Dangerous lessons
From: Ella
Dear Jessica, I just had to say "RIGHT ON!" when I read your response about using a badly-behaved four-year-old as a lesson horse for children. I am a certified instructor and just left a barn recently where I could have made good money, but I knew that teaching there was not compatible with safety or professional integrity. When I took the job, the barn owner told me that he bought horses, used them in his lesson program, and then when he knew that they were well-trained and reliable, he would sell them for children's hunters. That sounded like a good idea and a safe program since he would get to know all the horses really well when he was training them for the lesson program.
I quickly found out that things were not exactly the rose-colored picture he had described! The real story was that the barn owner would buy horses at auctions and then cut their feed way back (grass hay only, no grain) and "ace" them and use them in group "lessons" for kids, six or eight hours a day. The children's parents had no idea that these horses were untrained and unsafe, they didn't see the drugs being given in the barn, and when a horse would trip and fall, the owner told them "Riding is a high-risk sport and we take every possible safety precaution." Well that just wasn't true! Before I got there, and probably now since I've left, there were no safety precautions at all, not even helmets. The kids in the English lessons were given old huntcaps (not helmets, just those old no-protection huntcaps) to wear, and their parents didn't know that those weren't helmets, because the owner called them "helmets". The kids in the Western lessons would wear cowboy hats or baseball caps or nothing at all on their heads, because "Western is safe, there's no jumping and you have a saddle horn so you can't fall off" (according to the barn owner). I just went online and looked at his web site and you can still see photos of a girl jumping in just a hunt cap, and a group of kids in Western saddles with no helmets or hats at all.
You are probably wondering why I didn't quit as soon as I found out how this place was run. Well I honestly believed I could make a difference by teaching them why safety is important and why the riders should wear helmets, etc. Ha ha. The owner didn't want to hear any of it, and got mad when he caught me telling some of the parents that they should buy real helmets for their kids.
I finally quit when the owner got a "deal" on a group of young rescue horses and brought them home and put them right into the lesson program with beginner kids on them. These horses were three and four years old, totally out of shape, and barely knew how to plow-rein! I was supposed to pretend that they were trained and safe, and use them to teach little kids to ride. When I explained why I just couldn't do that and he shouldn't want to do that, he said it would be okay if I wanted to spend some of my "free time" training the horses so that they would be "better" lesson horses. He wasn't going to pay me for the time, and it made me angry because they weren't going to be "better" lesson horses because they weren't lesson horses in the first place! So I told him that this was just too dangerous and I didn't want to be the instructor in the lesson where some child would get hurt. He gave me a great big smile and exclaimed "If you're a good instructor nobody will get hurt, that's why I pay you." This guy is extremely sweet and smiley but you can't tell him anything, and so I finally just quit. I felt bad about it because I worry about the horses and the kids, but I couldn't stay there and pretend like everything was fine.
My whole life I've been around horses, and I've always heard how hard it is to find good riding instructors, and the barn owners make it sound like they are so ethical and careful and always looking out to protect their riders from crazy unsafe instructors. Well I just want to say that sometimes it is totally the other way round. In my case I was the careful safe instructor being told to do things that I knew were completely wrong, like letting riders ride without real helmets and using young horses in children's lessons.
Now I am teaching at another barn where the owner is sensible and ethical and actually cares about safety. NOBODY gets on a horse here without wearing a real helmet and boots, and all of the lesson horses used for kids are well trained and at least ten years old, and most are older than that. One is seventeen and one is twenty-three! I feel very lucky to have landed at a real lesson barn finally, but I still worry about the kids who take lessons at that other barn. Why do some people take risks like that with other people's children, and why do the children's parents let them do it? Don't they get any information about safety before they put their kids in lessons, and why do they recommend bad instructors to other parents even after their children get hurt? That happened a lot of times and it made me sick to hear someone say "Oh yes she broke her arm but it wasn't anybody's fault, accidents happen" when I knew darned well that THAT accident only happened because a kid who couldn't even steer her horse had to canter or jump? What can be done to change this?
Ella
آموزش های خطرناک
جسیکای عزیز, من فقط باید بگم صحیح است زمانیکه من پاسخ شما رادرباره استفاده ازیک اسب چهار ساله بد تربیت شده به عنوان اسب کلاسی کودکان خواندم. من یک مربی تایید شده هستم واخیرا"محل کارخود را ترک کردم جایی که من می توانستم پول خوبی بدست بیاورم امامن می دانستم که آموزش در آنجا با اصول حرفهای وایمنی سازگارنبود زمانیکه کارم رادرآنجاشروع کردم مالک باشگاه به من گفت که اسبهایی را خریده است اوازآنها درکلاسهای آموزشی استفاده کرده وزمانی که احساس میکرده که خوب آموزش دیده وقابل اعتماد شده اند آنها را به کودکانی که به سواری آزادعلاقمند بودند می فروخته است به ظاهر ایده وبرنامه امن وخوبی به نظرمی رسید درصورتیکه اسبهای خوبی را خرید می کرد وآنها را برای شرکت درکلاسهای آموزشی تربیت میکرد.
من سریعا" دریافتم که که مواردی آنچنان که او تشریح می کند انجام نمیگیرد داستان واقعی به اینصورت بود که او اسبهایی را از حراجی اسب خرید می کرد وسپس جیره غذایی آنها را ازقبیل (جو وخوراک دانه ای )قطع می کرد(تنها علوفه تغذیه می شدند) وازآنها در کلاسهای آموزشی کودکان به مدت8-6 ساعت درروز استفاده میکرد.
خانواده کودکان هیچ اعتراضی به استفاده از اسبهای بدون آموزش ونامطمئن در کلاسها نداشتند وحتی ازداروهایی را که در درون اصطبل بر روی این اسبها استفاده می شد بی اطلاع بودن وزمانی که اسبی سکندری خورده وبر روی زمین می غلتید مالک باشگاه به آنها توضیح میداد که سواری ورزش پر ریسکی است وما تمام سعی خود را برای حفظ ایمنی شمابه کارمی بریم .
امااین صحیح نبود قبل از این که من به آنجا بروم ویا حتی اززمانیکه من ازآنجابیرون آمده ام هیچ اصول ایمنی در آنجا رعایت نمی شد حتی یک کلاه ایمنی.
بچه ها در کلاسهای سواری به روش انگلیسی (سواری کلاسیک) ازکلاه های سواری آزاد استفاده می کردند(نه کلاه های ایمنی که دارای محافظ های اصولی است)و خانواده ها نمیدانستند که این کلاه ایمنی نیست البته صاحب باشگاه به آن کلاه ایمنی میگفت و بچه ها درکلاسهای آموزش سواری وسترن ازکلاه کابوی یا کلاه بیس بال یا حتی بدون کلاه سواری می کنند "چون سواری وسترن امن است وهیچ گونه پرش و..وجودندارد ودرون زینی نشسته اید که شما را دربرگرفته وبا دستگیره ای در جلوی زین, شما اززین بیرون نمی افتید"(البته براساس گفته مالک باشگاه).من فقط قبل ازشروع به کار سری به وب سایت شون زدم واگر شما همین الان هم مراجعه کنید سواری یک دختردرحال پرش بدون کلاه ایمنی و یاتعدادی بچه بدون هیچ کلاهی رامیتوانید ببینید
شماممکن است تعجب کنید که چرا من زمانیکه متوجه این مسائل شدم با باشگاه قطع همکاری نکردم.؟
خب من صادقانه اعتقاد داشتم که می توانم با آموزش آنها را تغییردهم که چرا امنیت مهم است وچرا سوارکار بایدکلاه ایمنی به سرداشته باشد.Ha ha مالک نمیخواست چیزی در این باره بشنود.بسیار عصبانی شد وقتیکه شنید من به بعضی ازخانواده بچه ها گفته ام که باید برای سواری کردن کلاه ایمنی واقعی ! بخرند.
من بالاخره قطع همکاری کردم زمانیکه مالک یک رمه اسب گله خرید وآنها را به پانسیون آورد وآنها را دقیقا" به کلاسهای آموزشی کودکان مبتدی فرستاد این اسبها سه ,چهار ساله بودن مجموعا" بدون آمادگی وبه هیچ وجه به دست جلوها پاسخ نمیدادند من وانمود میکردم که آنهاتربیت شده وامن هستند وبرای اینکه بچه ها کمی سواری کردن بیاموزند از آنها استفاده می کنند وزمانیکه توضیح دادم که چرا من نمیتوانم ازآنها درکلاسهااستفاده کنم واو نباید ازمن این کاررا درخواست کند درپاسخ گفت این میل خودشماست اگرمی خواهید که وقت آزاد خود را برای آموزش اسبها صرف کنید تااسبهای بهتری برای کلاس شوند .
او تصمیم نداشت برای وقتیکه جهت آموزش اسبها میگذارم پولی صرف کند واین مرا ناراحت میکرد چون این اسبها هم نمی توانستند اسبهای خوبی جهت کلاس آموزشی باشند و در گام اول اصلا" اسب کلاس نبودند پس به اوگفتم که استفاده از این اسبها برای کلاس کارخطرناکی است ومن قصد ندارم در جایی که احتمال آسیب به کودکان در کلاس آموزشی وجودداردکارکنم اوخنده بزرگی تحویلم داد ومدعی شد "اگرشما مربی خوبی باشی هیچ کس آسیب نمی بیند واین چیزی است که من به شما میدهم "
او بسیارشاداب وخنده رواست وشما نمی تونید چیزی به او چیزی بگویید واینطوربود که من بالاخره اونجاروترک کردم .من احساس بدی درباره این موضوع دارم چون نگرانم درباره اسبهاوبچه ها ونمیتونستم بمانم وتظاهرکنم که همه چیز عالی است
تمام زندگی من دورو بر اسب گذشته وهمیشه شنیده ام که پیدا کردن یک مربی سواری خوب چقدرسخت است وصاحبان باشگاهها تلاش می کنند نشان دهند که مراقب ومحافظ سوارکارانشان در برابر مربیهای خطر آفرین هستند خب من فقط میخوام بگم بعضی اوقات این مورد برعکس است در این مورد من مربی بودم که اشاره می کردم که بعضی کارها بسیاراشتباه است همچون سواری کردن بدون کلاه ایمنی واستفاده ازاسبهای جوان وتربیت نشده درکلاسهای آموزشی کودکان.
اکنون من در باشگاه دیگری آموزش می دهم که مالک باشگاه حساس وبسیارمراقب اصول ایمنی است هیچ کس در اینجا بدون کلاه ایمنی وچکمه سواری نمی کند وتمام اسبهای کلاسی که برای بچه هامورد استفاده قرارمیگیرند به خوبی آموزش دیده وحداقل ده سال سن دارند واغلب بیشتر از این سن دارند یکی 17 ساله ویکی23ساله می باشد ومن احساس خوشحالی می کنم که دریک باشگاه آموزشی واقعی کارمی کنم نهایتا" من همچنان نگران بچه هایی هستم که درجاهای دیگر آموزش می یابند.چرابعضی ها با بچه ها چنین ریسک هایی می کنندوچراخانواده هااجازه می دهند که آنهاچنین کارهایی بکنند؟ چراآنها اطلاعاتی درباره موارد ایمنی نمیگیرندقبل ازاینکه فرزندانشان را درکلاسهای آموزشی بگذارندوچرا آنها مربیهای بد را حتی بعد اتفاقاتی وآسیب هایی که برایشان افتاده به دیگران توصیه می کنند؟
خیلی وقتها می شنوم که میگویند"اوه بله او بازوش شکست اما تقصیر کسی نبود,اتفاقی بود"در حالی که من مید ونستم که اون اتفاق به این دلیل افتاده که از کودکی چهارنعل یا پرش میخواهند که حتی قادر به هدایت درست اسبش نیست
چه کارمیتوانم برای تغییراین مشکلات انجام دهم؟
من سریعا" دریافتم که که مواردی آنچنان که او تشریح می کند انجام نمیگیرد داستان واقعی به اینصورت بود که او اسبهایی را از حراجی اسب خرید می کرد وسپس جیره غذایی آنها را ازقبیل (جو وخوراک دانه ای )قطع می کرد(تنها علوفه تغذیه می شدند) وازآنها در کلاسهای آموزشی کودکان به مدت8-6 ساعت درروز استفاده میکرد.
خانواده کودکان هیچ اعتراضی به استفاده از اسبهای بدون آموزش ونامطمئن در کلاسها نداشتند وحتی ازداروهایی را که در درون اصطبل بر روی این اسبها استفاده می شد بی اطلاع بودن وزمانی که اسبی سکندری خورده وبر روی زمین می غلتید مالک باشگاه به آنها توضیح میداد که سواری ورزش پر ریسکی است وما تمام سعی خود را برای حفظ ایمنی شمابه کارمی بریم .
امااین صحیح نبود قبل از این که من به آنجا بروم ویا حتی اززمانیکه من ازآنجابیرون آمده ام هیچ اصول ایمنی در آنجا رعایت نمی شد حتی یک کلاه ایمنی.
بچه ها در کلاسهای سواری به روش انگلیسی (سواری کلاسیک) ازکلاه های سواری آزاد استفاده می کردند(نه کلاه های ایمنی که دارای محافظ های اصولی است)و خانواده ها نمیدانستند که این کلاه ایمنی نیست البته صاحب باشگاه به آن کلاه ایمنی میگفت و بچه ها درکلاسهای آموزش سواری وسترن ازکلاه کابوی یا کلاه بیس بال یا حتی بدون کلاه سواری می کنند "چون سواری وسترن امن است وهیچ گونه پرش و..وجودندارد ودرون زینی نشسته اید که شما را دربرگرفته وبا دستگیره ای در جلوی زین, شما اززین بیرون نمی افتید"(البته براساس گفته مالک باشگاه).من فقط قبل ازشروع به کار سری به وب سایت شون زدم واگر شما همین الان هم مراجعه کنید سواری یک دختردرحال پرش بدون کلاه ایمنی و یاتعدادی بچه بدون هیچ کلاهی رامیتوانید ببینید
شماممکن است تعجب کنید که چرا من زمانیکه متوجه این مسائل شدم با باشگاه قطع همکاری نکردم.؟
خب من صادقانه اعتقاد داشتم که می توانم با آموزش آنها را تغییردهم که چرا امنیت مهم است وچرا سوارکار بایدکلاه ایمنی به سرداشته باشد.Ha ha مالک نمیخواست چیزی در این باره بشنود.بسیار عصبانی شد وقتیکه شنید من به بعضی ازخانواده بچه ها گفته ام که باید برای سواری کردن کلاه ایمنی واقعی ! بخرند.
من بالاخره قطع همکاری کردم زمانیکه مالک یک رمه اسب گله خرید وآنها را به پانسیون آورد وآنها را دقیقا" به کلاسهای آموزشی کودکان مبتدی فرستاد این اسبها سه ,چهار ساله بودن مجموعا" بدون آمادگی وبه هیچ وجه به دست جلوها پاسخ نمیدادند من وانمود میکردم که آنهاتربیت شده وامن هستند وبرای اینکه بچه ها کمی سواری کردن بیاموزند از آنها استفاده می کنند وزمانیکه توضیح دادم که چرا من نمیتوانم ازآنها درکلاسهااستفاده کنم واو نباید ازمن این کاررا درخواست کند درپاسخ گفت این میل خودشماست اگرمی خواهید که وقت آزاد خود را برای آموزش اسبها صرف کنید تااسبهای بهتری برای کلاس شوند .
او تصمیم نداشت برای وقتیکه جهت آموزش اسبها میگذارم پولی صرف کند واین مرا ناراحت میکرد چون این اسبها هم نمی توانستند اسبهای خوبی جهت کلاس آموزشی باشند و در گام اول اصلا" اسب کلاس نبودند پس به اوگفتم که استفاده از این اسبها برای کلاس کارخطرناکی است ومن قصد ندارم در جایی که احتمال آسیب به کودکان در کلاس آموزشی وجودداردکارکنم اوخنده بزرگی تحویلم داد ومدعی شد "اگرشما مربی خوبی باشی هیچ کس آسیب نمی بیند واین چیزی است که من به شما میدهم "
او بسیارشاداب وخنده رواست وشما نمی تونید چیزی به او چیزی بگویید واینطوربود که من بالاخره اونجاروترک کردم .من احساس بدی درباره این موضوع دارم چون نگرانم درباره اسبهاوبچه ها ونمیتونستم بمانم وتظاهرکنم که همه چیز عالی است
تمام زندگی من دورو بر اسب گذشته وهمیشه شنیده ام که پیدا کردن یک مربی سواری خوب چقدرسخت است وصاحبان باشگاهها تلاش می کنند نشان دهند که مراقب ومحافظ سوارکارانشان در برابر مربیهای خطر آفرین هستند خب من فقط میخوام بگم بعضی اوقات این مورد برعکس است در این مورد من مربی بودم که اشاره می کردم که بعضی کارها بسیاراشتباه است همچون سواری کردن بدون کلاه ایمنی واستفاده ازاسبهای جوان وتربیت نشده درکلاسهای آموزشی کودکان.
اکنون من در باشگاه دیگری آموزش می دهم که مالک باشگاه حساس وبسیارمراقب اصول ایمنی است هیچ کس در اینجا بدون کلاه ایمنی وچکمه سواری نمی کند وتمام اسبهای کلاسی که برای بچه هامورد استفاده قرارمیگیرند به خوبی آموزش دیده وحداقل ده سال سن دارند واغلب بیشتر از این سن دارند یکی 17 ساله ویکی23ساله می باشد ومن احساس خوشحالی می کنم که دریک باشگاه آموزشی واقعی کارمی کنم نهایتا" من همچنان نگران بچه هایی هستم که درجاهای دیگر آموزش می یابند.چرابعضی ها با بچه ها چنین ریسک هایی می کنندوچراخانواده هااجازه می دهند که آنهاچنین کارهایی بکنند؟ چراآنها اطلاعاتی درباره موارد ایمنی نمیگیرندقبل ازاینکه فرزندانشان را درکلاسهای آموزشی بگذارندوچرا آنها مربیهای بد را حتی بعد اتفاقاتی وآسیب هایی که برایشان افتاده به دیگران توصیه می کنند؟
خیلی وقتها می شنوم که میگویند"اوه بله او بازوش شکست اما تقصیر کسی نبود,اتفاقی بود"در حالی که من مید ونستم که اون اتفاق به این دلیل افتاده که از کودکی چهارنعل یا پرش میخواهند که حتی قادر به هدایت درست اسبش نیست
چه کارمیتوانم برای تغییراین مشکلات انجام دهم؟
آخرین ویرایش: