وجوه تشابه و تفاوت چهارنعل با پرش از روي مانع

ناشناس

Active member
وجوه تشابه و تفاوت چهارنعل با پرش از روي مانع

اگر عده اي بر اين باورند که پرش اسب از روي مانع ، مرحله اي از مراحل چهار نعل يعني شلنگي قوي و بلند تر است ، اشتباه مي کننند .

اين دو حرکت وجوهي متقاوت و در عين حال مشابه دارند .

در مقوله وجوه متفاوت کافي است گفته شود که ، مرحله تعليق چهار نعل با بلند شدن دست داخل از روي زمين شروع و با قرار گرفتن پاي خارج روي زمين تمام مي شود . در پرش اين حرکت واژگون است . تعليق در پرش با جدا شدن پاها از روي زمين شروع و با تماس يکي از دو دست روي زمين تمام مي شود .

با نگاهي به مراحل چهار نعل ، پاي خارج ، اريب خارج و دست داخل و تعليق به اين نتيجه مي رسيم که چهار نعل با پا شروع شده و به دست ختم مي شود .

در پرش شروع حرکت براي جهيدن از روي نقطه جهش ، قرار گرفتن يک دست روي آن است ، يعني ابتدا يکي از دستها ( دست اريب خارج ، مرحله دوم چهار نعل ) روي نقطه جهش قرار گرفته ، سپس دست ديگر به کنار آن کشيده شده ، اسب با کشيدن سر و گردن به پائين و جلو پا ها را به زير مي کشد .

آن را به جاي دستها قرار داده ، همزمان دستها را از روي زمين بلند کرده ، با فشار هر دو پا جهش را آغاز مي کند.

با فشار پاها براي جهش دست ها به زير بدن جمع مي شودند ، اسب به پرواز در مي آيد ، از سر تا به دم ، قوسي کماني شکل به خود گرفته پس از آن پا ها را جمع مي کند .

سومين مرحله که مرحله فرود باشد ، دستها باز مي شوند ، يکي از دو دست روي زمين قرار مي گيرد و پس از آن دست ديگر و سپس پاها .

يکي از وجوه تشابه : بالا آوردن کپل همزمان با شناور بودن تمام وزن روي يکي از دستها در چهار نعل است که اسب اين حرکت را در پرش دو بار انجام مي دهد .



گرفته شده از مقالات : باشگاه سوارکاري جم
 
همانطور که خودتون هم اشاره داشتید ریتم حرکت در جهش با چهار نعل متفاوت است.

ودلیل دانستنش هم تشخیص زمان بلندشدن اسب از زمین برای شروع تکیه به رکاب.
وگرنه در هنگام پرش حرکت متعلق به اسب است وسوارفقط همراهی میکند.
ولی هیچ کجا به شخصه اشاره ای به حرکت انتقالی از جهش به چهار نعل درمرحله Recovery بعد از پرش مشاهده نکردم؟!
چون جهش گام نیست بلکه حرکت است؟!
مثل اینکه شما بخوای سردست زدن رو باچهار نعل مقایسه کنید؟!

دکتر غفاری گفت:
خواهش مي كنم دادار عزيز ! وقتي اسب مي خواهد براي پرش جهش كند در ابتدا گردن را پايين مي اورد و دستها را خم مي كند و سر بايد در حالت طبيعي باشد حال اگر سواركار دهنه به اسب ندهد سر هم پايين مي آيد و كشيدگي پا براي جهش ممكن نخواهد بود زيرا اسب بايد با استفاده از اندام حركتي تعادل خود را حفظ كند در فرود اسب گردن را بالا مي آورد و باز سسر در حالت طبيعي است در نتيجه اسب دستها را براي فرود مي كشد و پاها خم مي شود تا از روي مانع به راحتي عبور كند . حال اگر سواركار كوچكترين فشار بي دليل و نابجايي به دهنه وارد بياورد با پايين آمدن سر يا به عكس بالا رفتن سر كنترل تعادل به اندام حركتي واگذار مي شود . حال يا اسب به دليل پايين آمدن سر نمي تواند دستها را باز كند كه احتمال كله كردن اسب وجود دارد و بسيار خطرناك و مرگ آفرين است و سال گذشته در مسابقات با همين اشتباه سواركاري كه قهرمان آسيا بود جان خود را از دست داد . و اگر سر بالا برود اسب پارا پايين مي آورد كه باعث برخورد پا با مانع خواهد شد. براي عكس به تمامي عكسهاي پرش مي توانيد مراجعه كنيد و مقايسه كنيد اين مساله اساسي ترين نكته در پرش مي باشد فراموش نشود اسب براي تعادل وزني نيز ممكن است از اندام حركتي كمك بگيرد كه آنهم به افتادن وزن سواركار روي گردن و برهم خوردن توازن اين رفلكس مي باشد. اميدوارم مفهوم باشد باور كنيد بيشتر اين مسايل عملي است و توضيح آن مشكل است . اگر نه من فن بيان بدي ندارم.!
 
بالا