نکات ضروری در پرش

Majid_ghaemi_hrs

New member
اهداف لنژ برای سوار : بهبود وضعیت نشست سوار – انجام حرکات ولتیژ – اصلاح عیوب سوار
نشست صحیح : جوهر سواری نشست است – تنها رابطه قطعی سوار با اسب نشست است – هدف نهایی از سواری نشست
صحیح است – بهترین نشست نشست عمیق است – درست وسط زین بنشیند.
جوهر شکل گیری نسشت صحیح نرمی مفاصل لگن به ران و تبعیت آن از حرکات اسب است .
اختلالات در نشست : عدم تعادل ساختاری – عدم تعادل سیستم عضلانی
اثرهای نشست : اثرهای رانشی – اثرهای بازدارنده .
اثرهای رانشی در نشست : به جلو انداختن اسب – کشیدن شلنگها – تندتر کردن آهنگ حرکت و نیم توقف
اثرهای بازدارنده : کم کردن سرعت – کوتاه کردن شلنگ ها – تثبیت آهنگ و انتقالی معکوس
فشار ساق : مفهوم اثر ساق چلاندن اسب نیست
اثرهای ساق : تقلیل سرعت – افزایش سرعت – نگهدارنده
اثر دستها : اثر دستها باید قاطعانه و با فشار ملایم باشند . دستها دو وظیفه برعهده دارند : جهت دادن – تنظیم سرعت
نیم توقف: ابتدا اسب راهوشیارمیکنیم که به توفرمانی داده خواهدشد که درسوارکاری به این اثرهشداردهنده نیم توقف میگویند .
اثرهای نیم توقف : راندن به جلو – ایجاد سد در قبال حرکت – راندن دوباره به جلو
اهداف و نتایج نیم توقف : هوشیاری و جلب توجه اسب – کاهش سرعت – افزایش تجمع – تنظیم آهنگ حرکت – متعادل کردن
و اصلاح وضعیت حرکتی در هرگام .
هدف نهایی هنروری هر سوارکاری همانند تربیت اسب توانایی او در به دهنه کردن اسب است .
مشخصات یک اسب به دهنه: اندام اسب مستقیم وبه طورطبیعی متعادل باشد – گردن کمانی وبرافراشته – خط پیشانی ازنیم رخ
کمی جلو خط عمود بر زمین باشد – قسمت عقب به زیر کشیده و به گرانیگاه نزدیک شود – تمام عضلات بدون انقباظ – اسب
حتی در حالت ایستاده مشتاق به جلو رفتن است – اسب کوتاه نشده ،تنها به حالت وزین و موقر در آمده
به دهنه کردن از طریق هماهنگی اثرهای دستها با اثر ساق ها و نشیمن میسر خواهد بود.
نتیایج به دهنه شدن اسب : کوتاه تر شدن طول شلنگها – بیشتر شدن ارتفاع دست و پاها از روی زمین – سبک بودن سر اسب
در دستهای سوارکار – آمادگی بیشتر روانی و جسمی اسب برای پاسخ به اثرهای سوار – سواری لذت بخش وساده برروی اسب
گردن افراشته و کمانی هیچ ربطی به آبخوری و متعلقات آن ندارد .
روشهای کلاسیک حرکت اسب : قدم : حرکتی چهار ضربی
ترتیب گام برداری در قدم : پای چپ – دست راست – پای راست – دست چپ
یورتمه : بلند شدن هم زمان دست و پای اریب – بین هر اریب یک مرحله تعلیق ) حرکتی دو ضربی است (
ترتیب گام برداری در چهار نعل : پای خارج – اریب خارج ) پای داخل ، دست خارج ( – دست داخل - تعلیق ) حرکتی سه
ضربی است
سه اصل بنیادین اسب و سواری : آرام – مستقیم – به جلو
همواره همه چیز در سواری به دور سه محور دور میزند : تعادل – آهنگ – تحرک
تعادل : هر موجودی گرانیگاهی دارد که عمود بودن آن بر مرکز زمین را تعادل گویند
هر موجود متحرکی سعی در تعادل دارد که بدون آن قادر به حرکت ، جابه جایی و در نتیجه تنازع بقا نیست .
تحرک : جوهر تربیت اسب تحرک است و آن با حرکت به جلو شروع میشود و بر دو نوع است : غریزی – اکتسابی .
سرعت هیچگاه دلیل تحرک نیست .
مرکز ثقل : مرکز ثقل اسب بین دنده ای 6 و 8 درست در وسط جدوگاه قرار دارد . مرکز ثقل سوارکار کمر او میباشد .
درهنگام پرش مرکز ثقل اسب جا به جا میشود و سوارکار برای اینکه مرکز ثقل خودش را با اسب هماهنگ کند باید تکیه به
رکاب یا باسکول کند .
انواع موانع : موانع ساده ) موانعی که فقط دارای طول یا ارتفاع هستند را موانع ساده گویند مثل مانع X یا مانع آپراید یا آب (
موانع مرکب )موانعی که هم دارای عرض و هم ارتفاع باشند را موانع مرکب گویند ( مانند اکسر که جلوی آن کمی پایین تر یا
جلو و عقب موازی است – تریپ که بصورت پله پله از جلو به عقب بلند میشود – دیوار ) مانع آراید که زیرش آب باشد جزء
موانع مرکب است چون هم طول دارد هم ارتفاع (
مشخصات تیر استاندارد برای پرش : قطر یازده سانتیمتر – طول تیر مورد استفاده در سالن سه متر و در مانژ سه متر ونیم )
فقط یک مانع باطول کم پارکورچین میتواند استفاده کند که حداقل باید دو متر و نیم طول داشته باشد ( – وزن بین یازده تا دوازده
و نیم کیلوگرم
میخ پایه برای پالانگ صاف و برای دیگر موانع باید تا یک سوم تیر را بگیرد .
1 ارتفاع ( موانع مرکب تا 61 سانت تلورانس منفی دارند و میتوانند تا 61 /3 (+ فرمول نقطه جهش : 111
سانت نسبت به ارتفاع کمتر باشند .
نقطه جهش : مناسب ترین محلی که اسب بدون برخورد دست و پایش به مانع به راحتی و با صرف کمترین انرژی از مانع
عبور کند را نقطه جهش گویند .
طول گام ها : یک گام : بین 8 تا 7 متر – دوگام : بین 11 تا 11 متر – سه گام : بین 14 تا 15 متر – چهار گام : بین 17 تا
11 متر – پنج گام : بین 81 تا 81 متر – شش گام : بین 84 تا 86 متر – هفت گام : بین 88 تا 31 متر – هشت گام : بین 31
تا 33 متر –
دلیل اصلی شروع کار پرش از 5 سالگی : استحکام مفاصل و تاندونها – یادگیری اصول کار زمینی و درساژ
مناسب ترین ارتفاع کاوالتی برای قدم و یورتمه 55 تا 03 سنات و برای چهر نعل 53 سانت است
کاوالتی : تیرهایی که بصورت افقی در فواصل مشخص و از پیش تعیین شده بر روی زمین میگذارند . تیرها نه باید انقدر سنگین
که در حمل انها مشکل داشته باشیم نه انقدر سبک که با کوچکترین ضربه جا بجا شوند
فواید و تاثیرات کاوالتی بر روی اسب : اشنایی با قدرت اسب – اشنایی با خلق و خوی اسب – ازمودن هوش اسب – تنوع در
تمرینات – هماهنگ شدن اسب و سوار – قوی کردن نشست سوار – هماهنگ شدن اسب و سوار
مواردی که موفقیت در کار با کاوالتی را تضمین میکنند : وضعیت زمین : نرم ، هموار ، خاکی
 
بالا