مسابقات سه روزه

[امین سلطانی]

مسابقات سه روزه

مسابقه مهيج و محبوب سه روزه در مدارس سواره نظام ارتش فرانسه پايه گذاري شد. افراد ارتش فرانسه براي جنگيدن به اسبهائي احتياج داشتند که از سوار خود اطاعت کند. قوي و شجاع باشد و استقامت حمل سوار و تجهيزات او در ميان کوه و دشت را داشته و پس از استراحتي کوتاه دوباره مسافت ديگري را طي کند . در اين حال سوارکاران هم مي بايست بهمان نسبت شجاع و قوي بوده به نحو شايسته اي از رموز تربيت اسب و سواري بهره مند باشند . مسابقه سه قسمت داشته که هر قسمت آن در يک روز برگزار مي شده تا اگر در هر يک از قسمتها اطاعت – قدرت – شجاعت و سرعت در اسب و يا سوار نقطه ضعفي مي بوده آشکار شود .
امروزه اين مسابقات بهمان صورت در سه روز برگزار مي شود .
روز اول مسابقه درساژ يعني هنر نمائي اسب و سوار براي نشان دادن درجه اطاعت و انقياد و نرمش اسب مي باشد . مدت آن ده دقيقه و در محوطه اي سرباز بطول 40 و بعرض 20 متر اجرا مي شود . حرکات بسيار ساده و عبارتند از : حرکت روي خط مستقيم - چرخيدن – دايره زدن – عقب رو – قدم – يورتمه – چهارنعل و حرکت روي دو محور . سوار مي بايست تداوم اين حرکات را از حفظ بداند و بدنبال هم به اجرا بگذارد . حرکات اين مسابقه بايد در کمال دقت و صحت به اجرا گذاشته شود مثلا در حرکت روي خط مستقيم اسب مي بايست کاملا مستقيم بوده و يا اگر در جائي بايد بايستد در همان نقطه ايستاده و ايست او کامل شود .
هر يک از مواد بين 6 تا 10 نمره دارد و بوسيله دو يا سه قاضي قضاوت مي شود . نمره ها ي قضات با يک محاسبه ساده به خطا تبديل شده به حساب اسب و سوار منظور مي شود که با مجموع خطاهاي او در دو مسابقه ديگر جمع مي شود .
در روز دوم مسابقه استقامت و سرعت انجام مي شود که تقريبا سرنوشت قهرمان را هم روشن مي کند . اين قسمت به چهار مرحله ا – بي – سي و دي تقسيم مي شود .



مرحله " ا " که رد يابي نام دارد معمولا حدود سه تا شش کيلومتر با سرعتي معادل 400/14 کيلومتر در ساعت است که مطابق با گام سريع يورتمه مي باشد ولي معمولا بصورت مخلوطي از گامهاي قدم – يورتمه و چهارنعل طي مي شود .
مرحله " بي " که سرعت با مانع نام دارد بين سه تا پنج کيلومتر با سرعتي معادل 400/41 در ساعت است و حدودا بين 10 تا 15 مانع از نوع موانع مسابقات کورس پرش در آن تعبيه مي شود و مي بايست با گام سريع چهارنعل طي شود زود رسيدن سوارکار يا تجاوز از زمان مجاز هم خطا به حساب مي آيد .
بلافاصله پس از اتمام اين مرحله مرحله "سي " که دوباره رديابي با مسافتي بين هشت تا دوازده کيلومتر با سرعتي معادل 400/14 کيلومتر در ساعت شروع مي شود. در پايان مرحله سي ده دقيقه استراحت در نظر گرفته شده که اسب هم از طرف هيات دامپزشکي تحت معاينه قرار مي گيرد و در صورت سلامت اجازه حرکت در مرحله بعدي را بدست مي آورد .
آخرين مرحله " دي " بنام صحرائي مي باشد مسافت آن بين 6 تا 8 کيلومتر است و سرعت آن معادل 200/34 کيلومتر در ساعت مي باشد . بين 30 تا 45 مانع در اين مسير تعبيه مي شود که خود مسير هم از پستي و بلندي و فرازها و نشيب هاي گوناگوني تشکيل شده و در پس هر مانع يا پيچ مشکلي نهفته است تا قدرت و ضعف اسب و سوار آشکار شود . در تمام طول مسير مسابقه استقامت و سرعت هر بار امتناع اسب از پرش يا زمين خوردن خطا و سه بار امتناع و يا تمام نکردن مسابقه اخراج بهمراه دارد .



سومين روز پس از اينکه اسب از بازرسي دامپزشکي اجازه شرکت دريافت کرد. مسابقه پرش برگزار مي شود . اين مسابقه در رده "سي " برگزار مي شود و معمولا مسير را کمي مشکل انتخاب مي کنند تا به قدرت اسب و سوار پي ببرند .مسابقه يکروزه از نظر کلي شبيه مسابقه سه روزه است ولي هر سه قسمت در يک روز انجام مي گيرد و اول درساژ
دوم پرش و سوم قسمت استقامت و سرعت که فقط مرحله صحرائي آن و کمي هم ساده تر از سه روزه در نظر گرفته مي شود برگزار خواهد شد .
مسابقات سه روزه از سال 1912 در استکهلم در مسابقات المپيک جاي گرفت و هر ساله در سطح اروپا بصورت جهاني و هر چهار سال يکبار در المپيک با شکوه هر چه تمام تر هم بصورت انفرادي و هم بصورت تيمي برگزار مي شود .
طبق آمار منتشره از طرف کميته ملي المپيک در مسابقات المپيک مونترال مسابقات سه روزه از نظر تماشاچي در رده ششم قرار داشته است

 

[علی واحدی]

باید بگم که مسابقات بسیار بسیار مشکلی میباشند(هم برای اسب و هم برای سوارکار).

 

[parisa]

ئای جون چه مسابفه جالبی
نمی دونم تو ایران هم همچین مسابقه ای هست یا نه ؟
اما فکر کنم در قدیم بوده ..
به هر حال به نظر من کسی که و این مسابقه می خواد شرکت کنه باید هم هودش از نظر جسمی آماده باشه هم اسبش
البته اسبش بیشتر
برای آماده کردن یک اسب برای همچین مسابقه چقدر زمان لازمه ؟

 

[علی واحدی]

ئای جون چه مسابفه جالبی
نمی دونم تو ایران هم همچین مسابقه ای هست یا نه ؟
اما فکر کنم در قدیم بوده ..
به هر حال به نظر من کسی که و این مسابقه می خواد شرکت کنه باید هم هودش از نظر جسمی آماده باشه هم اسبش
البته اسبش بیشتر
برای آماده کردن یک اسب برای همچین مسابقه چقدر زمان لازمه ؟

پریسا جان خواهر خوبم در ایران برگزار نمیشه و اسبهای این مسابقات هم از نظر نژاد و هم از نظر فیزیولوژی و آناتومی از اسبهای معمولی بسیار قویتر بوده و حد اقل فکر میکنم که برای آماده سازی همچین اسبی 5 تا 6 سال وقت لازمه چون باید هم پرشکار خوبی باشه و هم درسور خوبی و هم فوق العاده قوی و نترس و شجاع دل. از ارتفاع 1.5 متری پریدن توی آب و بعدش از یک دیوار 1.5 متری از آب پریدن بیرون و بعدش از روی سه کنده درخت که بصورت A روی هم چیده شدن پریدن و بعدش از یک شیب 70 درجه پایین رفتن کار چجور اسبیه؟؟؟:wacsmiley:؟؟؟

 

[لادن]

...... اسبهای این مسابقات هم از نظر نژاد و هم از نظر فیزیولوژی و آناتومی از اسبهای معمولی بسیار قویتر بوده و حد اقل فکر میکنم که برای آماده سازی همچین اسبی 5 تا 6 سال وقت لازمه چون باید هم پرشکار خوبی باشه و هم درسور خوبی و هم فوق العاده قوی و نترس و شجاع دل. از ارتفاع 1.5 متری پریدن توی آب و بعدش از یک دیوار 1.5 متری از آب پریدن بیرون و بعدش از روی سه کنده درخت که بصورت a روی هم چیده شدن پریدن و بعدش از یک شیب 70 درجه پایین رفتن کار چجور اسبیه؟؟؟:wacsmiley:؟؟؟

جناب واحدي تو دنيا بيشتر از چه نژادي براي مسابقات سه روزه استفاده مي‌شه؟

 

[parisa]

:sadsmiley:]چه بد کاش تو ایران بود
:smile:اما تازشم اگر هم بود چه فایده اسبش نبود

 

[علی واحدی]

جناب واحدي تو دنيا بيشتر از چه نژادي براي مسابقات سه روزه استفاده مي‌شه؟

از بزرگان و پیشکسوتان شنیده بودم که میگفتند تراکنر ها برای این مسابقات مناسبترند.
البته بازهم تحقیق میکنم و بعرض میرسانم.

 

[امین سلطانی]

:sadsmiley:]چه بد کاش تو ایران بود
:smile:اما تازشم اگر هم بود چه فایده اسبش نبود

چون اسبش نیست برگزار نمی‌شه دیگه.البته عوامل دیگه ای هم هست. اما اصلش همون اسبه

 

[parisa]

خدایا به ایران کمک کن تا اسب های قوی داشته باشه
و به مسئولین این درک را دهد یکی ار قطب های سوارکاری ایران بوده پس این سنگ ها را بر جلو ی پای سوارکاران ایرانی وبا استعداد نیندازند
:smile:

 

[سنا]

كو گوش شنوا؟!!!
دعا كن از اين بيشتر نشه اين سنگ ها! كمتر نميشه:mellowsmiley:

 

[شادی شهریاری]

مسابقات خيلي جالبيه با اين توضيحات.ممنون واسه اطلاعات.
واقعا آدم ميمونه كه چي بگه:wacsmiley:
نميشه آدم به اميدوار بودن بسنده كنه در اين زمينه
اگه ميشد كه همه يه تلاشي مي كردن و يه فكر جدي مي كردن (همه منظورم هم سواركاراس هم بالادستي ها كه بهاي بيشتري بايد بدن) اونوقت ميشد دل خوش كرد به رقابت با اروپا!!

 

[mohsen karbasi]

از بزرگان و پیشکسوتان شنیده بودم که میگفتند تراکنر ها برای این مسابقات مناسبترند.
البته بازهم تحقیق میکنم و بعرض میرسانم.

ما شنیدیم آنگولا عرب

 

[rat]

ما شنیدیم آنگولا عرب

اشتباه شنيدي:rolleyessmileyanim:

 

[سنا]

اشتباه شنيدي:rolleyessmileyanim:

چرا؟

 

[mohsen karbasi]

اشتباه شنيدي:rolleyessmileyanim:

نه بابا؟!

 

[علی واحدی]

ITs VERRY HARD. VERRY. VERRY. VERRY. REALI

 

[حسین صیادی]

ما شنیدیم آنگولا عرب

سلام
هر نژادی میتونه باشه.هیچ محدودیتی نیست.
امروزه بیشتر از همین اسب های warm blood برای سه روزه استفاده میشه
تو بعضی کشورها از کاسپین پونی برای اصلاح نژاد استفاده میکنن.از همین اسبها 2 بار قهرمان نیوزلند شده.
در ایران ما بهترین اسبها بهترین زمین.بهترین اب و هوا رو برای این رشته داریم.کرد.عرب ایرانی.ذرهشوری.واز همه بهتر از همه ترکمن ایران
فقط انگیزه اش نیست نه از طرف مردم نه فدراسیون.متاسفانه