیسی-به محض اینکه آنها به قدر کافی به قابلیت سواری خود و کنترل اسبشان اطمینان حاصل کردند بایستی آنها را به خارج از محوطه ببرید. اما فراموش نکنید که باید به طور حتم بدانید که آنها آمادگی چنین سواری را دارند. این درست شبیه اولین باری است که کسی به تنهایی ماشین می راند ، یا سوار هواپیما می شود . من گمان میکنم اگر بچه ها برای بار اول و دوم به تنهایی به خارج از محوطه نروند بهتر است. آنها را باید با سوارکاران بزرگتر از خودشان فرستاد تا ترس از آنها دور شود.

بلیر- برای بار اول و دوم معمولاً آنها تجربه کافی ندارند و فقط مجبورند قدم بروند . گاهی دستجلو از دستشان در می رود. یا بدنشان چسبندگی کافی ندارد و از اسب به زمین می افتند. اغلب آنها بچه هایی هستند که فکر میکنند هر کاری را که بخواهند میتوانند انجام دهند حتی قبل از اینکه آگاهي آن را داشته باشند. کافی است به آنها فرصت بدهید تا خوب یاد بگیرند و هیچ لزومی ندارد که زیاد از خطر صحبت کنید. اما بچه ها خود باید این را بدانند که مسعول خود و اسبشان هستند تا از حوادثی که به خطر منجر می شود اجتناب کنند . کافی است شما دلایل انجام و عدم انجام بعضی از کارها را برای آنها توضیح دهید . فکر می کنم روش کیسی در این حالت خیلی خوب است . او بچه ها را روی زین می گذارد و سواری را شروع میکند و از آن پس آنها خود به خود راه صحیح سواری را یاد می گیرند .

کیسی-وقتی من کار سواری را شروع می کنم به هیچ وجه به بچه ها نمی گویم که سواری کار خطرناکی است بلکه سعی من بر آن است که آنها را به اسبشان و قابلیت سواریشان مطمعن سازم. با این روش بعدها زیاد مسعله ای نخواهید داشت.

احتیاجی نیست به آنها توضیح دهید که چگونه صدمه می بینند چون هر بچه ای ممکن است در هر جایی صدمه ببیند حتی در دوچرخه سواری در خیابان ، دیر یا زود درباره اسب چیزهایی یاد میگیرد و به خطراتی که ممکن است پیش آید پی میبرد.

بلیر- حد س می زنم در آموزش سواری به کودکان آدم محافظه کاری هستم به خصوص وقتی که همکارم کیسی مرا در هنگام تعلیم کودکان تنها می گذارد بی آنکه به من بگوید که کدام بچه چقدر سواری می داند . فکر می کنم این خودش مسئله مهمی است و باید توجه بیشتری کرد. ناگفته نماند که بچه های کیسی هیچگاه هنگام سواری صدمه ندیده اند اما چون من صدمه بچه ها را دیده ام به همین دلیل فوق العاده محافظه کار شده ام .

کیسی- شما گاهی بچه ها را روی زین گذاشتید و آنها را با اسب به گردش بردید .

بلیر- فکر نمی کنم این کار را کرده باشم ، مگر اینکه مطمئن باشم که بچه ها از عهده اش بر می آیند و حتی در مواقع برگشت نیز آنها را همراهی کرده ام . اما چیزی که شما باید بدانید این است که صدمه احتمالی تقصیر بچه بوده یا اسب. شما مجبورید مطمعن شوید که چرا بچه افتاد. آیا اسب حالش خوب بود و فقط جفتک انداخت؟ آیا بچه تعادلش را روی اسب از دست داد؟ در هر صورت اگر بچه به دلیل عدم تعادل افتاده باشد بایستی زود او را سوار بر اسب کرد و اگر اسب مقصر بوده و مناسب سواری بچه نبوده و یا حتی بچه از زیاد سوار شدن خسته شده اشتباه بزرگی مرتکب خواهید شد اگر او را مجدداً سوار کنید.

کیسی-اگر بچه ها بتوانند این دور سواری را با موفقیت به پایان برسانند مأموریتشان را خوب انجام داده اند و شوقی در آنها ایجاد می شود که بتوانند سواری را برای شرکت در مسابقات ادامه دهند .در حقیقت دختران و پسران سوارکار از اینکه آنچه را که می خواهند روی اسب می توانند انجام دهند احساس رضایت می کنند .

بلیر-کلاس خوب و ایده آل سواری از6 تا 8 بچه تشکیل می شود و معمولاً دختران و پسران در یک کلاس جا داده می شوند .

مدت زمان سواری یکساعت یا کمی بیشتر است . اما وقتی سواری را بهتر فرا گرفتند یکساعت و نیم وقت زیادی نیست . معمولاً 15 دقیقه این زمان برای گرم کردن ، در همین حدود برای خشک کردن اسب (به خصوص بعد از پرش) صرف می شود. به طور معمول هر اسبی بین 10 تا 15 دقیقه می تواند به سختی کار کند و تمرین پرش داشته باشد. بعد سوارکار اسبش را کناری نگه می دارد و به پرش سایر بچه ها نگاه می کند ، و این تماشا کردن خودش قسمتی از آموزش است.

همانطور که کیسی می گوید به خصوص در شرایطی که شاگرد احتیاج به کار و توجه بیشتر دارد بسیار مؤثراست. این کودکان اکثر اوقات وقتی شاهد تمرین گروهی مبتدیان و باتجربه ها هستند بهتر یاد می گیرند و در صورتی که حقیقتاً مشتاق باشند، از تماشای نشست سوارکاران مجرب روی زین و کنترل دستجلو کمک می گیرند.

کیسی-همانطور که گفته شد قسمتی از آموزش سواری مربوط به نگهداری اسب و وسایل سواری است که بچه ها از روی کتاب و تصاویر و گفته های مربی یاد می گیرند که بسیار مهم است ولی از آن مهمتر آنکه بایستی سواری را به خوبی فرا گیرند. عده ای فکر می کنند بچه ها سواری را فقط به دلیل شرکت در مسابقات یاد می گیرند اما این برای گروهی از آنها است . گاهی اوقات آنها برای خرید اسب به ما نامه می نویسند و از ما کمک می خواهند در این صورت ما نوع کار آنها را می سنجیم اگر برای بچه مبتدی باشد فقط کافی است که اسب آرامی انتخاب کردکه بچه بتواند آنرا کنترل نماید. عده ای از بچه ها مایل هستند در پرشهای کوتاه و سواری آزاد شرکت نمایند در این صورت هیچ لزومی ندارد که آنها را وادار کرد که در مسابقات پرش شرکت کنند. اما عده ای از آنها سواری بهتری دارند و می خواهند در مسابقات پرش شرکت نمایند در این حالت به اسب بهتری احتیاج دارند. بعضی از آنها می خواهند در کورس شرکت کند به همین دلیل به آنها خرید اسب تندرو و تیزی توصیه می شود.

بلیر-اگر بچه ای مالک اسب است در این صورت باید کارهایی را که مربوط به اسب است خودش انجام دهد .اگرچه ابتدا کار سختی است ولی به تدریج عادت می کنند.

 

[kahar]

مطلب خوبی بود

 

[نفس]

بکارگیری اسب در آموزش به کودکان

آریستو اسب کوچولوی مهربون به بازار آمد

جلد اول آریستو با عنوان آشنایی آریستو با عمو رضا، شامل 12 صفحه نقاشی و شعر توسط انتشارات اعتماد مشهد به چاپ رسید.

تلفن تماس: 09155119575

عمو رضا در مهد کودک گلهای زندگی فریمان
​

​

مهندس رضا عزیزی در به کارگیری اسب در آموزش به کودکان و نوجوانان در کشور، پیش قدم شده. او که به "عمو رضا" مشهور شده این طرح را نخستین بار با همکاری مهد کودک گلهای زندگی شهرستان فریمان، اجرا نموده.
کتاب آریستو اسب کوچولوی زیبا، نیز به زبان شعر و با نقاشیهای زیبا توسط وی تألیف شده و برای رده سنی خردسالان، در دست انتشار می باشد.
امید است با انتشار این کتاب که قرار است به صورت دوره ای از کتب مصور باشد، فصلی نوین در تربیت و آموزش واقعی کودکان ایرانی در مهدهای کودک سراسر کشور آغاز شود و فضاهای خشک و غیر طبیعی آموزش کودکان، جای خود را به آموزشهای ملموس مبتنی بر ارزشهای ملی و دینی بدهد.


منبع:مجموعه سواركاري آرياسپ

​

 

[امین سلطانی]

باریکلا به رضا...
کلا پسر فعالیه...