سنا
Active member
تغذيه ي دواب در تركمن صحرا:
اگر بدنبال يك اسب يا ماديان تركمن در دوره ي حيات از روزي كه نطفه ي آن بسته ميشود تا روزيكه غير اقتصادي و غير قابل استفاده ميشود راه بيفتيم و هر زمان آن را جداگانه مورد دقت و بررسي قرار دهيم به نتيجه ي وحشتناكي ميرسيم كه يكي از دلايل عدم رشد و متوقف ماندن اسب نژاد تركمن در سطح فعلي ميباشد.
كره در حالت جنيني:
ماديان آبستن را تا 7 ماهگي ميتوان با كاه و يونجه و امثال آن سير كرد به ترتيبي كه بتوان هم خود را سير هم كره را تغذيه نمايد.
اما از 7 ماهگي به بعد هيچ جيره ي غذايي عادي مركب از كاه و يونجه و امثال آن بطور معمولي نميتواند ماديان آبستن راسيرنمايد.
كره وقتي متولد ميشود 25 تا 49 كيلوگرم وزن دارد
اين وزن زنده ي در حال رشد در رحم مادر بايد تغذيه گردد.
با توجه به حجم كم معده ي حيوان بويژه در زمان حاملگي و بلاخص در ماه هاي آخر اين دوره كه فشار داخلي شديد زياد است توجه ميفرماييد كه هر قدر تغذيه ي عادي كامل تر باشد باز هم رسائي نكرده و دو موجود را كافي نخواهد بود.البته اين نقص يعني كمبود اجباري غذا در دامداري هاي مدرن با مواد كناري و فشرده كه با حجم كم داراي غذاييت زياد ميباشند تامين ميشود.
اما در تركمن صحرا چه ميگذرد؟؟؟؟
اجازه بفرماييد كه عرض كنم به جز چند موردغير قابل توجه كه ايلخيداران به ماديان هاي خود عليق عادي و معمولي آن هم نه به اندازه ي مكفي ميدهند بقيه ي ماديان ها را در كوه هاي مرزي و در دشت هاي دامنه رها ساخته و اغلب سال تا سا از آنها بازديد هم نمينمايند.
شايد اين تصور باشد كه لابد مقدار علوفه و كيفيت اين دشت ها آن چنان است كه حيوان را واقعا سير ميكند.
هيئت تحقيقي و تجربي انجمن سلطنتي اسب روي اين موضوع بررسي نموده و از بهترين علوفه ي مراتع اين ناحيه تجزيه به عمل آورده است.
نتيجه ي اين آزمايش چنان اسف انگيز است و چنان مينمايد كه اگر حيوان تمام روز به خوردن مشغول باشد تازه به زحمت ميتواند خود را سراپا نگه دارد!!!!!!!
چه رسد به اينكه يك موجود 40 كيلويي در حال رشد را نيز در شكم حمل و تغذيه نمايد!
حقيقت اين است كه خاك هاي سياه و فوق العاده بارور نواحي اين شهر و استان در شرايط عادي داراي مقدار زياد كلسيم وفسفر و مواد متشكله ي نباتات بوده و ميباشد
اما اين خاك ها به 2 قسمت تقسيم شده اند.
اگر آنچنان قوي و بارور و پرتوان هستند كه بتوان محصولي مانند گندم و پنبه و جو در آن ها كشت كرد در اين صورت به زراعت اختصاص داده ميشوند اما اگر چنان فقيرند كه نتوان در آن زراعت كرد و بهره اي برداشت يا بعلت كوهستاني بودن و نمكزاري و بي آبي غير قابل زرع باشند به دواب اختصاص داده ميشوند.
يقين دارم اگر بررسي شبيه آن چه در دانشگاه هاروارد روي اسكلت بوميان كه در دشت هاي غربي آمريكا زندگي ميكردند در اين ناحيه بعمل آيد همان نتيجه اي بدست مي آيد كه در آمريكا بدست آمد.
و آن نتيجه گواه كوتاهي قد و پوسيدگي استخوان ها و غيره به علت فقر تدريجي خاك ميباشد.
اگر بدنبال يك اسب يا ماديان تركمن در دوره ي حيات از روزي كه نطفه ي آن بسته ميشود تا روزيكه غير اقتصادي و غير قابل استفاده ميشود راه بيفتيم و هر زمان آن را جداگانه مورد دقت و بررسي قرار دهيم به نتيجه ي وحشتناكي ميرسيم كه يكي از دلايل عدم رشد و متوقف ماندن اسب نژاد تركمن در سطح فعلي ميباشد.
كره در حالت جنيني:
ماديان آبستن را تا 7 ماهگي ميتوان با كاه و يونجه و امثال آن سير كرد به ترتيبي كه بتوان هم خود را سير هم كره را تغذيه نمايد.
اما از 7 ماهگي به بعد هيچ جيره ي غذايي عادي مركب از كاه و يونجه و امثال آن بطور معمولي نميتواند ماديان آبستن راسيرنمايد.
كره وقتي متولد ميشود 25 تا 49 كيلوگرم وزن دارد
اين وزن زنده ي در حال رشد در رحم مادر بايد تغذيه گردد.
با توجه به حجم كم معده ي حيوان بويژه در زمان حاملگي و بلاخص در ماه هاي آخر اين دوره كه فشار داخلي شديد زياد است توجه ميفرماييد كه هر قدر تغذيه ي عادي كامل تر باشد باز هم رسائي نكرده و دو موجود را كافي نخواهد بود.البته اين نقص يعني كمبود اجباري غذا در دامداري هاي مدرن با مواد كناري و فشرده كه با حجم كم داراي غذاييت زياد ميباشند تامين ميشود.
اما در تركمن صحرا چه ميگذرد؟؟؟؟
اجازه بفرماييد كه عرض كنم به جز چند موردغير قابل توجه كه ايلخيداران به ماديان هاي خود عليق عادي و معمولي آن هم نه به اندازه ي مكفي ميدهند بقيه ي ماديان ها را در كوه هاي مرزي و در دشت هاي دامنه رها ساخته و اغلب سال تا سا از آنها بازديد هم نمينمايند.
شايد اين تصور باشد كه لابد مقدار علوفه و كيفيت اين دشت ها آن چنان است كه حيوان را واقعا سير ميكند.
هيئت تحقيقي و تجربي انجمن سلطنتي اسب روي اين موضوع بررسي نموده و از بهترين علوفه ي مراتع اين ناحيه تجزيه به عمل آورده است.
نتيجه ي اين آزمايش چنان اسف انگيز است و چنان مينمايد كه اگر حيوان تمام روز به خوردن مشغول باشد تازه به زحمت ميتواند خود را سراپا نگه دارد!!!!!!!
چه رسد به اينكه يك موجود 40 كيلويي در حال رشد را نيز در شكم حمل و تغذيه نمايد!
حقيقت اين است كه خاك هاي سياه و فوق العاده بارور نواحي اين شهر و استان در شرايط عادي داراي مقدار زياد كلسيم وفسفر و مواد متشكله ي نباتات بوده و ميباشد
اما اين خاك ها به 2 قسمت تقسيم شده اند.
اگر آنچنان قوي و بارور و پرتوان هستند كه بتوان محصولي مانند گندم و پنبه و جو در آن ها كشت كرد در اين صورت به زراعت اختصاص داده ميشوند اما اگر چنان فقيرند كه نتوان در آن زراعت كرد و بهره اي برداشت يا بعلت كوهستاني بودن و نمكزاري و بي آبي غير قابل زرع باشند به دواب اختصاص داده ميشوند.
يقين دارم اگر بررسي شبيه آن چه در دانشگاه هاروارد روي اسكلت بوميان كه در دشت هاي غربي آمريكا زندگي ميكردند در اين ناحيه بعمل آيد همان نتيجه اي بدست مي آيد كه در آمريكا بدست آمد.
و آن نتيجه گواه كوتاهي قد و پوسيدگي استخوان ها و غيره به علت فقر تدريجي خاك ميباشد.
