♘امیرحسین♞
♘ مدیریت انجمن اسب ایران ♞
آیا برای زیبایی اسب ترکمن هم مثل عرب قوانین و مشخصات خاص وجود دارد؟
و بنظر شما چرا اسب ترکمن به اندازه اسب عرب در دنیا طرفدار ندارد؟
و بنظر شما چرا اسب ترکمن به اندازه اسب عرب در دنیا طرفدار ندارد؟
نه خودمون رو نمیگم, الان ترکمنستان و روسیه روی اسب ترکمن زیاد کار کردند ولی هیچوقت درحد عرب نمیرسهehsandvm گفت:چون عربها پول دارند و برای اسبهاشون تبلیغات زیادی میکنند تو مسابقات international show اسبها را می برند. تبلیغات تبلیغات تبلیغات
ولی ما چی......
کدام خصوصیات منظورته؟ من فکر میکنم در کشوری مثل آلمان یا آمریکا کسی برای عشق به اسب عرب به این معنی که اینجا وجود دارد کسی اسب پرورش نمیده و صرفا دیدگاه مالی و سود مهمه, بهمین علت اسب صرفا یک محصوله که با تحقیق و توسعه و فهمیدن نیاز بازار, چیزی رو تولید میکنند که به بالاترین قیمت فروش برهسهراب گفت:اصول داوری زیبایی که وجود داره یکسانه. مثلا هیچوقت سر بزرگ، گوشهای بلند، انحراف اندام های حرکتی و ... در هیچ نژادی پسندیده نیست که این بر می گرده به در نظر گرفتن کارایی اسب و مسائل زیبایی شناختی. اما اسب عرب با توجه به خصوصیاتی که داره برای show مناسبه و خیلی جاها به این منظور پرورش داده می شه.
دکتر بنظر من به ما همیشه اگر قبل از تجربه چیزی پیش زمینه ای داده بشه مطمینا مثل وقتی که ندادند عمل نمیکنیم, همیشه میشنویم اسب ترکمن بداخلاقه!Dr_Ghaffari گفت:صرفا زيبايي اسب عرب نيست كه موجب اعتبارش شده است ! تبليغات نيز جاي خودش را دارد ولي ملاك نيست ! حركات ويژه و رقاصي اسب عرب هم جاي خود ! يكي از مهمترين دلايل براي اعتبار اسب عرب " رفتار عاطفي " اين نژاد است . هيچ اسبي مانند اسب عرب اهل دوستي با انسان نيست . اسبهاي تركمن زيبا و باهوش هستند بسيار خون گرم اما پرخاش گرند ركاب مي دهند اما اطاعت نمي كنند ! اما اسبهاي عرب مطيع اند و صبور . از تمام وجودشان كمك مي گيرند تا خودشان را عزيز كنند . براي ياد گرفتن آنچه مربي به آنها مي آموزد تلاش مي كنند .حتي اگر در توانشان نباشد با غيرتي كه دارند آن را انجام مي دهند !
گمان نكنيد اسب تركمن را تاييد نمي كنم . نه خدا نكند !
اميرحسين قاسمي گفت:آيا براي زيبايي اسب ترکمن هم مثل عرب قوانين و مشخصات خاص وجود دارد؟
و بنظر شما چرا اسب ترکمن به اندازه اسب عرب در دنيا طرفدار ندارد؟
داوري زيبايي در هر نژادي درسته يک سري اصول داره ولي قانون نمي بهشون گفت. منظورم خود قضاوت هست نه نحوه برگزاري و کليات داوري. چون در مجموع نظر داور هست که خصوصيات اون اسب را با اصول مطابقت بده و نمره را مشخص کنه.
پس در نهايت سليقه داور هم نقش داره و داوري ها مثل هم در نمياد هر چند به هم نزديک باشه.
براي هر نژادي اصول داوري بر اساس خصوصيات آن نژاد تعريف ميشه و ممکنه با هم متفاوت باشه چون خصوصيات نژادها با هم فرق مي کنه.
اما علت اينکه اسب ترکمن به اندازه عرب در دنيا شناخته شده نيست شايد مهمترين دليلش اين باشه که در قرن هاي گذشتهبا توجه به گستره و قدرت مسلمانان در اروپا هر اسبي را که از شرق به غرب مي رفت به اسم عرب شناخته مي شده. دقيقا عين اينکه مثلا ابوعلي سينا ايراني بوده ولي خوب بر حسب شرايط عربي مي نوشته و خيلي ها هم فکر مي کنن اون عرب بوده و الان هم بعضي کشورهاي همسايه به دنبال چسباندن آن به خود هستند. ولي مي دونيم که بوعلي سينا عجم بوده اما در سايه فضايي که براي توسعه علم بعد از اسلام در کشورهاي اسلامي مثل ايران ايجاد شد رشد نموده و با توجه به آن دوران نوشته هاي آن هم به زبان علمي آن روز (که عربي بوده مثل امروز که مثلا انگليسيه) بوده و خوب چون اطلاع رساني محدود تر بوده و کشورهاي مسلمان هم امت واحده و کشوري يکپارچه محسوب مي شدن و غرب اسلام را به عرب مي شناخته، بوعلي و امسال او عرب شناخته شدند.
حالا در مورد اسب هم همين اتفاق روي مي داده و همه اسب هاي شرقي را که در جنگ هاي مسلمانان با کشورهاي اروپايي قدرت خود را به رخ مي کشيدند و در پيروزي هاي سپاهيان اسلام ياريگر بودند، به اسم اسب عرب (که صحيح آن اسب سپاه اسلام بايد بود!) مي شناختند (اين يکي از دلايل جنبي است). مسلما در اين دوران اسب هاي عرب جنگي (عرب بين النهرين مثل اسب عرب ايراني و عراقي و سوري امروز نه عروسک هاي نمايشي) در کنار ساير نژادها که از ايلخي هاي بزرگ ايران به غنيمت گرفته شده بوده و وارد سپاه اسلام شده بودند، در کنار هم مرکب جنگجويان لشگري بودند که از اين سوي اروپا تا بالکان و از آن سو تا آندلس پيش رفت و سال ها حکومت کرد.
در جنگ هاي صليبي هم روند آشنايي اروپاييان با اسب عرب که هم قدرت داشت و هم زيبايي خاصي، بيشتر شد و کشوري مانند لهستان شايد از اولين هايي باشد که در اروپا اين نژاد ارزشمند را براي پرورش انتخاب کرد.
سال هاي بعد که قدرت مسلمانان کاهش يافت، اروپاييان اسب هاي آنها را فراموش نکردند و ايران در اين بين به پشتوانه تاريخي و تجربه خود، بهترين ايلخي ها را داشته است.
در زمان صفويان و بعد از آن که استعمارگران انگليس رفت و آمد داشتند با اسب هاي ايران در داخل ايران بيشتر آشنا شدند و براي بهبود اسب هاي خود که تا آن زمان از نژادهاي سنگين بودند و در کورس سرعت نداشتند اين تهفه ها را خريداري نمودند و کم کم اين روند افزايش يافت. اين خريدها از نقاط مختلف انجام مي شد و ترکمن، عرب و بارب را شامل مي شد. آنچه که آنها را مشتاق کرده بود سرعت اسب ترکمن بود که سريعترين اسب آن زمان بود و در ايران به صورت ايلخي هاي مختلف وجود داشت و هر کدام هم خصوصيات مخصوصي داشتند. مثلا گوکلان ها قره کهر و مشکي بودند و افراد اين قبيله اسب هاي نيله و سفيد را حذف مي کردند. يموت ها نيله بيشتر داشتند. گله هايي بوده که يک کم ابلق بودند. اسب بارکش جدا. اسب سواري و کوهستان جدا. اسب سرعت جهت غارت جدا و خلاصه کلکسيوني از هر آنچه که بايد از اسب داشت در اسب هاي ترکمن ايران موجود بوده و از اين بين اسب هاي گوکلان توجه بيشتر انگليس ها را به خود جلب کردند (هم رنگ تيره داشتند و هم خصوصيات کامل يموت ها را داشتند، آخال ها هم سرعت خوبی داشتند اما خوب طول بدنشون زياد بوده) و از اين نوع ترکمن (گوکلان)بسيار بردند و البته از بين ايلخي هاي عرب ايران و يا عثماني هم اسب هايي را خريداري مي کردند. سرعت اين اسب ها با اسب هاي بومي انگليس قابل مقايسه نبود و رونقي خاص به مسابقات آن سامان داد و توليد و تلاقي اين اسب ها در دستور کار قرار گرفت. بر خلاف آنچه که تاروبرد را محصول تلاقي اسب شرقي و بومي انگليس مي دانند اسب تاروبرد يک اسب کاملا شرقي است و دليلي نداشته که اسب بومي و سنگين خود را در آن دخالت دهند. يکي از دلايليکه در نژاد تاروبرد رنگ کهر و قره کهر فراوان است و رنگ اصلي اين نژاد است همان پايه گوگلان آن مي باشد.
خلاصه اينجوري همه اسب هاي شرقي به اسم عرب شناخته مي شدند و اينجوري عرب توي دنيا شناخته شده تر شد و البته ارزش، خلوص و زيبايي اين اسب هم عامل اصلي بوده.
خصوصيات اسب عرب که وارث اسبان ايران باستان است باعث شد در اصلاح بسياري از نژادها کارآمد باشد و اين موضوع نيز به محبوبيت و معروفيت آن افزود.
اما با کاهش نقش اسب در زندگي روزمره و بعد از آن ايجاد رشته زيبايي اسب خاص اين رشته مسلما" عرب بود و خوب اسبي براي اين منظور اصلاح شد و جنبه هاي زيبايي آن مورد توجه قرار گرفت تا جنبه هاي سواري و قدرتي آن.
اگر show را به معناي فقط زيبايي در نظر بگيريم فقط اسب عرب مصري تيپ زيبايي مخصوص آن است و بقيه اسب هاي عرب هم مناسب اين کار نيستند چون آن اسب ها براي اين کار انتخاب و اصلاح شدند.
ولي show براي بقيه عرب ها و نژادها فقط به معني زيبايي نيست. بلکه در نظر گرفتن ساير فاکتورهاي آن نژاد هم موثر است.
اما اينکه چرا ترکمن به اندازه عرب طرفدار ندارد به خاطر اينکه موارد و تعدد استفاده است که طرفدار ايجاد مي کنه. مثلا تاروبرد در دنيا خيلي طرفدار داره چون اکثر کورس ها براي آن تعريف شده. عرب هم در دنيا تا حدي زياد بوده و طرفدار داشته و طي دهه هاي اخير چون مسابقات زيبايي و کورس و رشته هاي ديگه مخصوص آن زياد شده بالطبع توليد آن و بازار آن هم زياد شده. مسلما" ارزش اين همه سرمايه گذاري را هم داشته.
ولي ترکمن ها به صورت خالص فقط در منطقه محدودي حضور داشتند. اگر به انگليس، آلمان، روسيه و فرانسه زياد رفتند براي اصلاح نژاد به کار رفتند و خالص آنها محدود به ايران (با احتساب ترکمنستان که تا قبل از قرارداد ترکمان چاي جزو خاک ايران بود) و نواحي محدود ديگه بود. آخال تکه که همراه با ترکمنستان از ايران جدا شد و در دوران کمونيست ها تقريبا" نابود شد و آن چيزي که الان باقي مانده در مقايسه با آن زمان تقريبا" هيچه و نسبت به آن ناخالص شده. يموت و گوکلان و ... هم که در ايران طي 60 سال اخير تقريبا از بين رفت و خودمون هم به تعداد خيلي محدودي داريم. پس مسلما" بايد هم کمتر شناخته شده باشه و برنامه هاي کمتري هم براي آن در نظر گرفته بشه و همين رونق آن را هم کمتر مي کنه. از وقتي ترکمنستان مستقل شده و آخال نماد ملي آن محسوب ميشه خوب تبليغات بيشتري کرده، به روساي کشورهاي مختلف هديه داده و مسابقاتي را براي آن ترتيب داده ولي خوب هنوز به ايران، ترکمنستان و روسيه محدوده. آمريکا، آلمان ، چک، سوئد، انگليس و اينجور کشورها هم حرکت هايي دارند ولي اسب هاي خالص آنچناني ندارند و اکثرا" مجبور به مخلوط کردن آن هستند و آخال و يموت جزو اسب هاي کمياب دنياست.
سهراب گفت:در مورد سابقه رقابت های زیبایی اسب ترکمن در ایران اطلاع دارید؟
اسب ایرانی از اسبواره اسپهان بگو. داور های زیبایی اسب ترکمن چه کسانی بودند؟
Dr_Ghaffari گفت:صرفا زيبايي اسب عرب نيست كه موجب اعتبارش شده است ! تبليغات نيز جاي خودش را دارد ولي ملاك نيست ! حركات ويژه و رقاصي اسب عرب هم جاي خود ! يكي از مهمترين دلايل براي اعتبار اسب عرب " رفتار عاطفي " اين نژاد است . هيچ اسبي مانند اسب عرب اهل دوستي با انسان نيست . اسبهاي تركمن زيبا و باهوش هستند بسيار خون گرم اما پرخاش گرند ركاب مي دهند اما اطاعت نمي كنند ! اما اسبهاي عرب مطيع اند و صبور . از تمام وجودشان كمك مي گيرند تا خودشان را عزيز كنند . براي ياد گرفتن آنچه مربي به آنها مي آموزد تلاش مي كنند .حتي اگر در توانشان نباشد با غيرتي كه دارند آن را انجام مي دهند !
گمان نكنيد اسب تركمن را تاييد نمي كنم . نه خدا نكند !