وجود قوانین حقوقی در رابطه با حیوانات

کسی می تونه به این سئوال من جواب بده.
چه قوانینی درباره خسارتهای ناشی از مواجه با حیوانات اهلی در ایران وجود داره؟

مثلا"
اگر اسبی به انسانی لگد بزنه ودر اثر این اتفاق آسبیب ویامتاسفانه فوت حادث بشه ,چه قوانینی درارتباط بااین اتفاق در ایران وجود داره؟
ویا اتومبیلی بدلیل حضور گله ای گوسفند ویاگاو... در جاده دچار انحراف و واژگونی بشه؟
آیا درقوانین ماپاسخی برای این قبیل اتفاقات وجود دارد؟
چه تعریفی برای اسب در قوانین حقوقی وجزایی جدید ایران وجود دارد؟
 

لادن

Member
چيزي كه من پيدا كردم اين بود:

حقوق حيوانات در قانون مجازات اسلامی
(مصوب 7/9/1370)


ماده 357 - صاحب هر حیوانی که خطر حمله و آسیب رساندن آنرا می داند باید آنرا حفظ نماید و اگر در اثر اهمال و سهل انگاری موجب تلف یا خسارت گردد صاحب حیوان عهده دار می باشد و اگر از حال حیوان که خطر حمله و زیان رساندن به دیگران در آن هست آگاه نباشد یا آنکه آگاه باشد ولی توانایی حفظ آنرا نداشته باشد و در نگهداری او کوتاهی نکند عهده دار خسارتش نیست.

ماده 358 - هرگاه حیوانی به کسی حمله کند و آن شخص بعنوان دفاع از خود به مقدار لازم او را دفع نماید و همین دفاع موجب مردن یا آسیب دیدن آن حیوان شود ، شخص دفع کننده ضامن نمی باشد و همچنین اگر آن حیوان را از هجوم به نفس یا مال محترم بعنوان دفاع به مقدار لازم بازدارد و همین کار موجب تلف و یا آسیب او شود عهده دار نخواهد بود.

تبصره - هرگاه در غیر مورد دفاع یا در مورد دفاع بیش از مقدار به آن آسیب وارد شود شخص آسیب رساننده ضامن می باشد.

ماده 359 - هرگاه با سهل انگاری و کوتاهی مالک حیوانی به حیوانی دیگر حمله کند و آسیب برساند مالک آن عهده دار خسارت خواهد بود و هرگونه خسارتی بر حیوان حمله کننده و مهاجم وارد شود کسی عهده دار آن نمی باشد.

ماده 361 - هرگاه کسی که سوار حیوان است حیوان را در جایی متوقف نماید ضامن تمام خسارت هایی است که آن حیوان وارد میکند.

ماده 362 - هرگاه کسی حیوانی را بزند و به آن حیوان در اثر زدن خسارتی وارد نماید ، آن شخص زننده عهده دار خسارت های وارده خواهد بود.

ماده 679 - هر کس به عمد و بدون ضرورت حیوان حلال گوشت متعلق به دیگری یا حیواناتی که شکار آنها توسط دولت ممنوع اعلام شده است را بکشد یا مسموم یا تلف یا ناقص کند به حبس از 91 روز تا 6 ماه یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.

ماده 680 - هر کس بر خلاف مقررات و بدون مجوز قانونی اقدام به شکار یا صید حیوانات و جانوران وحشی حفاظت شده نماید به حبس از سه ماه تا سه سال و یا جزای نقدی از یک و نیم میلیون ریال تا هجده میلیون ریال محکوم خواهد شد.

ماده 688 - هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود از قبیل آلوده کردن آب آشامیدنی یا توزیع آب آشامیدنی آلوده ، دفع غیربهداشتی فضولات انسانی و دامی و مواد زاید ، ریختن مواد مسموم کننده در رودخانه ها ، زباله در خیابانها و کشتار غیرمجاز دام ، استفاده غیرمجاز فاضلاب خام یا پس آب تصفیه خانه های فاضلاب برای مصارف کشاورزی ممنوع می باشد و مرتکبین چنانچه طبق قوانین خاص مشمول مجازات شدیدتری نباشند به حبس تا یک سال محکوم خواهند شد.

تبصره یک - تشخیص اینکه اقدام مزبور تهدید علیه بهاشت عمومی و آلودگی محیط زیست شناخته می شود و نیز غیرمجاز بودن کشتار دام و دفع فضولات دامی و همچنین اعلام جرم مذکور حسب مورد برعهده وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی ، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی خواهد بود.

منبع:
http://www.asbdavani.com/mag/?act=view&NID=31
 
لادن عزیز با اجازه شما به 2مطلب اشاره می کنم،البته قبلش خدمت دوستان گرامی عرض کنم در خصوص قانونهای مصوب ومکتوب ما، مخصوصا اگر در مقام دفاع در مراجع قانونی باشیم حتی با استفاده از یک کلمه یا حرف در اون قانون می تونیم به نفع خودمون رای بگیریم پس اگر گاهی به نکات خیلی ریز اشاره شد فقط همین دلیل مستند اون می تونه باشه.
در مورد ماده 358 ق.م.ا ".............شخص دفاع کننده ضامن نمی باشد............" چون اگر طبق نوشته شما بگیم "شخص دفع کننده" کاملا مفهوم دیگه ای رو تداعی می کنه. بعنوان مثال اگر شخص ثالثی اونجا حضور داشته باشه و اون بخواد که خطر رو دفع بکنه ونه کسی که بهش حمله شده، اون اسمش می شه شخص دفع کننده، که در اون صورت قضیه کاملا متفاوته، چون اصلا می تونه اون فرد با نیت وقصد قبلی به اون حیوان آسیب بزنه و اسمش رو بگذاره دفاع از یه شخص دیگه که حیوان می خواسته به اون حمله کنه که در اصل اینطور نیست و این حکمش فرق می کنه و شامل مواد دیگه ای از قانون می شه.

یکی هم در مورد تبصره همین ماده که"..........بیش از مقدار لازم ............" باید باشه و حتما ذکر کلمه"لازم" خیلی مهمه، چون در خصوص وارد شدن خسارت، در کلیه مواد قانونی، مقدار آسیب باید به اندازه ای باشه که در عرف و یا توسط کارشناسان قضایی بتونیم اون رو مشمول واژه آسیب بدونیم که منجر به ورود خسارت شده و ضرر وزیان اون تعیین شود.