ناشناس
Active member
تمرينات پرش ورزيدگي(ژیمناستیکی)
منظور از اين مرحله تعليم اسب و سوار براي پرش با استفاده از كاوالتي ومانع مي باشد. دراين مرحله وظيفه كاوالتي تعيين نقطه جهش از روي مانع مي باشد. البته موضوع نقطه جهش خود بحث جداگانه اي است ولي از آنجا كه كاوالتي دراين مرحله نقش دارد وبه اين تمرين شخصيت خاص مي دهد من آن را دراين فصل به بحث مي گزارم. شكل اساسي پرش نرمش و ورزيدگي را مي توان در شكل شماره سی و چهار مشاهده كنيد. براي شروع تمرين يك كاوالتي به ارتفاع پنجاه سانتيمتر راجلوي مانعي به ارتفاع هشتاد تاصد سانتيمتر به فاصله پنج و نیم متر قرار دهيد و با حالت يورتمه و كاملاً مستقيم به طرف آن حركت كنيد روي اولين مانع او را به چهارنعل انداخته و به همان صورت از روي مانع دوم هم عبور كنيد.
نزديك شدن به حالت يورتمه به طرف موانع به خاطر آرام نگه داشتن اسب و عبور صحيح از روي موانع است. فواصل و ارتفاع طوري انتخاب شده كه با حركات اسب هماهنگي داشته باشد.
همانطور كه توضيح داده شد ارتفاع پنجاه سانتيمتر براي اين منظور است كه اسب به طور كامل از روي آن پرش بکند.
و اگر قرار بود از همان ابتدا چهارنعل برويد فواصل به سه و نیم يا هفت متر تغيير خواهد كرد چون هر شلنگ چهارنعل سه و نیم متر فضا بين دومانع را اشغال مي كند. موانع بعدي مي توانند مرکب متساوی و يا غيرمتساوی باشند ولي اصولاً موانع بعدي بايد طوري تعبيه شود كه عبور از آنها براي اسب ساده باشد. اين تمرين باعث مي شود تا نشست سوار بهتر شده و قادر شود نشست پرش خود را كامل كند، (البته اگر ابتدا يورتمه و سپس چهارنعل حركت شود بهتر است) و اورابراي پرش از موانع بلندتر آماده و قدرت تشخيص رابراي تعيين نقطه جهش بيشتر وپیوسته قدرت تشخيص فواصل را بهتر مي كند.براي تمرين بيشتر مي توانيد فواصل بين موانع را به،نه و نیم ،دوازده و يا شانزده متر افزايش دهيد تا سوار از فاصله هاي دورتر هم بتواند نقطه جهش را تشخيص دهد. ولي براي اسب فواصل بين كاوالتي را به تناسب كار اصلاح کنید واگر مانع دوم راعمودي انتخاب مي كنيد فاصله را به پنج متر کاهش دهيد. واگر موانع را مرکب متساوی يا پلكاني انتخاب كرده‌ايد مي توانيد فواصل را تا شش متر هم افزايش دهيد. زیرااسب قبلاً به سوار خود، دراين مورد كه درست به طرف موانع هدايتش خواهد كرد، اطمينان پيدا كرده در پرشهاي ورزيدگي به قدرت و كارآيي خود پي مي برد. اگر قبلاً با هدايت هاي ناجور و عدم موفقيت روي موانع بلند اعتماد اسب جلب نشده پرش هاي ورزيدگي اين مشكل را هم رفع كرده و حداكثر اعتماد اسب را جلب مي كند.
شروع تمرين با يورتمه است و يكي از معمول ترين خطاهايي كه بارها تكرار مي شود، چهارنعل رفتن روي اولين مانعي است كه فاصله آن تا دومين مانع براي يورتمه تنظيم شده. البته اسب اگر قبلاً به سوار اعتماد كرده باشد به راحتي يورتمه خواهد رفت ولي در صورتيكه اسب را نمي‌شناسيد يا او با شجاعت به طرف موانع حمله مي كند با حالت يورتمه آزاد و کار، يكي دو بار جلوي مانع يورتمه برويد و به ياد داشته باشيد كه تحرك اوليه بايد آنچنان كافي باشد كه در بين موانع احتياجي به راندن اسب نباشد.توجه داشته باشيد كه نشست سواركار دراين مراحل عاملي است تعيين كننده و به همين خاطر سوار نبايد از اسب عقب بماند و يا اگر به نشست خود مطمئن نيستيد حتماً يورتمه آزاد درحاليكه كاملاً به جلو متمايل شده‌ايد برويد، درصورتيكه تمرين موفقيت آميز بود مي توانيد ارتفاع را بيشتر كنيد وبراي اينكه مجبور نباشيد فاصله را تغيير بدهيد عرض مانع را هم به تناسب طول آن افزايش دهيد. استفاده از هر يك از موانع عمودي، مرکب متساوی و پلكاني به دليل خاصي است. مثلاً اگر اسبي شلنگ ها را نمي كشد و به حالت خزيدن به طرف مانع مي رود براي اينكه او را واداريم تا با شلنگ های كشيده حركت كند از موانع پلكاني استفاده مي كنيم. اگر اسبي زود بلند مي شود و فاصله نقطه جهش او تا مانع زياد است و دراين صورت احتمال زدن مانع هم بيشتر مي شود بايد فاصله را كم كرد.
اگر قصد داريد اسب خود را بيازمائيد حتماً از اين نوع موانع استفاده كنيد وموانع را بيش از ده يا پانزده بار نپريد چون موجب خستگي اسب خواهد شد.
ودر آخر هر تمرين كاوالتي را برداشته دو يا سه بار مانع تك را بپريد تامطمئن شويد تمرين سودمند بوده واسب از نقطه مناسب جهش را شروع مي كند.
البته طرز چيدن كاوالتي و مانع كه در شكل سی و چهار نشان داده شده در آموزش هاي آينده به روش های مختلف مورداستفاده قرار خواهد گرفت.
براي آموزش اسب روي موانع پي درپي كافيست كه موانع بعدي را با فواصل صحيح پشت موانع قبلي قرار دهيم.
هر يك از اين موارد بستگي به راهي دارد كه اسب وسوار انتخاب كرده‌اند بايد با هر يك از اين تمرينات در شرايط خاصي كه لزوم آن احساس مي شودبرخورد كرد.به عنوان مثال درمورديكه اسب جلوي مانع عجله مي كند چهار كاوالتي به ارتفاع پانزده تابیست سانتيمتر با فاصله چهار متر جلوي مانع قرار دهيد اين تمرين با تمرينات مقدماتي تفاوت دارد چون اسب مي بايست روي كاوالتي يورتمه رفته و سپس خود تصميم بگيرد كه به حالت يورتمه و يا چهارنعل از مانع عبور كند. اين تمرين با يورتمه آزادانجام مي شود، فاصله كم (صد و سی سانتيمتر)بين كاوالتي اسب را وادار مي كند كه يورتمه رفته وارتفاع كم مانع بعد از كاوالتي اورا به هيجان نخواهد آورد.
براي موانع بلند استفاده از يك كاوالتي تنها و يك مانع پشت آن بهتر است. استفاده از چندكاوالتي براي مواقعي است كه مي خواهيم اسب را آرام كرده ويا او را وادار كنيم كمان پشت خود را اصلاح كند.
اگر اسبي بعد از فرود از مانع به هيجان آمده و سريع حركت مي كند مي بايست بعد از مانع وكاوالتي كه چگونگي آن قبلاً توضيح داده شد، دو يا سه كاوالتي به فاصله سه و نیم ياده و نیم متر قراردهيم. اين باعث مي شود اسب به كاوالتي بعد از مانع توجه كرده و حتي بر روي مانع هم پشت خود را كماني كرده و فرصتي براي ازدياد سرعت نداشته باشد. يك سواركار با كمي زرنگي به راحتي اسب را دراختيار خواهد گرفت. درصورت بروز مشكل مي توانيد پس از عبور از كاوالتي دايره بزنيد تا اسب آرام شود.
درخاتمه سواركار يورتمه رفته اسب را آرام مي كند و يا اينكه تمرين جديدي را شروع مي كند. درطول تمرينات حتماً از فواصل وموانع متنوع استفاده كنيد تا اسب و خود را به تفكر وتحرك واداريد.
اگر بدون مربي تمرين مي كنيد حتماً از يك دستيار زرنگ كه بدون دخالت موانع را تغيير مي‌دهد و فواصل را تنظيم مي كند، استفاده كنيد و بدون خجالت دائماً وضعيت خود و اسب را از او سئوال كنيد.
اگر به مرحله اي رسيده ايد كه قادريد به تنهايي تمرين كنيد واسب تعليم بدهيد، تنظيم برنامه‌ها مدت تمرين، تعداد، ارتفاع و فواصل موانع با خودتان است.
كليدموفقيت درگرو تنظيم صحيح ومناسب ارتفاع و فواصل مي باشد و اين قانوني است كه رعايت آن براي هر سواركاري الزامي است و توجه كنيد كه تمرينات را با حركات ساده شروع و تمام كنيد تا پايان خوشي درتمرينات داشته باشيد زیرا، ممكن است برنامه پاياني تمرين به نحوه دلخواه اجرا نشود و تكرار آن هم موفقيت آميز نباشد. سوار نمي بايست دراين حالت با اسب گلاويز شود و با اعصاب ناراحت تمرين را به پايان ببرد. بلكه بلافاصله تمرين را قطع كرده با يكي دو حركت ساده آن را خاتمه داده و موضوعي را كه باعث مشكل شده دربرنامه تمريني روز بعد بگنجاند تا قانون پايان خوش را رعايت كرده باشد. مطمئن باشيد كه در صورت رعايت اين موازين، تمرين روز بعد موفقيت آميزتر خواهد بود. واينجاست كه لازم مي شود يادآوري كنم اتخاذ تصميم های نادرست وعجولانه مثلاً اجراي يك حركت مشكل تر به محض موفقيت آميز بودن حركت قبلي ضايعات جبران ناپذيري به همراه خواهد داشت. اين را بدانيد، حتي اگر جوان هستيد و برايتان مشكل است كه قبولش كنيد، موفقيت تضمين شده نيست.
منظور از اين مرحله تعليم اسب و سوار براي پرش با استفاده از كاوالتي ومانع مي باشد. دراين مرحله وظيفه كاوالتي تعيين نقطه جهش از روي مانع مي باشد. البته موضوع نقطه جهش خود بحث جداگانه اي است ولي از آنجا كه كاوالتي دراين مرحله نقش دارد وبه اين تمرين شخصيت خاص مي دهد من آن را دراين فصل به بحث مي گزارم. شكل اساسي پرش نرمش و ورزيدگي را مي توان در شكل شماره سی و چهار مشاهده كنيد. براي شروع تمرين يك كاوالتي به ارتفاع پنجاه سانتيمتر راجلوي مانعي به ارتفاع هشتاد تاصد سانتيمتر به فاصله پنج و نیم متر قرار دهيد و با حالت يورتمه و كاملاً مستقيم به طرف آن حركت كنيد روي اولين مانع او را به چهارنعل انداخته و به همان صورت از روي مانع دوم هم عبور كنيد.
نزديك شدن به حالت يورتمه به طرف موانع به خاطر آرام نگه داشتن اسب و عبور صحيح از روي موانع است. فواصل و ارتفاع طوري انتخاب شده كه با حركات اسب هماهنگي داشته باشد.
همانطور كه توضيح داده شد ارتفاع پنجاه سانتيمتر براي اين منظور است كه اسب به طور كامل از روي آن پرش بکند.
و اگر قرار بود از همان ابتدا چهارنعل برويد فواصل به سه و نیم يا هفت متر تغيير خواهد كرد چون هر شلنگ چهارنعل سه و نیم متر فضا بين دومانع را اشغال مي كند. موانع بعدي مي توانند مرکب متساوی و يا غيرمتساوی باشند ولي اصولاً موانع بعدي بايد طوري تعبيه شود كه عبور از آنها براي اسب ساده باشد. اين تمرين باعث مي شود تا نشست سوار بهتر شده و قادر شود نشست پرش خود را كامل كند، (البته اگر ابتدا يورتمه و سپس چهارنعل حركت شود بهتر است) و اورابراي پرش از موانع بلندتر آماده و قدرت تشخيص رابراي تعيين نقطه جهش بيشتر وپیوسته قدرت تشخيص فواصل را بهتر مي كند.براي تمرين بيشتر مي توانيد فواصل بين موانع را به،نه و نیم ،دوازده و يا شانزده متر افزايش دهيد تا سوار از فاصله هاي دورتر هم بتواند نقطه جهش را تشخيص دهد. ولي براي اسب فواصل بين كاوالتي را به تناسب كار اصلاح کنید واگر مانع دوم راعمودي انتخاب مي كنيد فاصله را به پنج متر کاهش دهيد. واگر موانع را مرکب متساوی يا پلكاني انتخاب كرده‌ايد مي توانيد فواصل را تا شش متر هم افزايش دهيد. زیرااسب قبلاً به سوار خود، دراين مورد كه درست به طرف موانع هدايتش خواهد كرد، اطمينان پيدا كرده در پرشهاي ورزيدگي به قدرت و كارآيي خود پي مي برد. اگر قبلاً با هدايت هاي ناجور و عدم موفقيت روي موانع بلند اعتماد اسب جلب نشده پرش هاي ورزيدگي اين مشكل را هم رفع كرده و حداكثر اعتماد اسب را جلب مي كند.
شروع تمرين با يورتمه است و يكي از معمول ترين خطاهايي كه بارها تكرار مي شود، چهارنعل رفتن روي اولين مانعي است كه فاصله آن تا دومين مانع براي يورتمه تنظيم شده. البته اسب اگر قبلاً به سوار اعتماد كرده باشد به راحتي يورتمه خواهد رفت ولي در صورتيكه اسب را نمي‌شناسيد يا او با شجاعت به طرف موانع حمله مي كند با حالت يورتمه آزاد و کار، يكي دو بار جلوي مانع يورتمه برويد و به ياد داشته باشيد كه تحرك اوليه بايد آنچنان كافي باشد كه در بين موانع احتياجي به راندن اسب نباشد.توجه داشته باشيد كه نشست سواركار دراين مراحل عاملي است تعيين كننده و به همين خاطر سوار نبايد از اسب عقب بماند و يا اگر به نشست خود مطمئن نيستيد حتماً يورتمه آزاد درحاليكه كاملاً به جلو متمايل شده‌ايد برويد، درصورتيكه تمرين موفقيت آميز بود مي توانيد ارتفاع را بيشتر كنيد وبراي اينكه مجبور نباشيد فاصله را تغيير بدهيد عرض مانع را هم به تناسب طول آن افزايش دهيد. استفاده از هر يك از موانع عمودي، مرکب متساوی و پلكاني به دليل خاصي است. مثلاً اگر اسبي شلنگ ها را نمي كشد و به حالت خزيدن به طرف مانع مي رود براي اينكه او را واداريم تا با شلنگ های كشيده حركت كند از موانع پلكاني استفاده مي كنيم. اگر اسبي زود بلند مي شود و فاصله نقطه جهش او تا مانع زياد است و دراين صورت احتمال زدن مانع هم بيشتر مي شود بايد فاصله را كم كرد.
اگر قصد داريد اسب خود را بيازمائيد حتماً از اين نوع موانع استفاده كنيد وموانع را بيش از ده يا پانزده بار نپريد چون موجب خستگي اسب خواهد شد.
ودر آخر هر تمرين كاوالتي را برداشته دو يا سه بار مانع تك را بپريد تامطمئن شويد تمرين سودمند بوده واسب از نقطه مناسب جهش را شروع مي كند.
البته طرز چيدن كاوالتي و مانع كه در شكل سی و چهار نشان داده شده در آموزش هاي آينده به روش های مختلف مورداستفاده قرار خواهد گرفت.
براي آموزش اسب روي موانع پي درپي كافيست كه موانع بعدي را با فواصل صحيح پشت موانع قبلي قرار دهيم.
هر يك از اين موارد بستگي به راهي دارد كه اسب وسوار انتخاب كرده‌اند بايد با هر يك از اين تمرينات در شرايط خاصي كه لزوم آن احساس مي شودبرخورد كرد.به عنوان مثال درمورديكه اسب جلوي مانع عجله مي كند چهار كاوالتي به ارتفاع پانزده تابیست سانتيمتر با فاصله چهار متر جلوي مانع قرار دهيد اين تمرين با تمرينات مقدماتي تفاوت دارد چون اسب مي بايست روي كاوالتي يورتمه رفته و سپس خود تصميم بگيرد كه به حالت يورتمه و يا چهارنعل از مانع عبور كند. اين تمرين با يورتمه آزادانجام مي شود، فاصله كم (صد و سی سانتيمتر)بين كاوالتي اسب را وادار مي كند كه يورتمه رفته وارتفاع كم مانع بعد از كاوالتي اورا به هيجان نخواهد آورد.
براي موانع بلند استفاده از يك كاوالتي تنها و يك مانع پشت آن بهتر است. استفاده از چندكاوالتي براي مواقعي است كه مي خواهيم اسب را آرام كرده ويا او را وادار كنيم كمان پشت خود را اصلاح كند.
اگر اسبي بعد از فرود از مانع به هيجان آمده و سريع حركت مي كند مي بايست بعد از مانع وكاوالتي كه چگونگي آن قبلاً توضيح داده شد، دو يا سه كاوالتي به فاصله سه و نیم ياده و نیم متر قراردهيم. اين باعث مي شود اسب به كاوالتي بعد از مانع توجه كرده و حتي بر روي مانع هم پشت خود را كماني كرده و فرصتي براي ازدياد سرعت نداشته باشد. يك سواركار با كمي زرنگي به راحتي اسب را دراختيار خواهد گرفت. درصورت بروز مشكل مي توانيد پس از عبور از كاوالتي دايره بزنيد تا اسب آرام شود.
درخاتمه سواركار يورتمه رفته اسب را آرام مي كند و يا اينكه تمرين جديدي را شروع مي كند. درطول تمرينات حتماً از فواصل وموانع متنوع استفاده كنيد تا اسب و خود را به تفكر وتحرك واداريد.
اگر بدون مربي تمرين مي كنيد حتماً از يك دستيار زرنگ كه بدون دخالت موانع را تغيير مي‌دهد و فواصل را تنظيم مي كند، استفاده كنيد و بدون خجالت دائماً وضعيت خود و اسب را از او سئوال كنيد.
اگر به مرحله اي رسيده ايد كه قادريد به تنهايي تمرين كنيد واسب تعليم بدهيد، تنظيم برنامه‌ها مدت تمرين، تعداد، ارتفاع و فواصل موانع با خودتان است.
كليدموفقيت درگرو تنظيم صحيح ومناسب ارتفاع و فواصل مي باشد و اين قانوني است كه رعايت آن براي هر سواركاري الزامي است و توجه كنيد كه تمرينات را با حركات ساده شروع و تمام كنيد تا پايان خوشي درتمرينات داشته باشيد زیرا، ممكن است برنامه پاياني تمرين به نحوه دلخواه اجرا نشود و تكرار آن هم موفقيت آميز نباشد. سوار نمي بايست دراين حالت با اسب گلاويز شود و با اعصاب ناراحت تمرين را به پايان ببرد. بلكه بلافاصله تمرين را قطع كرده با يكي دو حركت ساده آن را خاتمه داده و موضوعي را كه باعث مشكل شده دربرنامه تمريني روز بعد بگنجاند تا قانون پايان خوش را رعايت كرده باشد. مطمئن باشيد كه در صورت رعايت اين موازين، تمرين روز بعد موفقيت آميزتر خواهد بود. واينجاست كه لازم مي شود يادآوري كنم اتخاذ تصميم های نادرست وعجولانه مثلاً اجراي يك حركت مشكل تر به محض موفقيت آميز بودن حركت قبلي ضايعات جبران ناپذيري به همراه خواهد داشت. اين را بدانيد، حتي اگر جوان هستيد و برايتان مشكل است كه قبولش كنيد، موفقيت تضمين شده نيست.
