Dr_Ghaffari
Active member
روز جمعه فرصتي پيش آمد تا به منطقه فامور فارس برويم ( به اتفاق همسر مهربان) ساكنان اين منطقه عرب زبان هستند و تا آنجايي كه من اطلاع دارم از بخشي از عراق كنوني (بصره) به اين منطقه و يا ساير مناطق در فارس و كرمان كوچ كرده اند ! كار ايشان علاوه بر كشاورزي دامداري است و در ميان دامها علاوه بر گوسفند و گاو به كار پرورش اسب به شيوه اي كاملا سنتي مشغول اند ! با يكي از پرورش دهندگان كه حدود 30 راس ماديان داشت صحبت كردم . عباس قلي عباسي مي گفت اين اسبها نتاج اسبهايي است كه اجدادشان هنگام كوچ با خود به اين منطقه آورده اند و كار اجدادشان نيز پرورش اسب بوده است . يكي از رومات آنها اين است كه ماديان نمي فروشند يا علاقه اي به فروش ماديان ندارند ! از طرفي نريان نيز نگهداري نمي كنند ! نريانها را به فروش مي رسانند و ماديانها را براي ازدياد نسل نگهداري مي كنند .( سهراب خان شايد اين دليلي براي تعيين تيره اسب عرب بر اساس ماديان باشد ).آنها هيچ گونه تغذيه دستي براي اسب ندلرنمد و اسبها كاملا آزاد زندگي مي كنند در دشت و كوه ! فقط براي كشش و زايمان و فروش اقدام به گرفتن ماديان و اسبها مي كنند . آن تعدادي كه آمار دارد حدود 500 راس اسب در اين منطقه وجود دارد . اما تعداد بيشتري بايد باشد كه به صورت وحشي در كوهها زندگي مي كنند .آنها معتقدند اسبهايشان عربي است ! اما آنچه مسلم است به اين دليل كه نريان نگهداري نمي كنند و از نريانهاي بومي فارس در طول زمان استفاده شده است بيشتر مي توان آنها را بومي دانست . در تعدادي از آنها مي شد فنوتيپ دره شوري و بعضا اسب اصيل را نيز مشاهده نمود . از آنجا كه اسبها آزاد بودند امكان گرفتن اسبها براي من ميسر نبود بويژه اينكه به كوه يا نواحي باتلاقي پشت در ياچه فرار مي كردند به همين دليل عكسها نيز خيلي جالب از آب در نيامده است اما تعدادي را ارسال مي كنم . تا اسب ايراني قضاوت كند !
