اسب درمانی

[sohrab]

اسب‌درمانی یکی از روش‌های درمانی است که هم اکنون در تمام دنیا به وسیله پزشکان توصیه می‌شود. هدف اسب‌درمانی، آموزش سوارکاری یا طرز نشستن بیمار بر روی اسب نیست بلکه هدف اصلی اصلاح یا معالجه بیمار و رفع مشکلات بیمار است. این روش درمانی از حوزه جسمانی فراتر رفته و به حوزه روانی نیز توسعه یافته است.
پیدایش اسب‌درمانی
اسب‌درمانی از سال 1960 میلادی تاکنون مورد توجه است و در کشورهای سوئد و نروژ شروع و به سرعت در آلمان و فرانسه پیگیری شد. به طوری که اولین کنگره اسب‌درمانی در سال 1974 در پاریس برگزار شد و اولین انجمن اسب‌درمانی به وسیله سوارکاران و مربیان در سوئیس تأسیس شد.
چرا اسب‌درمانی ؟
انجام فعالیت‌های ورزشی در بدن انسان باعث ترشح آدرنالین می‌شود که سبب ایجاد حس شادی و نشاط در انسان است. در ورزش سوارکاری میزان آدرنالین ترشح شده بیشتر است در نتیجه باعث تقویت بیشتر این حس در انسان می‌گردد.
در مورد اسب می‌توان گفت اسب حیوانی اجتماعی است که به راحتی می‌تواند با انسان نیز رابطه عاطفی برقرار نموده، باعث ایجاد رابطه مناسب بین بیمار و درمانگر شود. اسب باعث ایجاد حس استقلال در بیمار می‌شود. در بیمارانی که دچار عدم استقلال شخصیتی هستند، در همان جلسات اول می‌توان در آنها تغییرات کوچکی را به صورت بارز مشاهده کرد، مانند تغییر در آرایش و اصلاح و تغییر در طرز لباس پوشیدن و ... . نکته مهم در ایجاد حس استقلال این است که در بیمار حس انتخاب را تحریک می‌کند (بخصوص در مورد افراد کم سن). این که ما از اسب بخواهیم برخلاف غریزه‌اش عملی را انجام دهد یا از لذت سواری‌کردن محروم بمانیم، عامل اصلی تقویت این حس است. مثلاً در کودکان هنگامی که نزدیک به مادر هستند، وقتی بچه گریه می‌کند، مادر مشکل او را برطرف می‌کند در نتیجه بین خواست کودک و اجابت آن فاصله‌ای نیست، پس حس انتخاب کودک تحریک نمی‌شود.
ارتباط جسمی اسب و سوارکار احساسات بیمار را برانگیخته می‌کند و جنبش و حرکت به بیمار اجازه می‌دهد که از حالت کلی بدنش آگاه شود و با افزایش روحیه در بیمار (چون بیمار یک حس برتری در خود نسبت به افراد پیاده احساس می‌کند)، اسب در بیمار ایجاد حس اطمینان می‌نماید تا بیمار بتواند به غیر از خود به دیگری نیز فکر کند.
در رابطه بین سوارکار و اسب صداقتی وجود دارد که باعث ایجاد حس امنیت در بیمار می‌شود چون اسب نمی‌تواند احساسات مصنوعی از خود بروز دهد. مثلاً هنگامی که اسب را تنبیه می‌کنیم، او فوراً عکس‌العمل از خود نشان می‌دهد (پیروی از دستور سوار یا ایجاد حالت نارضایتی).
روند درمانی
با این که روش‌های بکار برده شده در اسب‌درمانی متفاوتند همه آنها تقریباً یک سیر درمانی را طی می‌کنند. در ملاقات‌های اولیه، سواری به صورت آزاد در یک مانژ یا حتی در حد نوازش یا تیمار اسب در باکس است که باعث ایجاد ارتباط عاطفی بین بیمار و اسب می‌شود. در جلسات بعدی بیمار روی اسب می‌نشیند و شروع به سواری می‌کند و بعد از ایجاد حس اطمینان و آرامش در بیمار و اسب، می‌توان اسب و بیمار را از این هم به هم نزدیک‌تر کرد. با ایجاد یک حالت تمرکز و آرامش می‌توان از اثرات درمانی این روش درمانی بیشتر استفاده نمود.
در حرکاتی مانند بستن چشم بیمار (به وسیله چشم‌بند) و دراز کشیدن و خوابیدن روی اسب در حالتی که اسب ایستاده و بدون حرکت است یا زمانی كه اسب در حالت قدم و با یک ریتم یکنواخت در حرکت است، می‌توان تمرکز سوار را افزایش داد. بعد از مدتی این جلسات می‌توانند به صورت گروهی انجام شوند.
اثرات اسب‌درمانی
با اینکه نتایج مشاهده شده نشان می‌دهد که احتمال درمان بیمار بسیار بالا است، با این حال این نتایج به همکاری بیمار نیز وابسته‌اند و حتی می‌تواند درمان را برای او بدون نتیجه کند.
اثرات اسب‌درمانی بر روی جسم انسان
افزایش نیرو در بدن و افزایش کارکرد 300 عضله بدن - افزایش همزمان‌سازی اعضاء بدن - تنظیم قوای بدن - همکاری بین اندام‌های فوقانی و تحتانی بدن.
اثرات اسب‌درمانی بر درمان بیماری‌ها
مشکلات روحی روانی شامل افسردگی و انزوای اجتماعی - بیماری‌های ژنتیکی شامل تریزومی 21 و عقب افتادگی جسمی - بیماری‌های عصبی شامل عصبانیت و حالات روانی و اوتیسم - نقص مرکز اطلاع‌رسانی شامل : معلولیت‌های پی در پی در زخم‌های عصبی، اختلالات در تغییر حالت، اختلالات رفتاری
 نقص‌های اساسی نورولوژیک و عضلانی شامل :
الف) تأثیر بر مغز
1- فلج نیمه‌ی بدن، 2- معلولیت‌های ماتریسی، 3- عوارض تراماتیسم ترس، 4- صرع، 5- فلج اندام‌ها،
6- عوارض فلج اطفال
ب) تأثیر نورولوژیک دژنراتیو
1- گرفتگی فلجی ارثی، 2- بیماری شارکوت ماری، 3- تأثیر بر اعصاب جانبی
پ) تأثیر بر عضلات، مخصوصاً عضلات گرفتار در میاستنی تأثیر فوق‌العاده دارد.
 نقص‌های فیزیکی شامل :
الف) صدمات سیستم استخوانی غضروفی
1- عضو غائب، 2- انحراف ستون مهره‌ها، 3- بدشکلی ساختار بدن
ب) صدمات سیستم عصبی یا عضلانی
1- فلج، 2- اختلالات حسی، 3- اختلالات در برقرار کردن تعادل، 4- اختلالات تونوس، 5- حرکات غیر ارادی مانند رعشه و اختلالاتی به صورت حرکات غیر ارادی ضربه‌ای، 6- اختلالات روانی
منابع :
1- Société Francaise D’Equi Thérapie, HTM (انجمن اسب‌درمانی فرانسه)
[www.sfequitherapie.free.fr]
2- Cheval PourTous (اسب برای همه)
[www.cheval- pour-tous.com]
3- Psychothérapie à Cheval (روان‌درمانی با اسب)
[www.Zepsy.net]
4- Cemre De Therapie Avec Le Cheval, Et D’Hippotherapsie
Center Equestre. HTM

نوشته ی :زهرا یاوری
به نقل از www.e-hoom.com​

 

[♘امیرحسین♞]

The horse: a therapy of the future

Man’s finest conquest? The horse, without a doubt. Draught horse, competition athlete or pet, the horse may also reveal itself a very effective care aid for the disabled or people suffering from psychological problems. Much more than a living "crutch", in this kind of situation the horse represents the "magic" link by which the patient recovers contact with the outside world.
By Catherine Alemu, journalist

Alexandre is twenty-eight years old and has multiple disabilities. For a year now, he has been enjoying a great friendship with Fleur, a pony belonging to the organization, Equit’Aide. This contact has literally transformed him. "Alexandre has made enormous progress in only a few months." explains his mother, "Now he can let go of both reins. His body has changed, his back and his head are straighter, his chest has developed muscles and his legs have got longer." But over and above this clear physical improvement, Alexandre is also better able to say what he wants and manages to make himself understood through speech.

This story is far from unique. Today, of the 500,000 people in France suffering from physical disability or mental problems, 100,000 are already riding as part of their treatment. Those in charge of specialist units are convinced that this development is only just starting to take off, because attitudes are changing and accepting the disabled at riding centres is no longer unfavourably perceived by "able-bodied" riders. Created in the early 1970s, the Fédération Nationale Handi Cheval [French National Federation for Riding for the Disabled] is the clearest evidence of it. Through some twenty local organizations approved by the authorities, it accepts disabled people and offers them special courses, staffed by experienced instructors and riders.

From Ancient Times to the present day
The paramedical relationship between horse and man developed in Northern Europe in the 1950s and gained media attention through the achievements of Lis Hartel, the Danish Olympic dressage champion in 1952, who had been struck down, a few years earlier, by poliomyelitis. Her case set a trend and excited the interest of the medical profession in several European countries, leading to the creation of specially adapted riding facilities. Long before, the Ancient Greeks advocated daily horse-riding to improve the "humours" of people suffering from incurable conditions. In the 17th century, this practice was recommended to alleviate the symptoms of gout.

Henceforth recognized as beneficial, horse-riding therapy uses the three-dimensional movements of the horse to stimulate the muscles and joints. Thus a walking horse transmits a hundred and ten impulses a minute to the rider in a series of oscillations including forward, back, up, down, sideways and rotating. The value of the exercise is not limited to the effects of these movements on the rider; if it were, a mechanical mount would be sufficient to provide all the benefits.

The helpers who work with the patients and horses every day will not say anything different. In the riding sessions the first stage is not learning how to mount at any cost, but consists of learning to communicate with the horse. This first contact is vital because, through reciprocated touching, it is the moment when a relationship of affection and trust between man and beast is established. Indeed horses are profoundly social creatures and communicate a large proportion of their moods through body language and grooming movements.

A therapy based on a relationship and affection
A complicity with the horse, more sensual than intellectual, enables those who find it difficult to communicate to re-establish a link with the outside world. Thus the horse seems to be a valuable aid not only for autistic children, but also for children with learning difficulties and people just out of prison trying to rehabilitate themselves.

In children, the encounter with horses is often synonymous with blossoming and learning to be independent. Imagine what goes through the mind of a child in a wheelchair who, one wonderful day, becomes aware that he or she no longer has to raise his head to look at other people!

Simultaneously, both a physiotherapist and psychologist, the good "Dr. Horse" has something extra, that neither the most famous doctors nor the most advanced drugs can provide. It is undoubtedly this that gives it its power and accounts for its universal success.

One foot in the stirrup
Obeying the rules, learning to listen and to concentrate... These are difficult habits to acquire when you have learning difficulties or are at odds with society. Yet on horseback, some gulfs seem suddenly to vanish. In Ile-de-France, the voluntary organization Cheval et Insertion has well understood this. For more than six years, it has been taking ponies to visit schools on housing estates and to organize training courses. Gone is the law of the jungle, as are gratuitous acts of violence and bullying. The horse now imposes its own rules and forces one to listen. Young people who want to get to know these outsize cuddly toys full of character have to control their impulses. And often, a metamorphosis takes place. After a few days’ introduction in which grooming alternates with learning to ride, these budding riders have also learned to come to terms with the outside world. Mission accomplished.
C. A.

Cheval et Insertion: Haras des Bréviaires, 78610 Les Bréviaires. Tel.: (33-1) 34 84 81 28. http://chevalinsertion.free.fr

For further information

Fédération nationale handi cheval: BP 144 79204 Parthenay Cedex. Tel.: (33-5) 49 95 07 77. www.district-parthenay.fr/ handi_cheval

Cheval, inadaptations et handicaps, by Marie Jollinier, éd. Maloine, Paris 1995

Cheval et différences, actes du congrès international d’Angers, 2000. Both French and English versions available at handi-cheval.

Salon du Cheval [Horse Show]: November 30th to December 8th, 2002, Porte de Versailles, Paris. www.salon-cheval.com​

 

[♘امیرحسین♞]

درمان فلج مغزي به کمک اسب ها

اليزابت گوويا به فلج مغزي دچار شده است. او به تنهايي نه مي تواند بنشيند و نه روي پاهايش بايستد و نياز شديدي به فيزيوتراپي منظم دارد. اما در چند ماه گذشته او به عنوان بخشي از برنامه درماني خود به اسب سواري روي آورد. اين دختر حسابي از اسب سواري لذت مي برد. مانوئل پدر او، اهل تورسودراس پرتغال بيان داشت که اين درمان به نام هايپوتراپي براي دختر سه ساله اش بسيار مفيد بوده است. او گفت ؛ «دخترم به هيچ عنوان از اسب ها نمي ترسد و پس از اين درمان بسيار آرام تر شده است. پاهاي او بسيار نرم تر شده اند و ما کاملاً شاهد تغييرات مثبت رخ داده در وجود او هستيم. اين روزها خود او هم براي زمان هايي که بايد تمرين کند و سوار اسب شود روزشماري مي کند. »اين درمان که در انگلستان رايج است به همه افراد در هر سني که باشند کمک مي کند تا با مشکلات جسمي و روحي خود کنار بيايند. اين درمان شامل گذاشتن فرد بيمار بر پشت اسب در وضعيت هاي مختلف است. فرد بيمار کنترل اسب را به عهده مي گيرد و حالت هاي مختلف قرار گرفتن بر روي اسب را تمرين مي کند. کاشيا روچ درمانگر اليزابت در کامپو ريل پرتغال بيان داشت؛ اين درمان باعث افزايش توان حرکت و نرم شدن عضلات مي شود. اين تمرين ها باعث مي شود فرد کنترل رفتارهاي خود را به دست گيرد و با راندن اسب به تنهايي اعتماد به نفس پيدا کند.

او گفت؛ «دماي بدن اسب ها 38 درجه سانتيگراد است در نتيجه اين گرما باعث مي شود که اعضاي بدن فرد بيمار راحت تر به حرکت دربيايند. »

او افزود؛ حرکات سه بعدي لگن خاصره اسب ها باعث مي شود که لگن خاصره فرد بيمار نيز در عکس العمل به آن به حرکت دربيايد. اين حرکات تقريباً شبيه حالت راه رفتن در انسانند که بسياري از بيماران قادر به انجام آن نيستند. اين درمانگر گفت؛ «ما از ماه ژانويه هايپوتراپي را آغاز کرديم اما من دو سال است که در حال آموزش ديدن در اين زمينه هستم. من به چشم خود نتايج اين درمان را ديده ام. بيماران پس از اتمام تمرينات بسيار آرام هستند و راحت تر مي توانند دست و پايشان را تکان دهند. اين نوع از تمرينات در کاهش استرس و فشارهاي روحي رواني افراد نيز موثر است.»

او بيان داشت؛ اين درمان براي افراد مبتلا به بيماري هاي لگني، افراد مبتلا به تصلب شرايين و کساني که از ناراحتي هاي روحي رواني رنج مي برند يا به مشکلات عصبي مبتلايند موثر است.

لسي فرنل فيزيوتراپ ريوايو اسکاتلند که به درمان بيماران مبتلا به ام اس اشتغال دارد بيان داشت که هايپوتراپي با درمان به کمک اسب سواري که سي سال است باب شده کاملاً متفاوت است. او گفت هايپوتراپي ابتدا در دهه 1990 به کار برده شد و در انگلستان طرفداران بسياري پيدا کرد. هم اکنون تعداد زيادي از افراد مبتلا به ام اس خواستار درمان به اين شيوه هستند؛ «اين درمان چنان رايج شده که من مجبور شده ام هر دوره را تنها به ده هفته محدود کنم. در غير اين صورت ديگران براي دسترسي به اين درمان بايد مدت ها در انتظار به سر ببرند. همه افرادي که تحت اين درمان قرار گرفتند واکنش مثبتي به آن نشان داده اند. در اين تمرينات از حرکت سه بعدي لگن، باسن و شانه اسب بهره گرفته مي شود. اين حرکات باعث مي شود که اعضاي بدن بيمار در جهت هاي خاصي به حرکت دربيايند. فرد اسب سوار پس از تمرينات مي تواند همان حرکات را در زمان راه رفتن تکرار کند. اين روش درماني حقيقتاً بي نظير است و هيچ يک از شيوه هاي درماني ديگر به پاي آن نمي رسد.» سخنگوي اسکوپ، موسسه خيريه يي براي کمک به افراد مبتلا به بيماري هاي لگني، بيان داشت؛ با وجود مزيت هاي بسياري که اين روش دارد بايد بيان کرد که هايپوتراپي به عنوان يک درمان به حساب نمي آيد. اسکوپ معتقد است هر درماني که براي کمک به بيماران استفاده مي شود بايد با دقت و بررسي هاي فراوان صورت گيرد. سخنگوي اين موسسه خيريه گفت؛ «بيماري هاي مربوط به لگن خاصره درمان ندارند و اين درمان ها تنها به فرد کمک مي کنند تا حرکاتش تسهيل شود و کمي از نيازش به ديگران کاهش پيدا کند. بعضي از افراد از اسب سواري به آرامش مي رسند. گرماي بدن و حرکات اسب برايشان مفيد است. اين تمرينات براي کودکان مبتلا به سي پي نيز سودمند است.»

منبع؛گاردين

 

[♘امیرحسین♞]

"اسب درماني" شيوه اي تازه براي درمان ناتواني هاي جسمي و رواني
شيوه درماني نوظهوري به نام "اسب درماني" مي گويد سوار شدن بر اسب نه تنها لذت بخش است بلکه مي تواند به آموختن مهارتهاي ارتباطي و نيز به افرادي با ناتواني هاي جسماني يا رواني کمک کند.

خبرگزاري فرانسه در گزارشي از "سن ژان دوگار" به نقل از ليندا کوهانف ، پيشگام اين فکر مي نويسد " اسب ها احساساتي را که انسانها مي خواهند پنهان کنند، بازتاب مي دهند.
کوهانف که مرکز "اپونا" را در آريزوناي امريکا اداره مي کند مي گويد "اسب ها مهارتهاي مربوط به برقراري ارتباط را به انسانها مي آموزند."
"سواري درماني" دو شاخه اصلي دارد که يکي کمک به روان درماني و ديگري کمک به توسعه مهارتهاي ارتباطي شخصي است.
اما بريژيت مارتين، نايب رييس "فدراسيون سواري در خدمت درمان" گفت کار درماني با استفاده از اسب ها لزوما به معناي سوارکاري نيست بلکه اين تاثير درماني مي تواند از طريق تيمار اسب و يا راه بردن آن با استفاده از يک لگام بلند باشد.
مارتين با کودکان نابينا يا ناشنوا و يا دچار اختلال اوتيسم کار مي کند و تماس آنها با يک اسب کوچک يا پوني را فراهم و آسان مي سازد. به گفته او، احساس ناآرامي و آشفتگي اين کودکان کمتر مي شود و آنها حالت آرامتري پيدا مي کنند.
سواري درماني مي تواند حال و هوا و وضعيت بهتري براي انسانها به وجود آورد. ژوزه لورا دلاکو از انجمن ملي سواري درماني فرانسه مي گويد انسانها در ارتباط با اسب ها دريچه روحشان را باز مي کنند و بيشتر لبخند مي زنند.
او مي گويد " اسب ها بسيار حساس هستند. حس انسان را درک مي کنند بي انکه او را مورد قضاوت قرار دهند و همين به انسانها اجازه مي دهد که احساسات درونيشان را بيرون بريزند."
کلر مورين از انجمن فرانسوي ارتباط با اسب مي گويد سوارکاري الزامي نيست اما مي تواند بسيار مهم باشد.
او مي گويد زندگي مردم مي تواند در تعامل با اسب دگرگون شود. آنها مي بينند که چگونه مي توانند با ديگران ارتباط برقرار کنند و بايد در خود چه تغييراتي بدهند. آنها مي آموزند که چگونه "نه" بگويند و چه محدوده هايي ترسيم کنند و اين کار را به شيوه اي طبيعي و به دور از مبارزه بر سر قدرت انجام مي دهند.
مورين معتقد است که بين اسب ها و انسانها يک ارتباط ذاتي وجود دارد و مي گويد در "اسب درماني" ، اين اسب ها هستند که نقش درمانگري را انجام مي دهند و نقش آن در اين ميان فقط آسان کردن برقراري ارتباط بين دو طرف است. اسب، انسان را وارد دنياي واقعي و ملموس مي کند.
"ايو ريوه" بنيانگذار يک مدرسه سوارکاري در "شارنت-ماريتيم" است که در آن معلولان ذهني به عنوان کمک مربي کار مي کنند . او مي گويد اين ابتکار باعث شده است که آنها نسبت به خود ديد ديگري پيدا کنند و کساني که براي سوارکاري به اين مکان مي آيند به آنها نه به عنوان معلول بلکه به عنوان يک کارگر ماهر در اصطبل نگاه کنند. به اين ترتيب ننگ عقب ماندگي از بين مي رود."
او مي گويد سواري درماني در دهه 1970 در فرانسه آغاز شد و از دهه 1980 براي کمک به معلولان ذهني مورد استفاده قرار گرفت. او توضيح داد " ابتدا فيزيوتراپيست ها اين شيوه را به کار بردند سپس از آن براي کمک به کودکاني که مشکلات اجتماعي ، خانوادگي و يا رفتاري داشتند و حتي دچار اختلالات شخصيتي بودند استفاده شد.
" اينها کودکاني بودند که نمي خواستند قوانين جامعه را رعايت کنند. اما زماني که کسي سوار بر اسب مي شود، الزاما بايد قوانين اين حيوان را رعايت کند و نقض آن مي تواند پيامدهاي بسيار ناخوشايندي داشته باشد."
"ريوه" مورد يک کودک دچار اوتيسم را به ياد مي آورد که مادرش او را رها کرده بود.
" اين کودک سرش را روي گردن اسب مي گذاشت و به يالهاي او مي چسبيد. يک روز اين پسر کوچک صورتش را در ميان يالهاي اسب فرو برد و در ميان سيل اشک ، مادرش را فرياد کرد. در عالم ناخودآگاه ، يال اسب او را به ياد موهاي بلند و سياه مادرش انداخته بود و از آن روز ، نشانه هاي اوتيسم در اين کودک از بين رفت."
" ونسان فولاتر" از انجمني به نام "انجمن دوستي با اسب مجمع الجزاير" مي گويد "اسب نماد بسيار قدرتمندي است. آهنگ حرکت اسب شبيه به حرکت جنين در رحم و يا تکان هاي ملايم کودک در آغوش مادر است."
اسب درماني براي مبارزه با اعتياد به مواد مخدر و اختلالات تغذيه اي و حتي کمک به بازپروري زندانيان نيز مورد استفاده قرار گرفته است.
کوهانف گفت " جاي تعجب نيست که بسياري از رهبران بزرگ جهان، سوارکاران ماهري بوده اند. اسب، به روح انسان شکوه مي بخشد و به او کمک مي کند که زيبايي واقعي و قدرت زندگي را لمس کند."

 

[سحرناز]

اینجانب به شخصه اثرات بی نظیر و فوق العاده اسب رو بر روی روح انسان مشاهده کردم و هم اکنون هم به شدت نیاز به اسب درمانی دارم ;D
بی همتاست این آفریده ...

 

[♘امیرحسین♞]

اینجانب به شخصه اثرات بی نظیر و فوق العاده اسب رو بر روی روح انسان مشاهده کردم و هم اکنون هم به شدت نیاز به اسب درمانی دارم ;D
بی همتاست این آفریده ...

الان که شبه, وایسا صبح بشه اسب درمانی بکن

 

[سحرناز]

اگه نصفه شبم بود حاضر بودم پیاده تا خود باشگاه برم فقط بوی باشگاه به سرم بخوره ;D دیگه خودتون حساب کنین چه تاثیری اسب روی من داره

 

[♘امیرحسین♞]

شروع اسب درمانی در دانشگاه های ایران

بررسي ها نشان مي دهد حدود 45 نوع بيماري که درمان بيشتر آنها دشوار است، به اسب درماني جواب مي دهد.
در این روش درمانی برای درمان معلولیتها چند متخصص از جمله مربی اسب، روان درمان، و پزشک مربوطه به همراه درمانگر در محیط های طبیعی یا سرپوشیده، مراحل درمان را دنبال می کنند.

به گزارش واحد مرکزی خبر صدا و سیما "پژوهشگران دانشگاه صنعتي اميرکبير با محاسبه و مدل سازي يکي از عضلات اصلي لگن، روش اسب درماني را به شکل رياضي تحليل و آزمايش کردند.

پژوهشگر اين طرح ،‌اسب درماني را روشي مطلوب براي بازتواني بيان کرد و گفت:‌در اين شيوه شباهت بين حرکت راه رفتن اسب و راه رفتن انسان، ترتيب پذيري و هوش اسب در پذيرفتن و اجراي فرامين مربي و برقراري ارتباط رواني بيمار و اسب اثر سودمندتري در مقايسه با ابزارهاي عادي توانبخشي دارد.

عليرضا رحيمي افزود: اين روش سال هاست در کشورهاي صنعتي به کار گرفته شده است ولي محاسبات رياضي و مدل سازي آن انجام نشده بود.

وي گفت:در چارچوب پايان نامه دکتراي مهندسي پزشکي و با همکاري دانشگاه علوم پزشکي کاشان، قصد ما اين بود که علاوه بر معرفي اين رشته درماني، مباني رياضي آن را نيز به دست بياوريم.

پژوهشگر طرح ، اسب سواري با نظارت و هدايت گروه پزشکي را جايگزين راه رفتن عادي خواند و گفت: در اين روش سيستم عصبي، عضلاني بيماران دوباره فعال مي شود و عملکرد طبيعي خود را به دست مي آورد.

رحيمي اضافه کرد:در اين روش همچنين بخش هايي که فعاليت خود را از دست داده اند، وظايف خود را به بخش هاي سالم واگذار مي کنند.

وي ادامه داد: بررسي ها نشان مي دهد حدود 45 نوع بيماري که درمان بيشتر آنها دشوار است، به اسب درماني جواب مي دهد.

رحيمي تصريح کرد: بازتواني بيماران به اين دليل اهميت بيشتري پيدا مي کند که ضعف حرکتي به تدريج به بيماري هاي ديگري نظير تغيير شکل اندام ها، مشکلات گوارشي، عصبي و اعصاب و روان منجر مي شود.

اين روش پس از طي مراحل رياضي و مدل سازي طي دو سال در يک بيمار آزمايش شده است و محققان ایرانی درصدندد تا با افزايش نمونه هاي مورد بررسي و جمع بندي نتايج، زمينه آموزش گروه درمانگر و تاسيس و راه اندازي اين روش درماني را در کشور فراهم شود.

اين پژوهش در رساله دکتراي مهندسي پزشکي در دانشگاه صنعتي اميرکبير و با راهنمايي دکتر احمدرضا عرشي و دکتر مصطفي رستمي انجام شده است. "

مراكز متعددي در سراسر جهان به ارائه خدمات تخصصي اسب درماني مشغولند و سازمانها و موسسات خيريه متعدد ملي و بين المللي از فعاليت ها در اين زمينه به شدت حمايت مي كنند. براي نمونه مي توانيد به مجموعه لينكهاي زير مراجعه نماييد:

انتظار می رود دانشگاه های علوم پزشکی به سرعت نسبت به تأسیس مراکز اسب درمانی برای درمان و بهبود انواع معلولیت ها و بیماریهای روانی در سراسر کشور اقدام کرده و مردم ایران را از این روش درمانی که سالهاست در کشورهای توسعه یافته به کار گرفته می شود، بهره مند سازند.

 

[♘امیرحسین♞]

پژوهشگران دانشگاه صنعتي اميرکبير با محاسبه و مدل سازي يکي از عضلات اصلي لگن، روش «اسب درماني» را به شکل رياضي تحليل و آزمايش کردند.

دکتر عليرضا رحيمي بيدگلي، اسب درماني (هيپوتراپي) را روشي مطلوب براي بازتواني ذکر کرد و گفت: در اين شيوه شباهت بين حرکت راه رفتن اسب و راه رفتن انسان، ترتيب پذيري و هوش اسب در پذيرفتن و اجراي فرامين مربي و برقراري ارتباط رواني بيمار و اسب، اثر سودمندتري در مقايسه با ابزارهاي عادي توانبخشي دارد.

وي افزود: اين روش سال‌هاست در کشورهاي صنعتي به کار گرفته شده است ولي محاسبات رياضي و مدل‌سازي آن انجام نشده بود از اين رو در چارچوب رساله دکتري مهندسي پزشکي و با همکاري دانشگاه علوم پزشکي کاشان قصد ما اين بود که علاوه بر معرفي اين رشته درماني، مباني رياضي آن را نيز به دست بياوريم.

پژوهشگر طرح، اسب سواري با نظارت و هدايت گروه پزشکي را جايگزين راه رفتن عادي ذکر کرد و گفت: در اين روش، سيستم عصبي و عضلاني بيماران دوباره فعال شده و عملکرد طبيعي خود را به دست مي آورد. بخش‌هايي هم که فعاليت خود را از دست داده اند وظايف خود را به بخش‌هاي سالم واگذار مي کنند.

وي افزود: با بررسي هاي انجام شده مشخص شد که در حدود 45 بيماري که درمان بيشتر آنها نيز دشوار است به اسب درماني جواب مي دهند.

جمشيدي تصريح كرد: بازتواني بيماران از آن جهت اهميت بيشتري پيدا مي کند که ضعف حرکتي به تدريج به بيماري‌هاي ديگري نظير تغيير شکل اندام‌ها، مشکلات گوارشي، عصبي و اعصاب و روان نيز منجر مي شود.

بر اساس اين گزارش، اين روش پس از طي مراحل رياضي و مدل سازي طي دو سال در يک بيمار آزمايش شده و محققان در صدد هستند تا با افزايش نمونه هاي مورد بررسي و جمع بندي نتايج، زمينه آموزش گروه درمانگر و تاسيس و راه اندازي اين روش درماني در کشور فراهم شود.

اين پژوهش در رساله دکتري مهندسي پزشکي در دانشگاه صنعتي اميرکبير و با راهنمايي دکتر احمد رضا عرشي و دکتر مصطفي رستمي انجام شده است.